Nim's Island (2008)

Tα trailer λένε διαφορετικές ιστορίες και μεταξύ τους και με τη ταινία (χρησιμοποιώντας και ανύπαρκτα στοιχεία αν χρειαστεί), τα poster βάζουν και τα ρέστα τους, και στις εισαγωγικές σκηνές κάτι ακαταλαβίστικα παραμύθια με φάλαινες που καταπίνουν βάρκες καταλήγουν στο νησί του Lost όπου η Little Miss Sunshine ζούσε σε όλη της τη ζωή.Υποθετικά, ιστορία άντρα, γυναίκας και παιδιού που παλεύουν μόνοι τους και χώρια με θεούς και δαίμονες (διάβαζε με την ώρα που δε σκοτώνεται με τίποτα), το Nim's Island (2008) παίζει σα φαντασίωση οχτάχρονης (διάβαζε σκηνικό απόλυτου τρόμου) που 'σπασε το νυχάκι της προς παπαρόξυση του πατέρα της και το αντιμετωπίζει δημιουργώντας ξένη (φυσικά) Ιντιάνα Μάνα που 'ρχεται να τη σώσει σε νησί έξω από το χάρτη κάθε σχολικού λεωφορείου όσο πετάει σιχαμερά ερπετά σε ανυποψίαστους περαστικούς και ο παπαροπληγικός βολοδέρνει σε θύελλες για να μάθει. Σε κινούμενο, και σε παραγωγή μη φιλόδοξης παλιάς Disney στη θέση Disney που σέρνεται από τις αλλαγές στις χιλιετίες, μπορεί το βιβλίο, που ξεκίνησε να γράφει μια κάποια Wendy Orr στα εννιά (9) της χρόνια, κάπως να σώζονταν. Όμως σε ζωντανή (τρόπος του λέγειν) δράση (τρόπος του λέγειν), με τη συνυπευθυνότητα σε σενάριο και σκηνοθεσία δύο ζευγαριών, καταλήγει σε πατροπαράδοτο τσίρκουλο για διανοητικά νεκρούς. Αν το Speed Racer (2008) κοιτάει σαράντα χρόνια πίσω για να πάει είκοσι μπροστά, το Φανταστικό Ταξίδι στο Νησί της Φανταστικής Φαντασίας (όπως πολύ ταιριαστά έγινε στα Ελληνικά) κοιτάει είκοσι πίσω (όταν η Orr αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να μεγαλουργήσει συγγραφικά) για να πάει ακόμα σαράντα πισώτερα, αντισταθμίζοντας τη ψυχωτικά αντιμεγαλοεταιρική στάση των Wachowskis με μια φαρδιά πλατιά στάμπα Walden Media στη θέση της υπογραφής.