Alice in Wonderland (2010): Mad teaser

Η Disney έκανε επίδειξη δύναμης τα ξημερώματα στη Comicon, όταν μερικά δευτερόλεπτα ξαφνικής εμφάνισης του Johnny Depp ήταν αρκετά για να διαλυθούν σχεδόν οι ουρές από χαρούμενες που στήνει με κάθε ευκαιρία η Summit να περιμένουν για ώρες εμφάνιση του Robert Pattinson. Και ο "mad as a hatter" Johnny μπορεί να δηλώνει και αυτή τη φορά ότι ανησυχούσε μη τον απολύσουν στα γυρίσματα, όμως κάποια λίγα πράγματα έχουν αλλάξει από την εποχή που φρίκαρε τους παραγωγούς παίζοντας σα "fucking faggot" τον πρώτο του μπλοκμπαστερικό ήρωα, τον Ichabod Crane (στο Sleepy Hollow (1999)), και ειδικά από την εποχή που ευχαριστούσε σε κάθε απονομή τη Disney που δε τον απέλυσε στα γυρίσματα του πρώτου μέρους μιας κάποιας τριλογίας όπου έπαιζε έναν κάποιον πυροβολημένο πειρατή με όνομα Jack Sparrow. To franchise του Twilight, που παρουσίαζε το δεύτερο μέρος του στο San Diego, δεν είχε τίποτα να πει στην Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων (2009) που εμφανίζονταν λίγο νωρίτερα λοιπόν, και αυτό όχι γιατί η ιστορία της Αλίκης είναι πιο κλασική με διαφορά αιώνων ή γιατί αθροιστικά η διαφορά εμπειρίας στις δυο παραγωγές βγάζει ακόμα περισσότερους (αιώνες), αλλά απλά γιατί η διαφορά στο βάρος των δυο πρώτων δεύτερων ονομάτων στις αφίσες είναι ασύγκριτη.

Ότι ο Mad Hatter είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής στη νέα εκδοχή των κλασικών ιστοριών του Lewis Carroll το βλέπεις και στο πρώτο teaser της, teaser που τυπικά είναι από τρελή προοπτική γιατί οι παράσπονδοι υπήκοοι αποδείχτηκαν πολλοί περισσότεροι από τους πιστούς της Λευκής και της Κόκκινης Βασίλισσας στη σχετική καταμέτρηση του facebook (για το ποιοι θα δουν πρώτοι τις πρώτες σκηνές από τη ταινία). Το αν υπήρχαν teaser και από άλλη σκοπιά είναι εξαιρετικά αμφίβολο βέβαια, χωρίς όμως να αποκλείεται να φτιαχτούν στη συνέχεια, στον μακρύ ακόμα δρόμο μέχρι τον Μάρτη και την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες. Κατά τα άλλα, χωρίς πραγματικό βάθος στα πλάνα του, με σκηνική φαντασία επιπέδου βιντεοπαιχνιδιού, και μάλλον με μισοτελειωμένα τα εφέ, το teaser δίνει, σχεδόν.. αναμενόμενα, τροφή στους όλο και περισσότερους που ισχυρίζονται ότι ο Tim Burton όχι μόνο δε κάνει καμιά προσπάθεια πια να ξεφύγει από τη comfort zone του αλλά γυρνάει και τις ταινίες στον αυτόματο. Και αν προσθέσεις ότι και η Μαρία Κουτσή έχει βγάλει πια κριτική του πρώτου draft του σεναρίου συμφωνώντας ότι από μόνο του δεν είναι άξιο λόγου, διαπιστώνεις ότι δε μένει και τίποτα σαν αιτία να κόβεις φλέβες περιμένοντας τον ερχομό της άνοιξης. Όπως και να 'χει, η Linda Woolverton, με credits σε αρκετά απο τα κινούμενα του οίκου του πόντικα στη προηγούμενη δεκαετία, άλλαξε αρκετά και σε αυτό το παραμύθι, κάποια τα βλέπεις και μόνος σου (ο πραγματικός τίτλος θα 'πρεπε να είναι Η 17χρονη Αλίκη Επιστρέφει στη Χώρα των Θαυμάτων), κάποια καλύτερα να μη τα ακούσεις (η ηρωίδα είναι τώρα σωτήρας που περίμεναν όλοι σύμφωνα με το θρύλο και σύμφωνα με.. σκοτωμένο μέχρι θανάτου πια μοτίβο), και άλλα, όπως ότι χαμένη πιτσιρίκα και τρελός καπελάς ερωτεύονται σφόδρα, αξίζουν μια αναφορά. Στα θετικά μπορείς να βάλεις ότι.. ερμμ.. μάλλον δε θα ακούγονται τραγούδια οπότε θα μπορείς να πατήσεις στις προβολές με περισσότερη ασφάλεια, ότι.. ερρ.. ο Burton δεν φημίζεται για το μάτι του στα σενάρια οπότε δε θα 'παιζε και πολύ ρόλο το γραπτό έτσι κι αλλιώς, και ότι οι γκόμενες ψοφάνε για μαγικούς κόσμους, Johnny, και με τα πολλά και για τον σκηνοθέτη που τον έχει κάνει πιο μούσο και από τη γυναίκα του, οπότε τα εικοσπέντε χρόνια που έφαγες να τον παρακολουθείς φανατικά (τον σκηνοθέτη εννοώ αλλά πάρε και τον μούσο άμα θες) θα πιάσουν πάλι τόπο όπως καλοσυνήθισες τελευταία.