Revolutionary Road (2008): Trailer φαγούρας

Δες/Κρύψε το international trailer

Στην επίσημη σελίδα του Leonardo DiCaprio, καναδυό βδομάδες μετά την αποκάλυψή του από το Entertainment Tonight και καναδυό μέρες μετά το ξεκίνημα των προβολών του στις αμερικάνικες αίθουσες, έκανε την εμφάνισή του το trailer του Revolutionary Road (2008) που ενώνει ξανά, καμιά δεκαριά χρόνια μετά, τον αστέρα του Τιτανικού (1997) με τη συμπρωταγωνίστριά του, Kate Winslet.

Παρά το πλεονέκτημα που κάνει ακόμα και τον Brad, την Angelina κι ένα λεωφορείο μπρατζελινάκια να φαίνονται ασήμαντη ατραξιόν, τον Sam Mendes στη σκηνοθεσία, τον Roger Deakins στη φωτογραφία, τον Thomas Newman στη σύνθεση, και στη βάση τη πρώτη νουβέλα του Richard Yates, μια από τις 100 καλύτερες αγγλόφωνες από το 1923 και μετά για το Time και έμπνευση για το Mad Men του Matthew Weiner που έσκισε τα ξημερώματα στα Emmys, παρόλα τα συστατικά, η συνταγή είναι αυτό που οι Αμερικάνοι λένε tough sell. Όπως βλέπεις και μόνος σου, και δε μπορεί να κρύψει η προώθηση, η ιστορία βάζει απέναντι, στα τέλη του ειδυλλίου της Αμερικής με τη suburbia στα 50s, ατελείωτα καταθλιπτικά, δυο ψωνάρες (ή μιάμιση, με τον πρωταγωνιστή να κουβαλάει το βάρος της υπευθυνότητας κάτω από τα φτερά της ανεμελιάς) να πετροβολάνε την άδικη ζωή ανάμεσα σε συνεχείς καβγάδες, όταν ακόμα και μια (ψωνάρα) θα ήταν αρκετή να σου κουρελιάσει τα νεύρα. Και όπως έχουν ήδη τονίσει άπειρες φορές τα κουτσομπολίστικα, με τον άντρα της να δίνει τις οδηγίες, αντίθετα με τη παράδοση που επιβάλλει να το κάνει σε όλες της τις ταινίες (ή στις μισές, αν είδες και τις άχαρες υπόλοιπες), η Kate δε βγαίνει από τα ρούχα της ώστε να βγει και το ζώο από μέσα σου και να εκτονωθείς (ξαναμανα)ανεπανάληπτα.

Όμως, όπως και το Milk (2008) που κουβαλάει το δικό του σταυρό, η παραγωγή φαίνεται σε αυτό το σημείο το σιγουρότερο στοίχημα για τα βραβεία του χειμώνα. Ο Mendes, αργοκίνητος από τα γυρίσματα ακόμα και αντικομφορμιστής από το American Beauty (1999) ακόμα, είναι στο στοιχείο του, οι πρωταγωνιστές του εκτός από καλοί φίλοι είναι και καλύτεροι επαγγελματίες, οι αναφορές από τα screenings που ξεκίνησαν μήνες πριν είναι στη πλειοψηφία τους θετικές, και η Paramount Vantage που σάρωσε πέρσι με δυο ταινίες-στοιχεία της φύσης, έστω και μισο-απορροφημένη φέτος, φαίνεται να παίζει καλύτερα απ' όλους το δημοφιλές (μετά το πρόωρο κάψιμο αμέτρητων φιλόδοξων το 2007) παιχνίδι του πρώιμου buzz και της όψιμης έκθεσης, ανοίγοντας το φιλμ σε περιορισμένη διανομή τον Δεκέμβρη.


Previously on Movies for the Masses: Synecdoche, New York (2008): Trailer Πρεμιέρας

3 Responses so far.

  1. cheaptalk said

    Με κομμάτια του Thomas Newman (από το Little Children (2006)) ή newman-ικά στην υπόκρουση, περισσότερη ψυχραιμία και αρκετή αυτοπεποίθηση για να σταθεί περισσότερο σε συγκεκριμένες σκηνές φωτίζοντας και τη φωτογραφία, σύντομη Kathy Bates και credit στον Richard Yates, πιο ευρωπαϊκά πολιτισμένο, το "διεθνές" trailer του Revolutionary Road (2008) εξηγεί και γιατί το αμερικάνικο προτίμησε να ακούς τη Kate Winslet (παράλληλα με τη Nina Simone) χωρίς να τη βλέπεις: η ερμηνεία της φαίνεται να ρίχνει τις οσκαρικές της μετοχές πιο γρήγορα κι από το (περίπου.. περσινό πια) κραχ, ειδικά απέναντι σε αυτή του Leonardo DiCaprio, αντιστρέφοντας κάπως και την ισορροπία του Τιτανικού (1997). Κατά τα άλλα, μπορεί οι σκηνές με τις αβανταδόρικες ατάκες να μην είναι και το καλύτερο δείγμα, οι μετοχές του φιλμ συνολικά παίρνουν μεγαλύτερη αξία έτσι κι αλλιώς, και η Σέξι Καίτη έχει και το Reader (2008) στην κούρσα, μετά την επιμονή του Harvey Weinstein που κατέληξε σε πρωτοσέλιδο φτύσιμο από τον Scott Rudin.

  2. cheaptalk said

    (με την ευκαιρία πέρασα και καλύτερη ποιότητα του αμερικάνικου trailer, όπως κυκλοφόρησε επίσημα μετά από καναδυό βδομάδες)

  3. cheaptalk said

    Με ένα σποτάκι διάρκειας ενός λεπτού, προφανώς κομμένο για τη τηλεόραση --κομπλέ, με ακουστικό cover του Sea of Love από το ακόμα hip soundtrack της Juno (2007), ανάλογο κόψιμο με έμφαση στη 50s ατμόσφαιρα, ανύπαρκτους διαλόγους, και βουτιά στην ω τόσο γνωστή οικιακή βαρεμάρα και τα επακόλουθα ξεσπάσματα--, σποτάκι το οποίο η Anne Thompson παρουσίασε αποκλειστικά --και ως trailer αλλά συγχωρεμένη φυσικά--, ξεκίνησε τη προηγούμενη βδομάδα η έξοδος στο φως του Revolutionary Road (2008). Που συνεχίστηκε, με αναβαθμισμένη σελίδα και επίσημα screenings το σαββατοκύριακο, και με άδεια δημοσίευσης κριτικών από χτες. Κριτικές που στα trades βγήκαν σχετικά πιο συγκρατημένες από τις υπερθετικές που διέρρεαν μέχρι τώρα: ο Todd McCarthy σίγουρα ενθουσιάστηκε για το Variety, για τον Hollywood Reporter o φίλος του verbal, Kirk Honeycutt, βρήκε το φιλμ μάλλον τόσο συλλαβισμένο όσο το σποτάκι (και τουλάχιστο δε περίμενε τιποτάλλο από τον Sam Mendes). Ιστολογώντας για τον Reporter όμως, η Terry Stanley μάλλον συλλαβίζει τη γενικότερη αντίδραση στο "rethinking our five best picture picks [..] teetering on bumping something off and listing Revolutionary Road".

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.