La Belle Personne (2008)

Πληγές και έρωτες σε λύκειο του Παρισιού.Βασισμένο πολύ χαλαρά στο πρώτο chick-lit σύγγραμα στην ιστορία της λογοτεχνίας, αλλά σεβάσμια στο πνεύμα του απ’ ότι λένε, το νέο πόνημα του Honoré στον καταδικασμένο έρωτα, μπορεί να είναι και το πιο ακραίο βήμα που θα μπορέσει να κάνει ο Γάλλος στην επιστημονική φαντασία των ονειρόξεών του, αν θελήσει να μείνει σε μια κάποια επαφή με τους θεατές του, αντί να βασιστεί αποκλειστικά στους φανατικούς κολλητούς του, αρκετοί απ’ τους οποίους φαίνεται να είναι κι οι ίδιοι οι μόνιμοι ηθοποιοί του, όπως ο Garrel κι ο Leprice-Ringuet που τον ακολουθούν αδιαμαρτύρητα σ’ αυτό το δείγμα της δραματουργικής τσαπατσουλιάς για την οποία είναι ικανός κι αυτή τη φορά δεν μπορεί να καλύψει με τον αέρα της παριζιάνικης joie de vivre που φυσάει στις ταινίες του.

Σ' αυτήν την καθόλου τηλεοπτική παραγωγή για το τηλεοπτικό κανάλι Arte, σκεπασμένοι μ’ ένα πέπλο ασπρίλας στη φωτογραφία του για να καλύψει με νεανική αθωότητα τις προθέσεις με τις οποίες πληγώνουν θανάσιμα ο ένας τον άλλο, τα αγορίτσια του Honoré έχουν κοινωνική ζωή που μοιάζει βγαλμένη απ’ τα πιο αγριεμένα επεισόδια του Beverly Hills και περιφέρονται σ’ ένα τοπίο που φέρνει σε πορτρέτα βουκολικών σκηνών, με χαρακτηριστική λάγνη χαλαρότητα και σιγοβράσματα ερωτικών πόθων, αρκετά μπουρμπουλιθρισμένων για να σε κρατήσουν ως τα μισά της ταινίας (αν δεν σ’ έχει πονέσει το σκαλπ απ’ τη μανία με την οποία ο Honoré τραβάει την ιστορία του απ’ τα μαλλιά). Όταν ανοίγει το καπάκι όμως, το βραστό είναι ακόμα νερουλό, και γίνεται πλάνο το πλάνο όλο και πιο κραυγαλέο ότι ο άνθρωπος δεν ξέρει από πού να πάει και πώς να σε πάρει μαζί του, για να φτάσετε σ’ ένα φινάλε αρχαιοελληνικά τραγικό και σπαραξικάρδιο ώστε να σου μείνει, πράγμα που δεν δείχνει και πολύ σίγουρος κι ο ίδιος ότι γίνεται, έτσι που σ’ έχει ξαποστείλει μέχρι τότε, με στροφές και διαδρόμους τηλεοπτικής σαπουνόπερας φτηνής απογευματινής ζώνης. Οπότε το μαζεύει όπως-όπως, ξαποστέλνοντας την ηρωίδα του στο ηλιοβασίλεμα κι εσένα για τα χάπια σου κι ένα ταξί να φύγεις, που λένε.