Written by
cheaptalk
in
no category
The Spirit (2008): Αναχωματικό trailer
Δες/Κρύψε το trailer #1
H καινούρια εμφάνιση στην επίσημη σελίδα του, που συνοδεύτηκε από αντίστοιχη αφίσα και καινούριο τρέιλερ στο Moviefone, είναι μόνο οι κάστορες που επιπλέουν από τη στρατιά που έχει ξαμολήσει η Lionsgate με στόχο φθινοπωρινό ανάχωμα στο ποτάμι από σκατά που φούσκωσε η ίδια το καλοκαίρι, κυρίως με τις σκηνές του Spirit (2008) που διάλεξε να προβάλλει στη Comicon του San Diego. Από τη μια στιγμή στην άλλη, οι υπερσέξι προοπτικές γίναν ιλαρές (και όλοι σε είχαν προειδοποιήσει από την αρχή), και η παραγωγή βρέθηκε να συντρίβεται, διαδιχτυακά, ανάμεσα σε όσους δεν έχουν πετύχει ούτε καρέ από τη δουλειά του Will Eisner αλλά είναι σίγουροι ότι μοιάζει με σκηνές από το Sin City 2, και σε αυτούς που πιστεύουν ότι το Sin City (2005) ανακάλυψε τις πρασινοθόνες και πιθανά το celluloid film. Και στους ακόμα περισσότερους που μηρυκάζουν τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών, όπως θα περίμενες, αφού λίγο πολύ η ίδια "σοφία του πλήθους" --πιπίλα που αποτελεί από μόνη της απόδειξη του πως μπορεί μια άπειρη μάζα πανηλίθιων να διαστρεβλοξεχαρβαλώσει οτιδήποτε-- κονιορτοποιεί με τις αβάσιμες, απύθμενες και φυσικά αντικρουόμενες φιλοδοξίες της, και το All Star Batman & Robin, εδώ και κάποια χρόνια.
Η αλήθεια βέβαια, όπως ξαναματάπαμε και έχουν βαρεθεί να εξηγούν οι υπεύθυνοι, είναι ότι ο Eisner πάντα ισορροπούσε, επιδέξια αδέξια, όπως ακριβώς η φιγούρα στις ταράτσες στα trailer, ανάμεσα στο σλάπστικ και το μπρουτάλ, σμπρώχνοντας τα όρια του κατάλληλου της εποχής, χωρίς να τα περνάει. Και οι βασικές αναθεωρήσεις, όπως ο πραγματικός θάνατος και οι (κυρίως γκομενο)υπερδυνάμεις του Denny Colt, είχαν αποφασιστεί από τις αρχές του '90 με τις ευλογίες του δημιουργού, που και Alzheimer να τον είχε χτυπήσει δύσκολα θα επέμενε να έχει η μεταφορά του ήρωά του πολύ περισσότερη σχέση από αυτή του Dark Knight (2008) με τα προπολεμικά Detective Comics. Και βέβαια η κινηματογραφική ματιά του Frank Miller, όταν ξεφεύγει από το δικό του αναβιωτικό noir στιλ, και την panel προς panel αναπαράσταση αυτού του Eisner, φέρνει περισσότερο, για καλό ή για κακό, προς Sky Captain and the World of Tomorrow (2004).
Η αλήθεια βέβαια, όπως ξαναματάπαμε και έχουν βαρεθεί να εξηγούν οι υπεύθυνοι, είναι ότι ο Eisner πάντα ισορροπούσε, επιδέξια αδέξια, όπως ακριβώς η φιγούρα στις ταράτσες στα trailer, ανάμεσα στο σλάπστικ και το μπρουτάλ, σμπρώχνοντας τα όρια του κατάλληλου της εποχής, χωρίς να τα περνάει. Και οι βασικές αναθεωρήσεις, όπως ο πραγματικός θάνατος και οι (κυρίως γκομενο)υπερδυνάμεις του Denny Colt, είχαν αποφασιστεί από τις αρχές του '90 με τις ευλογίες του δημιουργού, που και Alzheimer να τον είχε χτυπήσει δύσκολα θα επέμενε να έχει η μεταφορά του ήρωά του πολύ περισσότερη σχέση από αυτή του Dark Knight (2008) με τα προπολεμικά Detective Comics. Και βέβαια η κινηματογραφική ματιά του Frank Miller, όταν ξεφεύγει από το δικό του αναβιωτικό noir στιλ, και την panel προς panel αναπαράσταση αυτού του Eisner, φέρνει περισσότερο, για καλό ή για κακό, προς Sky Captain and the World of Tomorrow (2004).
Previously on Movies for the Masses: Velvet Bus (2008): Πρεμιέρα 10λεπτου intro clip