The End of Poverty? (2008): Philippe Diaz interview

Μετά τη βόλτα του στην Εβδομάδα Κριτικής των περασμένων Κανών και στην αρχή της βόλτας του σ' ένα σωρό φεστιβάλ απ' τον Καναδά ως τη Βραζιλία, κι απ' την Καλκούτα ως τις Μπαχάμες, ο ακτιβιστής παύλα παραγωγός παύλα σκηνοθέτης απ' τη Γαλλία, μόνιμος κάτοικος Los Angeles και χρηματοδότης ξεκάθαρα πολιτικά και κοινωνικά στοχευμένων ταινιών, Philippe Diaz, έκανε απόψε τη στάση του και στην Αθήνα, τις δάφνες της επιλογής της οποίας έχει φορέσει περήφανα και στο (πλούσιο σε υλικό) επίσημο site της ταινίας του (ασχέτως αν το παρεχόμενο link σε στέλνει στο... Athens, Ohio), του όχι και τόσο ενθαρρυντικού ντοκιμαντέρ, με το περιπαιχτικό ερωτηματικό στο τέλος του τίτλου, The End of Poverty? (2008). Προκαλώντας την αναμενόμενη πώρωση στο κοινό, ο Diaz ξεδίπλωσε στην οθόνη το δίχτυ του καλά οργανωμένου σχεδίου διαρκούς ομηρίας των χωρών του Τρίτου Κόσμου, που οι αναπτυγμένες χώρες αρέσκονται να αποκαλούν αναπτυσσόμενες, την ώρα που φροντίζουν να τις κρατάνε κάθε άλλο παρά. Ένα σχέδιο, που, όπως λένε ένα σωρό ειδικοί στην ταινία του (αναμεσά τους κι ο ανατριχιαστικός John Perkins των Εξομολογήσεων ενός Οικονομικού Εκτελεστή), κι ο ίδιος στην καμέρά μας, κρατάει απ' τις απαρχές της αποικιοκρατίας και διαιωνίζεται στις μέρες μας, δίχως πρόθεση να σταματήσει, παρά μ' ένα μεγάλο μπαμ. Που όπως λέει κι ο Diaz, μάλλον έχει ήδη αρχίσει.