Grace (2009): SFF-rated closing trailer
Δες/Κρύψε το SXSW teaser
To 4o και ολοένα και μεγαλύτερο SFF-rated κλείνει απόψε, παραδίδοντας και τα βραβεία του, με επαναληπτική προβολή του headliner του, του Grace (2009), μια ιστορία απέθαντης μητρικής αγάπης, που ξεκίνησε από το AFM, προκάλεσε κάποιες λιποθυμίες στο Sundance, και παίζει αυτές τις μέρες παράλληλα και στο ολοένα και πιο tech-indie (και πολυ-tweetered φυσικά) SXSW, όπως μπορείς να δεις και στο σχετικό teaser από το Fangoria που συνεχίζει τη παράδοση της παραγωγής να κόβει πρόμο κλιπάκια για κάθε event, από το πρώτο της κιόλας. Ο Αλέκος Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του φεστιβάλ, βρήκε τελικά χρόνο ανάμεσα στο να υποδέχεται τους καλεσμένους του κάθε μέρα και να κάνει απολογισμό με τη λήξη της, και γεμίζει το μπιμπερό σου:
Αυτό που δεν καταλάβαινα αρχικά είναι γιατί ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Paul Solet ονόμασε την ταινία του Grace --ένας ουδέτερος και νερόβραστος τίτλος που στην καλύτερη περίπτωση τον προσπερνάς και στην χειρότερη σε φρενάρει. Μετά την ταινία, έχω την επίσημη και την ανεπίσημη εξήγηση: η επίσημη εξήγηση λέει ότι ο τίτλος δεν έπρεπε να προδιαθέτει τον θεατή γι αυτό που θα δει αλλά και, αφού το δει, να αποκτήσει μια σαρδόνια χροιά. Η ανεπίσημη λέει ότι ο Solet προσπάθησε μια και καλή να καταστρέψει στα μυαλά όσων Aγγλοσαξώνων δουν την ταινία όλες τις θετικές, ανακουφιστικές και εξιλεωτικές αποχρώσεις έχει η λέξη "Grace" στα Αγγλικά. Όπως προσπαθεί να καταστρέψει και κάθε γλυκό και τρυφερό συνειρμό που μπορεί να υπάρχει σε σχέση με την εικόνα μιας θηλάζουσας μάνας και την δοξολογούμενη σχέση μητέρας-βρέφους.
Αν η ταινία αυτή κυκλοφορήσει ευρύτερα, θα χαρακτηριστεί σφόδρα μισογύνικη, χολή ενός ανθρώπου που δεν αντέχει άλλο να καταδυναστεύεται από τη μάνα του και τη γυναίκα του. Όχι γιατί μας δείχνει τίποτε νταβραντισμένους αρσενικούς να ρυθμίζουν τα του κόσμου (είπαμε μισογύνικη, όχι φαλλοκρατική), αλλά επειδή κάνει ακριβώς το αντίθετο: αν θέλετε να γίνετε καλόγερος, δείτε την εναρκτήρια ερωτική σκηνή. Αν θέλετε να νιώσετε γλοιώδες σκουλήκι δείτε τον ηθοποιό που ο Solet έχει διαλέξει για να παίξει τον σύζυγο της ηρωίδας. Αν θέλετε να μισήσετε το γυναικείο στήθος δείτε τι κάνει η μάνα της ηρωίδας με αυτό. Οι λεσβιακές σχέσεις είναι παρούσες (χωρίς σεξ, αλλά ποιος το χρειάζεται;), και ρυθμίζουν όλα τα ουσιαστικά θέματα στις προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων. Αυτά για τους άνδρες. Οι γυναίκες, μάλλον θα διαμαρτυρηθούν.
...Γι αυτό και εκτός από την επίσημη και την ανεπίσημη, υπάρχει και η αληθινή εξήγηση για τον τίτλο της ταινίας: ο Solet είναι με το μωρό Grace. Η Grace (καθόλου τυχαίο ότι είναι και αυτή θηλυκό), είναι ο άγγελος-εκδικητής του, το πλάσμα που θα πάρει εκδίκηση για λογαριασμό του. Και την παίρνει με έναν ανατριχιαστικά κομψό κινηματογραφικό τρόπο.
Previously on Movies for the Masses: Drag me to Hell (2009): Get-out-of-hell card trailer
Απόψε στις 20:15 στο ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ PRINCE FILMCENTER