How to Lose Friends & Alienate People (2008)

Ένας Εγγλέζος στη Νέα Υόρκη, προσπαθεί να βρει τη θέση του σε μεγάλο και τρανό περιοδικό αστέρων, χωρίς να χάσει τα δόντια του.Βασισμένη σε πέντε χρόνια απ’ τη ζωή του ανθρώπου που εφηύρε την «ανοδική αποτυχία», η ταινία είναι, όπως λέει ο ίδιος ο Toby Young που την ενέπνευσε, ένα μπλέξιμο αληθινών κωμικών στιγμών μέσα σε μια εντελώς φανταστική ιστορία που διατηρεί το πνεύμα του αυτοβιογραφικού βιβλίου του, που έγραψε αφού έκλεισε πέντε χρόνια αμερικάνικης πτώσης από ένα ανύπαρκτο εξάμηνο στο Vanity Fair, σε ένα αντρικό περιοδικό που τον έβαζε να δοκιμάζει sex toys και να γράφει τις εντυπώσεις του. Στο ενδιάμεσο εξάσκησε στο μέγιστο τις αυτοκαταστροφικές του τάσεις και την κλίση του στο να τσαντίζει όποιον βρισκόταν σε ακτίνα οπτικής επαφής, με διάφορες αντικοινωνικής υφής εξάρσεις, οι περισσότερες των οποίων απεικονίζονται στην ταινία, σε σκηνές που αν προσπεράσεις για υπερδραματοποιημένες, θα κάνεις λάθος --μάλλον νερωμένες είναι.

Η ιστορία θα μπορούσε να είναι η κλασσικότερη ευκαιρία για το «σύστημα» να κατασπαράξει τις σάρκες του, πνίγοντας την ταινία στην αντιαστερική μενταλιτέ ενός ανθρώπου που έβλεπε τα σελέμπριτια σαν κόκκινο πανί και πιθανότατα ως τέτοια γυρίστηκε απ’ τον Weide, με το πνεύμα να υπάρχει διάχυτο σ’ αυτό το κινηματογραφικό σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Αλλά όπως ο ήρωάς του αναγκάζεται να λιμάρει τα δόντια του για να κατακτήσει τη φιξιόν άνοδό του στην κορυφή του πολυόροφου περιοδικού του, έτσι κόπηκε κι η φόρα απ’ την ταινία, για να μη χάσει το οικογενειακό της rating και να αποφύγει να προσβάλει κανέναν ιδιαίτερα. Το αποτέλεσμα είναι μια δροσερή, ανά διαστήματα αστεία, αλλά εν γένει φιλόδοξη απόπειρα αυθάδειας με ευνουχισμένες ειλικρινείς προθέσεις και βρετανικό φλέγμα κομμένο στις άκρες για να χωρέσει σε αμερικάνικο καλούπι ρομεντί, όπου νιώθεις συνεχώς να λείπουν πράγματα και βλέπεις με τα μάτια σου σκηνές να κόβονται στη μέση. Κατά παραδοχή μάλιστα και των δημιουργών της σε διάφορες ευκαιρίες, οι οποίοι εν τέλει κάλεσαν τους θεατές να μποϋκοτάρουν την γυμνή αμερικάνικη έκδοση του DVD της και να προτιμήσουν τη βρετανική, μπας και καταφέρουν να βρουν στις σκηνές που τους έκοψαν οι διανομοπαραγωγοί των ΗΠΑ, την ταινία που είχαν σκοπό να φτιάξουν όταν έφυγαν απ’ τη Βρετανία.