Fugitive Pieces (2007): Jeremy Podeswa interview

Μια δεκαετία πίσω, ο Jeremy Podeswa έβαζε το όνομά του στο χάρτη του παγκόσμιου ανεξάρτητου και άκρως ενδιαφέροντος καλιτεχνικού κινηματογράφου, με μια σπαρακτική σπονδυλωτή προσέγγιση των αισθήσεων και της αλληλεπίδρασής τους με τον ανθρώπινο ψυχισμό, χαρακτηριστικά τιτλοφορημένη The Five Senses (1999). Ο cinemad, που έχει προλογίσει σε διάφορες περιστάσεις την ταινία έκτοτε, μπορεί να σου εξηγήσει γιατί το κοινό (θα έπρεπε να) περίμενε πώς και πώς την επόμενη δουλειά του Καναδού που μάζεψε το Genie σκηνοθεσίας και το βραβείο καλύτερης καναδέζικης ταινίας στο φεστιβάλ του Τορόντο εκείνη τη χρονιά, κι αφού έκανε ένα δωδεκάμηνο διάλειμμα, πήγε στο Μεξικό για ένα μήνα κι έκατσε σ' αυτόν τον ένα μήνα κι έβγαλε σενάριο από ένα φαινομενικά unfilmable πολυβραβευμένο ποιητικό μυθιστόρημα, που είχε ξυπνήσει αναμνήσεις της εβραϊκής καταγωγής του. Τα επόμενα πέντε χρόνια περίπου κι ενώ έψαχνε τα λεφτά για να το περάσει στην παραγωγή, διόρθωνε, βελτίωνε, έσφιγγε, κούρδιζε και γυάλιζε το σενάριο μιας απ' τις πιο συναισθηματικές και συναισθηματικά ειλικρινείς, καθάριες κι έντιμες ταινίες που γυρίστηκαν πρόπερσι. Το αποτέλεσμα, είχε προβληθεί για μια χούφτα από 'μας τον Οκτώβρη του 2007, για μια σειρά από συνεντεύξεις που ακολούθησαν για την ταινία, που θα έβγαινε στις ελληνικές αίθουσες κάπου εκεί κοντά. Έκτοτε, η ταινία μπήκε στα ράφια, κάποια στιγμή ο Podeswa την ξανάβαλε στη μονταζιέρα, μάλλον η αρχική εκδοχή προβλήθηκε και στο περασμένο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ το καινούριο cut, που αλλάζει το τελείωμα για να το κάνει happy, βγαίνει από αύριο βγαίνει στις ντόπιες αίθουσες.

Ωστόσο, στα εφτά χρόνια που πέρασαν απ' την πρώτη και τη δεύτερη ταινία του, ο Podeswa, έβαζε το λιθαράκι του σ' αυτό που κι ο ίδιος αναγνωρίζει ως αμερικάνικη τηλεοπτική επανάσταση χάρη στην επέλαση της καλωδιακής, βάζοντας τη σκηνοθετική του υπογραφή σε επεισόδια μερικών απ' τις πιο βαρβάτες σειρές που έχουν διασχίσει τον Ατλαντικό, χάρη και στην πειρατική δημοκρατία του δικτύου. Όπως καταλαβαίνεις, τον έβαλα να μου πει δυο λόγια και γι' αυτό, στο βιντεάκι που κρύβεται κάτω απ' τη φάτσα κάρτα συνέντευξη κι αφού θα ξέρεις από downloading για να σ' ενδιαφέρει να να πατήσεις το δείξε/κρύψε, φαντάζομαι δε θα σου λείψουν κι οι υπότιτλοι.