Entre les Murs (2008)

Μια σαιζόν σε πολυφυλετικό γαλλικό σχολείο.Καραντοκιμαντερίστικα σκηνοθετημένο και σε αληθινές εμπειρίες βασισμένο, το βραβευμένο με το Χρυσό Φοίνικα δράμα δωματίου του Laurent Cantet (του Ελεύθερου Ωραρίου (2001)), βασίζεται σε βιβλίο που έγραψε δάσκαλος βασισμένος στις εμπειρίες του, τις οποίες ξαναζεί παίζοντας το δάσκαλο στην ταινία, απέναντι σε παιδιά που είναι μαθητές και παίζουν τους μαθητές, σα να ήταν πάνω-κάτω οι εαυτοί τους. Και είναι θρίαμβος του κινηματογραφημένου (αλλά όχι απαραίτητα κινηματογραφικού) reality, της αισθητικής ενός εκφυλισμένου σινεμά βεριτέ μετεξελιγμένου στον νεονεορεαλισμό, τον οποίο ο Cantet πετυχαίνει με αψεγάδιαστη ευστοχία, αμολώντας τρεις κάμερες να πηγαινοέρχονται με χαρισματική ευλυγισία και χαρακτηριστικά πλαστή αστάθεια, μέσα σε μια σχολική αίθουσα γεμάτη εκρηκτικά μίγματα διαφυλετικών εντάσεων και γυμνασιακών ορμονών, εντοπίζοντας μεν ανάμεσα στους τοίχους τις αλληλεπιδράσεις του παρόντος και του μέλλοντος ολόκληρης της Γαλλίας (και της Ευρώπης και οποιασδήποτε πολυπολιτισμικής οντότητας με ρεπουμπλικάνικων αποχρώσεων προβλήματα αυτοαποδοχής), αλλά χωρίς να τους δίνει και σημασία, για να πλάσει την ακεραιότητα του αμερόληπτου βλέμματός του. Εξαιρετικά εθιστικό το σχολικό του δράμα --που στη μεγαλύτερή του διάρκεια διαγράφει κάθε υπόνοια σχέσης με τις σχετικές (κατά κανόνα μελοδραματικές κι αφελείς) συμβάσεις του είδους, για να τις λοξοκοιτάξει προς το τέλος-- αλλά, παρ’ ότι στην αναποφασιστικότητά του να ασχοληθεί πραγματικά με οποιοδήποτε απ’ τα (είτε της εποχής, είτε δομικά) προβλήματα που αφήνει να εννοηθούν, αντανακλά την αναποφασιστικότητα του δασκάλου και κατ’ επέκταση του σχολικού συστήματος, ο ίδιος ο Cantet δεν έχει τους φορμαλιστικούς περιορισμούς του συστήματος να τον αγκυλώνουν, κι ούτε πετυχαίνει καμιά επανάσταση απλά επιδεικνύοντας το δεδομένο.