Gruz 200 (2007)

Πειραγμένος αστυνομικός απάγει τρυφερό κοριτσόπουλο και το υποβάλει σε σεξουαλικά γούστα προσπαθώντας να το κάνει να τον αγαπήσει, ενώ γύρω τους καταρρέουν διάφορα πράγματα της Σοβιετικής Ένωσης στο μεταίχμιο του Andropov και το Gorbatchev.Το ότι η κοπέλα της οποίας την παρθενιά παίρνει μ’ ένα μπουκάλι, αφού έχει εν ψυχρώ δολοφονήσει μπροστά της τον Βιετναμέζο αυτόκλητο προστάτη της, τυχαίνει να είναι και η κόρη υψηλού αξιωματούχου του Κομουνιστικού Κόμματος, πέρα από hint στο τί θα ήθελε να κάνει ο Balabanov στο Κόμμα εκείνη την εποχή, κάνει πέρα από ξεκάθαρη τη διάθεσή του να σαρκάσει πιο μοβόρικα, μαύρα κι αλύπητα απ’ ό,τι έχεις δει, την κατάσταση της Ένωσης, στις αρχές και τα μέσα του ’80, με την νεολαία να πέφτει με τα μούτρα στις καταχρήσεις, την απάθεια, την αποξένωση και την εκκωφαντική ροκ, για να αποφύγει τη σαπίλα, την αναποτελεσματικότητα, την αυτοκαταστροφική εμμονή, και την διανοητική ανεπάρκεια των πραγματιστών διανοούμενων ηγετών ενός έθνους που πεθαίνει και τα πτώματά του επιστρέφουν λόγου χάρη απ’ το Αφγανιστάν, σε πακέτα με τον κωδικό 200.

Η ταινία του καταξιωμένου όχι μόνο στη χώρα του Balabanov, χαιρετίστηκε διθυραμβικά πέρσι απ’ τους ντόπιους κριτικούς ως η σημαντικότερη δουλειά του, αλλά, αναμενόμενα, το κοινό δεν την αντιμετώπισε ακριβώς έτσι, όχι απαραίτητα γιατί διαφωνούσε με το στόχο της, αλλά περισσότερο επειδή δεν άντεχε τον τρόπο της. Κι η αλήθεια είναι ότι το στομάχι χρειάζεται να το ’χεις γερό και το γούστο ίσως και λίγο διεστραμμένο για την εκτιμήσεις, τουλάχιστον στο επίπεδο που δουλεύει η αμείλικτη ευστοχία του πετυχημένου παντρέματος του καραμαύρου χιούμορ με την πολιτική σάτιρα, την αρκετά συγκρατημένη ώστε να μένει μονάχα στο υπόβαθρο. Η σειρά των σεναριακών ευκολιών και των συμπτώσεών της όμως, την αποτρέπουν απ’ το να αποκτήσει τις διαστάσεις τις ευρύτερες που θα της έδιναν αέρα να ταρακουνήσει τα ξερά φύλα της κοινωνικής και της πολιτικής έκτασης που θέλει να καλύψει, μένοντας παράδοξα κι απογοητευτικά γειωμένη σ’ ένα πεδίο περιορισμένο, ενδεικτικό μεν, αλλά μόνο αν θέλεις να το δεις και γενικεύσιμο. Η δε μελούρα στο κλείσιμο της υποπλοκής του Επιστημονικού Αθεϊσμού δεν βοηθάει στο συμμάζεμα της κατάστασης, αφήνοντας σε εντελώς λάθος νότα, το φινάλε της ταινίας με το κλείσιμο του ματιού στην συνέχεια της Ιστορίας και την εξέλιξη της νέας γενιάς στη ρωσική Μαφία.