Capitalism: A Love Story (2009): Trailer συλλήψεων

Μέσα στο χαμό των συζητήσεων για την αναμόρφωση του αμερικάνικου συστήματος υγείας, κάποιοι κατηγορούν το Sicko (2007) για το κάρφωμα απλών ιδεών στο μυαλό απλών ανθρώπων, όμως ελάχιστοι αμφιβάλλουν ότι όχι μόνο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ αλλά και δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό την επικαιρότητά του (ανοίγοντας μάτια, στα χρόνια ενδιάμεσα). Και, άσχετα με το πόσοι άπειροι και άπειρες δεξιά κι αριστερά κοιτάζονται στον καθρέφτη και νομίζουν ότι το αξίζουν περισσότερο, το status του Michael Moore στον φεστιβαλικό κόσμο έχει φτάσει πια σε σημείο να είναι σχεδόν ταυτόχρονα headliner και στη Βενετία και στο Τορόντο, με το πιο πρόσφατό του ντοκιμαντέρ (τεχνικά) ή "op-ed piece" (για τον ίδιο) ή όπως θες πέστο. Και ο μισός τουλάχιστο πλανήτης περιμένει από το Capitalism: A Love Story (2009) όχι να του εξηγήσει τι έγινε στη Μεγάλη Ύφεση του 21ου αιώνα, αλλά να κάνει συλλήψεις και να προχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες στη πίσσα και τα πούπουλα. Και αυτό ακριβώς σκοπεύει να κάνει το φιλμ, όπως δείχνει πια καθαρά το τρέιλέρ του που κυκλοφόρησε, εμπρεπώς στο CNN και στο κανάλι του Moore στο YouTube, στα τέλη της προηγούμενης βδομάδας.

Και αν κοντοσταθείς να αναλογιστείς πού έχει φτάσει ένας άνθρωπος που δε θα γύριζες να τον κοιτάξεις στο δρόμο, με ένα κινηματογραφικό είδος στο οποίο δε δίνει κανένας σημασία ούτε στις μαζώξεις επίδειξης σινεφιλίας, καταλαβαίνεις γιατί το ασύλληπτο του πράγματος τον έχει καταπλακώσει τόσο που σκοπεύει να ασχοληθεί, προσωρινά ή μόνιμα, με τίποτα πιο εύκολο.