[REC] (2007)

Ένα ακόμα επεισόδιο του Όσο Κοιμάσαι ξεκινάει, κι απόψε είμαστε, κάμερα και ατρόμητη ρεπόρτερ, στον πυροσβεστικό σταθμό του δήμου σου και ελπίζουμε να τηλεφωνήσει κανείς που ψάχνει το σκυλί του.Τράνταξε το κοινό στο Sitges και άδειασε τις αίθουσες στη Βενετία. Αλλά το [REC] είναι ακόμα καλύτερο από όσο ακούγεται, και ότι θα 'θελαν να γίνουν όταν μεγαλώσουν οι σχετικές προσπάθειες από The Blair Witch Project (1999), μέχρι The Zombie Diaries (2006), Diary of the Dead (2007) ή Cloverfield (2008).

Οι υπεύθυνοι, Jaume Balagueró και Paco Plaza, έχουν, ανεξάρτητα, παρελθόν σε άψογα εκτελεσμένες βητοπαραγωγές του είδους, και μια.. τρομαχτική αίσθηση όλων των λειτουργικών συμβάσεων που.. λειτουργούν, τόσο για τα τρομοφίλμ (από τα πιο αρχετυπικά μέχρι τα πιο σαβούρικα) όσο και για τα τρομογκέιμ (πρωτοπροσωπικά ή μη). Και τις αραδιάζουν, έτσι όπως δε τις έχεις ξαναδεί παρά μόνο στους εφιάλτες σου. Ο καμεραμάν έχει πιστευτό λόγο να μαγνητοσκοπεί τα πάντα σα να παλεύει για τη ζωή του (γιατί είναι ο καμεραμάν και παλεύει για τη ζωή του), τα θύματα είναι χοντρές γριές με νυχτικιές, η πρωταγωνίστρια αρκετά άγνωστη και τυπικά βλαμένη, όλοι γυρνάνε πανικόβλητοι γιατί είναι πανικόβλητοι (στα γυρίσματα οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς δε ξέρανε τι θα συμβεί σε κάθε σκηνή), το αίμα τρέχει όπως το περιμένεις εκεί που δε το περιμένεις, και η ιστορία γίνεται πιο ξέφρενη (χωρίς να ξεχνάει τις αναφορές της) όσο σε κλείνει στον κόσμο της και κλείνει τον κόσμο της. Σχεδόν απόλυτα κυνικό και ιδανικά ψευτορεαλιστικό, με περιττό λίπος μόνο γύρω από τα εντόσθια που λερώνουν το φακό, το μόνο μειονέκτημα του φιλμ είναι ότι δε μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να ξεπαστρέψεις, από φυσικά αίτια και από το πρώτο τέταρτο, τόσο τη γιαγιά σου που αγωνιά στα ρεπορτάζ από τη λαϊκή όσο και το ανιψάκι σου που γυρνάει με μάσκα του χόκεϊ και μαχαίρα μεγαλύτερη από το μπόι του, αν δε μιλάνε Ισπανικά (και θα τους ψιλοαποσπάνε οι υπότιτλοι).