Written by
cheaptalk
in
Trailers
Bright Star (2009): Απροβλημάτιστο trailer
Προσπαθώντας να δώσει ένα διαφορετικό τόνο στα τρέιλερ για ρομαντικά δράματα εποχής αλλά και στη φωνή του εκφωνητή σε τρέιλερ για ρομαντικά δράματα εποχής, αυτό του Bright Star (2009) εμφανίστηκε πριν λίγες ώρες στο Yahoo! Movies για να θυμίσει ότι η ταινία εξακολουθεί να είναι η πιο πιθανή να τερματίσει πρώτη στην οσκαρική κούρσα τον Μάρτιο, παρόλο που θα 'χει αυξημένο ανταγωνισμό μετά την απόφαση της Ακαδημίας να αυξήσει τις υποψήφιες σε δέκα.
Η πρώτη σοβαρή δουλειά της Jane Campion εδώ και τουλάχιστο μια δεκαετία, έφυγε από τις Κάνες φέτος μάλλον με πιο θετικές κριτικές κι από το Νο Country for Old Men (2007) πριν δυο χρόνια, και έχει και ένα τικ δίπλα σχεδόν σε κάθε στοιχείο της λίστας με ότι λατρεύει η ©AMPAS®, εκτός από γυμνές να δροσίζονται σε μπανιέρες και Εβραίους να ψήνονται σε φούρνους. Και αρκετοί κριτικοί τουλάχιστο, το ότι η Abbie Cornish περιφέρεται σε όλη τη ταινία ντυμένη σα φανατική μουσουλμάνα δε το συγχώρεσαν, οπότε λογικά την ίδια αντιμετώπιση θα έχει στη συνέχεια η παραγωγή και στα διαδίχτυα. Επιπλέον, αν ψάξεις σαν εμένα να βρεις καρέ για να βάλεις εξώφυλλο στο τρέιλερ ή απλά κοιτάξεις την αφίσα που κυκλοφόρησε τη προηγούμενη βδομάδα, θα προσέξεις ότι ο Ben Whishaw σπάνια στέκεται ψηλότερα, αντίθετα το υλικό που δημοσιεύεται είναι πηγμένο στις σκηνές που αυτός κοντεύει να ξαναγυρίσει στη μήτρα, χαμένος στην αγκαλιά της Cornish. Και σίγουρα, όπως λέει και ο εκφωνητής, ο John Keats ήταν "ονειροπόλος" (διάβαζε ρομαντικιάρης) και η Fanny Brawne ήταν "ρεαλίστρια" (i.e. την έπεφτε σε όλους μπας και τη σπιτώσει κανένας), όμως ο ποιητής που ο Shelley έγραψε ότι έσκασε από τις κακές κριτικές, την ασχημούλα πρόθυμη γειτόνισσά του μάλλον για ότι τη θέλαν και όλοι οι άλλοι την ήθελε, και όπως και να 'χει, αυτή η επιμονή της Campion να μεγαλώνει κυριολεκτικά τις ηρωίδες της προφανώς δε κάθεται καλά, συνειδητά ή ασυνείδητα, σε ικανό κομμάτι του κοινού, πρόβλημα που η προώθηση ή δε θεωρεί ή αγνοεί ότι υπάρχει, και πρόβλημα που φαίνεται ουσιαστικά το μοναδικό για μια παραγωγή που από την εποχή που ανακοινώνονταν το πρόγραμμα των Κανών λέγαμε ότι φόρτωνε buzz και μπορείς πια να το διαπιστώσεις και μόνος σου.
Η πρώτη σοβαρή δουλειά της Jane Campion εδώ και τουλάχιστο μια δεκαετία, έφυγε από τις Κάνες φέτος μάλλον με πιο θετικές κριτικές κι από το Νο Country for Old Men (2007) πριν δυο χρόνια, και έχει και ένα τικ δίπλα σχεδόν σε κάθε στοιχείο της λίστας με ότι λατρεύει η ©AMPAS®, εκτός από γυμνές να δροσίζονται σε μπανιέρες και Εβραίους να ψήνονται σε φούρνους. Και αρκετοί κριτικοί τουλάχιστο, το ότι η Abbie Cornish περιφέρεται σε όλη τη ταινία ντυμένη σα φανατική μουσουλμάνα δε το συγχώρεσαν, οπότε λογικά την ίδια αντιμετώπιση θα έχει στη συνέχεια η παραγωγή και στα διαδίχτυα. Επιπλέον, αν ψάξεις σαν εμένα να βρεις καρέ για να βάλεις εξώφυλλο στο τρέιλερ ή απλά κοιτάξεις την αφίσα που κυκλοφόρησε τη προηγούμενη βδομάδα, θα προσέξεις ότι ο Ben Whishaw σπάνια στέκεται ψηλότερα, αντίθετα το υλικό που δημοσιεύεται είναι πηγμένο στις σκηνές που αυτός κοντεύει να ξαναγυρίσει στη μήτρα, χαμένος στην αγκαλιά της Cornish. Και σίγουρα, όπως λέει και ο εκφωνητής, ο John Keats ήταν "ονειροπόλος" (διάβαζε ρομαντικιάρης) και η Fanny Brawne ήταν "ρεαλίστρια" (i.e. την έπεφτε σε όλους μπας και τη σπιτώσει κανένας), όμως ο ποιητής που ο Shelley έγραψε ότι έσκασε από τις κακές κριτικές, την ασχημούλα πρόθυμη γειτόνισσά του μάλλον για ότι τη θέλαν και όλοι οι άλλοι την ήθελε, και όπως και να 'χει, αυτή η επιμονή της Campion να μεγαλώνει κυριολεκτικά τις ηρωίδες της προφανώς δε κάθεται καλά, συνειδητά ή ασυνείδητα, σε ικανό κομμάτι του κοινού, πρόβλημα που η προώθηση ή δε θεωρεί ή αγνοεί ότι υπάρχει, και πρόβλημα που φαίνεται ουσιαστικά το μοναδικό για μια παραγωγή που από την εποχή που ανακοινώνονταν το πρόγραμμα των Κανών λέγαμε ότι φόρτωνε buzz και μπορείς πια να το διαπιστώσεις και μόνος σου.
Previously on Movies for the Masses: An Education (2009): Μελετημένο trailer