Valentine's Day (2010): Ω θεέ μου teaser

Οι πέντε γκαντεμοσχέσεις του Απλά δε σε Γουστάρει (2009) απλά δε φτάναν για επιτυχία, οπότε η New Line/Warner αραδιάζει καμιά δεκαριά τουλάχιστο, σε δεύτερη παρόμοια προσπάθεια που θα κυκλοφορήσει σε ημερομηνία καλά κρυμμένη στον τίτλο της και το ανακοινώνει εδώ και κάποιες ώρες με τίζερ στο Yahoo! Movies.

Αυτή τη φορά μη περιμένεις βέβαια να δεις τίποτα κλιπάκια που να διαφημίζουν τάχα πόσο διαφορετική από τις άλλες είναι η συγκεκριμένη, αφού μπορεί η χολιγουντιανή ρομαντική κομεντί να είναι ουσιαστικά πεθαμένη, αλλά η Πρόταση (2009) της έριξε τον Ιούνη μια ταμειακά ζηλευτή αναβίωση παλιάς σχολής πηγαίνοντας καμιά κατοστή χρόνια πίσω, και πώς το 'ξερες, σε καναδυό βδομάδες ξεκίνησε εσπευσμένα γυρίσματα η Μέρα Βαλεντίνου (2010), με τα δημοσιεύματα να τρέχουν να ανακοινώνουν όσα ονόματα προστίθονταν στο καστ, συνήθως μερικές μέρες.. αφότου είχαν τελειώσει και τις σκηνές τους. Η όλη φάση με τις συμμετοχές, εσκεμμένα ή σαν παρενέργεια, δημιούργησε και μια μικρή tweet-o-πλημμύρα από "OMG!!!! παίζει ο Dr. Mark" και "OMG!!!!!!! μπορεί να παίξει ο Joe Jonas", τσιρίγματα που μάλλον δεν έχουν φτάσει ακόμα στο τέλος τους αλλά και να φτάσουν, περιμένουν τα της πλοκής, τα "OMG!!!!!!!!!!! o Dr. Mark και ο Bradley Cooper θα αγαπιούνται τρελά" και όλος αυτός ο ω τόσο συμπαθητικός κατινισμός που θρέφει και θρέφεται από κουτσομπολιά και σαπουνόπερες.

Κινηματογραφικά, στην Αμερική δεν υπάρχουν πια πραγματικά αστέρια, στο είδος της γκομεντί (όπως τη βάφτισε ο verbal) μόνο η Sandra Bullock βασίλεψε ξαφνικά το καλοκαίρι (και θα βγάλει φυσικά γύρω στις τρακόσιες ταινίες μέχρι να τελειώσει η χρονιά) και η Katherine Heigl δείχνει μια δυνατότητα να ανοίγει οτιδήποτε, η τελευταία ζήτησε $3 εκατομμύρια αμοιβή και έτσι έθεσε εαυτόν εκτός Μέρας, η οποία έχει γύρω στα $35-40 εκατομμύρια προϋπολογισμό και φυσιολογικά προσφέρει ελάχιστα δολάρια για ανάλογα ελάχιστο χρόνο σε όσους ενδιαφέρονται να μη χάσουν την (ή να αποκτήσουν περισσότερη) επαφή με το πανί, ακολουθώντας μάλλον κατά γράμμα τη συνταγή του βρετανικού Αγάπη Είναι... (2003) και δημιουργώντας ένα γαϊτανάκι σχέσεων γύρω από μια γιορτή, με τη διαφορά βέβαια ότι στη Βρετανία για να γίνεις ηθοποιός πρέπει να έχεις καμιά περαστική σχέση με την υποκριτική και για να γράψεις σενάριο συνήθως δεν αρκεί η εμπειρία σε μεταφορές βιβλίων αυτοβοήθειας για πανηλίθιες, ενώ στη σκηνοθεσία η παρουσία του 80άρη Garry Marshall το μόνο που εγγυάται είναι η επιστροφή στα 80s όταν δε περνάει για αρραβωνιαστικό της Jessica Alba τον σκύλο της και για σκύλο τον Ashton Kutcher, σε μια παραγωγή που στη πορεία φαίνεται να προσθέτει (εκτός από gay και τριχωτά θηλαστικά) και μαύρους και λατίνους και οσονούπω και χορτοφάγους βαμπίρους, προσπαθώντας να πιάσει με τα γυαλιστερά λυκειακά σχεσιακά μπουρδουκλώματά της όλο το μαλαματένιο κοινό από χαζές πιτσιρίκες και τις χοντρές μανάδες τους, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα περιοριστεί μόνο στις τελευταίες μιας και απέναντί της θα ανοίξει στην Αμερική το Να Με Θυμάσαι (2010) του Robert Mangamalli Pattinson και σε 3D επανέκδοση η φυσικά απείρως πιο σοβαρή Ωραία και το Τέρας (1991).