César 2009: Μέρα νεκρής φύσης
Ακολουθώντας φέτος τα Oscar®, και με τον Antoine de Caunes να μιμείται τον Hugh Jackman σε ρυθμούς μιούζικαλ, τα César απονεμήθηκαν την Παρασκευή στο Théâtre du Châtelet μέσα σε γενική αδιαφορία από τον υπόλοιπο πλανήτη. Κλείνοντας έτσι αθόρυβα μια φαινομενική χρονιά για τον γαλλικό κινηματογράφο, πολύ πιθανά τη μεγαλύτερη στην ιστορία του. Μια χρονιά που ξεκίνησε 365 και 7 μέρες νωρίτερα, όταν η προηγούμενη τελετή ήταν περίπου μισή (και προ) οσκαρική, συγκεντρώνοντας όλο το ενδιαφέρον όλης της βιομηχανίας, και όχι μόνο. Μια χρονιά που συνεχίστηκε με τον ανεπανάληπτο θρίαμβο του Bienvenue chez les Ch'tis στα εθνικά ταμεία και τον απρόσμενο Χρυσό Φοίνικα του Entre les Murs στις Κάνες, κι έφτασε στο Taken με την υπογραφή του Luc Besson να συνεχίζει ακόμη να τυπώνει δολάρια στην Αμερική, έχοντας ξεπεράσει καμιά δεκαριά φορές τις προβλέψεις. Μια χρονιά που συνολικά ήταν εισπρακτικά η μεγαλύτερη, και εγχώρια (47% μερίδιο) και διεθνής (78 εκατομμύρια θεατές), για τη γαλλική παραγωγή.
Αποχαιρετώντας το 2008 λοιπόν, τα 34α βραβεία της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Τεχνικών έδωσαν εφτά (7) αγαλματάκια, βάζοντάς την έτσι και στη δεκάδα όλων των εποχών τους, στη Séraphine του Martin Provost, μινιμαλιστική βιογραφία μιας βοσκού, υπηρέτριας και ζωγράφου για ένα φεγγάρι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Το Χάρισμα της Σεραφίν που θα βγάλει σε κάνα μήνα και στα μέρη μας η Film Trade, αποδείχτηκε σχετικό sleeper hit και στα γαλλικά ταμεία, μαζεύοντας πάνω από μισό εκατομμύριο εισιτήρια σε δυο δόσεις (τον Οκτώβριο και μετά την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων), δίνοντας ένα σχετικό αντι-βαρυκουλτουριάρικο άλλοθι στις επιλογές της Ακαδημίας. Στη πραγματικότητα βέβαια, η ταινία ήταν η πιο αντι-εμπορική από τις (αυξημένες σε) εφτά (7) φετινές υποψήφιες και οι περισσότεροι την υπολόγιζαν για πρώτου γυναικείου μετά τα Lumières και τα Étoiles d’Or (που ψήφισαν Murs), οι Ch'tis πήραν μηδέν αγαλματάκια με μία και μοναδική συμμετοχή που είχε προκαλέσει και το σχετικό σούσουρο, και το δίπτυχο ταινιών για τη ζωή του μεγάλου Γάλλου.. κακοποιού Jacques Mesrine, ψηνόμενο για δέκα στις υποψηφιότητες, περιορίστηκε τελικά στα τρία (3), ανάμεσά τους και το πρώτο αντρικό στον Vincent Cassel που τον ξεχώρισαν και τα διεθνή μέσα και το παρέλαβε πολύ λιγότερο ψύχραιμα απ' ότι συνήθως, μάλλον για να κλείσει τον κύκλο όχι με πάταγο αλλά με κλαψούρισμα.
Όλα τα βραβεία στη flash-y επίσημη σελίδα.
Αποχαιρετώντας το 2008 λοιπόν, τα 34α βραβεία της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Τεχνικών έδωσαν εφτά (7) αγαλματάκια, βάζοντάς την έτσι και στη δεκάδα όλων των εποχών τους, στη Séraphine του Martin Provost, μινιμαλιστική βιογραφία μιας βοσκού, υπηρέτριας και ζωγράφου για ένα φεγγάρι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Το Χάρισμα της Σεραφίν που θα βγάλει σε κάνα μήνα και στα μέρη μας η Film Trade, αποδείχτηκε σχετικό sleeper hit και στα γαλλικά ταμεία, μαζεύοντας πάνω από μισό εκατομμύριο εισιτήρια σε δυο δόσεις (τον Οκτώβριο και μετά την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων), δίνοντας ένα σχετικό αντι-βαρυκουλτουριάρικο άλλοθι στις επιλογές της Ακαδημίας. Στη πραγματικότητα βέβαια, η ταινία ήταν η πιο αντι-εμπορική από τις (αυξημένες σε) εφτά (7) φετινές υποψήφιες και οι περισσότεροι την υπολόγιζαν για πρώτου γυναικείου μετά τα Lumières και τα Étoiles d’Or (που ψήφισαν Murs), οι Ch'tis πήραν μηδέν αγαλματάκια με μία και μοναδική συμμετοχή που είχε προκαλέσει και το σχετικό σούσουρο, και το δίπτυχο ταινιών για τη ζωή του μεγάλου Γάλλου.. κακοποιού Jacques Mesrine, ψηνόμενο για δέκα στις υποψηφιότητες, περιορίστηκε τελικά στα τρία (3), ανάμεσά τους και το πρώτο αντρικό στον Vincent Cassel που τον ξεχώρισαν και τα διεθνή μέσα και το παρέλαβε πολύ λιγότερο ψύχραιμα απ' ότι συνήθως, μάλλον για να κλείσει τον κύκλο όχι με πάταγο αλλά με κλαψούρισμα.
Όλα τα βραβεία στη flash-y επίσημη σελίδα.
Previously on Movies for the Masses: Oscars® 2009: Οι νικητές