Ο Διαχειριστής (2009): Συνέντευξη Περικλή Χούρσογλου

Σπουδαγμένος μαθηματικός και με μαθητεία βοηθού δίπλα στον Παντελή Βούλγαρη, που θεωρεί ουσιαστικό του δάσκαλο, ο Περικλής Χούρσογλου, μετά από σχεδόν τρισήμιση δεκατίες που τρίβει τα μανίκια του στις κάμερες και τόσο σχεδόν που κάνει το ίδιο με τις σελίδες των σεναρίων, έχει κάθε δικαίωμα να μεταλαμπαδεύει την εμπειρία του στις νεότερες γενίες, ως Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Και σε τι συμπυκώνει τη γνώσει που διδάσκει; "Με ενδιαφέρει να πείτε μια ιστορία". Κι αυτό ακριβώς κάνει με την καινούρια του ταινία, την τέταρτη μεγάλου μήκους και πρώτη του εδώ και πέντε χρόνια, που προβάλλεται αυτήν την ώρα, εγκαινιάζοντας τις φετινές προβολές ελληνικών ταινιών στο 50ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Τα πέντε χρόνια είναι ο χρόνος που φαίνεται να του χρειάζεται για να αποκτήσει αρκετή απόσταση απ' την προηγούμενή του αντίληψη των πραγμάτων, και να αποκρυσταλλώσει την καινούρια του. Στο Διαχειριστή, μιλά για την αντρική εκδοχή της κρίσης της μέσης ηλικίας, εντοπίζοντας με γοητευτική ευστοχία τον τρόπο που εκδηλώνεται και αφήνοντας με ειλικρίνεια να εννοηθεί η δυσκολία του ανθρώπου να κατανοήσει από πού πηγάζει. Έχοντας στο ράφι του πέντε Κρατικά Βραβεία για τις δυο πρώτες δουλειές του (τα τέσσερα απ' αυτά, για τις ερμηνείες των ηθοποιών του), ο Χούρσογλου δεν έχει καμία δυσκολία να παραδεχτεί ότι ο τρόπος που μοιράζονται οι κρατικές κινηματογραφικές διακρίσεις, είναι χάλια. Δεν μπόρεσε όμως να μπει στη νοοτροπία αυτών που μαζί με τα Κρατικά, διέγραψαν και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης απ' το χάρτη του φετινού Νοεμβριάτικου ταξιδιού τους κι η αγάπη του για το θεσμό, όσο κι η εκτίμησή του στο άνοιγμα που προσφέρει στις πιεσμένες ελληνικές ταινίες, τον έφερε βόρεια, όπως τον κράτησε κι απέναντι από ανθρώπους που σέβεται κι αυτό τον πονά. Η διαφωνία του όμως για τη μέθοδο, δεν συνεπάγεται και διαφωνία του για το σκοπό που κυνηγάνε οι Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη, στις δυνάμεις των οποίων σκοπεύει να προστεθεί, άμα τη επιστροφή του στα λημέρια τους.