Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2009: Τα Βραβεία


Δέκα μέρες πίσω, ο Eugenio Caballero, σε παρεΐστικη συνομιλία, επαινούσε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, που στην τελετή έναρξής του, δεν προσπάθησε να κρύψει κάτω απ’ το χαλί την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, με το εμπάργκο των Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη και τις συνεπακόλουθες απώλειες του Φεστιβάλ. Δέκα μέρες μετά, θα ήταν απίθανο να σκεφτεί κανείς, ότι θα μπορούσε το Φεστιβάλ να το σκεφτεί ως και πιθανότητα, ότι θα ήταν δυνατό να το καλύψει. Με 20+ ελληνικές ταινίες έξω απ’ το πρόγραμμα και καμιά 100σταριά συντελεστές, συγγενείς, παρατρεχάμενους και groupies η καθεμία, δεν είναι δύσκολο να υπολογίσεις πόσα ζευγάρια ποδάρια έλειπαν απ’ τις διαδρομές λιμανιού-Αριστοτέλους, κι ούτε χρειάζεται να μαντέψεις για να βρεις πού πήγαν τα σχεδόν 10 χιλιάδες εισιτήρια που έλειψαν φέτος απ’ τη σούμα, σε σχέση με τα περσινά.

Η πτώση του 12% βέβαια, προέρχεται κυρίως απ’ τις ελληνικές, όπως θα σου πει όποιος πήγε να τις δει, με τις αίθουσες στις πρώτες προβολές τους να είναι επί το πλείστον μισάδειες, σε αντίθεση με τις τιγκαρισμένες τμημάτων όπως οι Ημέρες Ανεξαρτησίας, το Focus, το Digital Wave και όσες πέτυχα απ’ τις Ματιές στα Βαλκάνια. Στηριγμένο στο Διεθνές κομμάτι του τίτλου του, το Φεστιβάλ χόρτασε τους θεατές του θέαμα, έστω κι αν άφησε τα δημοσιογραφικά πηγαδάκια άδεια από θέματα, κι έστρεψε την κουβέντα στο μέλλον του θεσμού και κυρίως, της διευθύντριάς του σε αυτό. Μέλλον που, από εξαιρετικά απίθανο τις πρώτες μέρες, μετετράπει σε μάλλον πιθανό να συνεχιστεί και για του χρόνου, αν όχι για κανέναν άλλον λόγο, τουλάχιστον επειδή μάλλον θα δυσκολευτεί να προκύψει κανείς αρκετά παλαβός για να δηλώσει πρόθυμος να αναλάβει το επταψήφιο χρέος που φέρεται να κουβαλάει μαζί του το πόστο. Όπως και να ‘χει, πάντως, κι όποιον και να ‘χει διευθυντή, οι δηλώσεις του Υπουργού Πολιτισμού στην έναρξη, για ραμμένες τσέπες και κλεισμένες κάνουλες, δείχνουν πολύ πιθανό, αντί για το κεντρικό κινηματογραφικό event των Βαλκανίων, η 51η διοργάνωση να θυμίζει περισσότερο Νύχτες Πρεμιέρας, κι όχι μόνο στο εύρος της γκλαμουριάς και της βαρύτητάς του.

Οι πιέσεις των οικονομικών, φάνηκαν άλλωστε και στην πρωτοεμφανιζόμενη χρέωση του αναλυτικού ωρολογίου προγράμματος με 1 ευρώ, στη διατήρηση του εισιτηρίου πάνω απ’ τα 5 ευρώ, στην επίσης πρωτοεμφανιζόμενη χρέωση στα μηχανήματα καφέδων στους χώρους του προσωπικού και στην επιλεκτικότερη απ’ την περσινή επιλεκτική έκπτωση του προσωπικού στις καντίνες του Φεστιβάλ. Ψιλοπράγματα θα μου πεις, ενδεικτικά θα σου πω, όπως ενδεικτικά του κλίματος ήταν και τα κουβεντολόγια στα περί το Press Room περιπτεράκια συνδικαλιστικά, με την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών να μιλάει για ανάγκη κλίματος συναίνεσης και χαμηλών τόνων στις συζητήσεις για ομίχλες και καιρούς, το απέναντι Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου να είναι σχεδόν μονίμως χωμένο στο πριβέ κουβούκλιό του, και την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, να... μιλάει για τα αντανακλαστικά της, μοστράροντας συζητήσεις που κρατάνε τρία χρόνια τώρα, για την ένταξη του διαδικτύου στα μέσα που θα περιλαμβάνει στους κόλπους της.

Η ΠΕΚΚ πάντως, πήρε μάλλον την καλύτερη θέση της εδώ και χρόνια, αρνούμενη να δώσει βραβείο σε ταινία απ’ τις ελληνικές που ανέβηκαν φέτος στη Θεσσαλονίκη, και απονέμοντάς το αντίθετα, συμβολικά, στον β’ εξώστη, «όαση ελευθερίας και αναζήτησης αξιών σε καιρούς δύσκολους, πριν εκφυλιστεί και παρεκτραπεί». Σε αντίστοιχο κλίμα, η ΕΤΕΚΤ-ΟΤ απονέμει το φετινό της βραβείο στην ταινία του διεθνούς διαγωνιστικού Medalia de Onoare, ενώ η FIPRESCI, που αναγνωρίζει την ίδια ταινία για το διεθνές βραβείο της, ξεχωρίζει και τον Διαχειριστή του Περικλή Χούρσογλου, απ’ την ελληνική παραγωγή. Η Κριτική Επιτροπή του Διεθνούς Διαγωνιστικού, με επί κεφαλής τον διεθνή αγωνιστή Θόδωρο Αγγελόπουλο, απονέμει τα 40 χιλ ευρώ του Χρυσού Αλέξανδρου στο Ajami, τα 25 χιλ του Αργυρού Αλέξανδρου στο Medalia de Onoare, τη σκηνοθεσία στον Rigoberto Perzcano για το Norteado, το σενάριο εξ ημισίας στους Scandar Copti και Yaron Shani του Ajami και τον Tudor Voican για το Medalia de Onoare, ταινία που έκανε πέντε τα βραβεία της, με άλλο ένα για την ερμηνεία του Victor Rebengiuc. Στις γυναίκες ξεχώρισε η Ruth Nirere για την ερμηνεία της στο Le Jour ou Dieu Est Parti en Voyage, και για τα υπόλοιπα βραβεία, περίμενε τη λίστα που θα προστεθεί οσονούπω.

Δες/Κρύψε την πλήρη λίστα των βραβείων


50o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

50ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

WHY CINEMA NOW?

13-22 Νοεμβρίου 2009

TΑ ΒΡΑΒΕΙΑ

Η Κριτική Επιτροπή για το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 50ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποτελείται από τους:


Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής:

• Θόδωρος Αγγελόπουλος / Theo Angelopoulos, σκηνοθέτης (Ελλάδα)

Μέλη της Κριτικής Επιτροπής:

• Amos Poe / Έιμος Πόου, σκηνοθέτης-σεναριογράφος (Η.Π.Α.)

• Eugenio Caballero/Εουχένιο Καμπαγιέρο σχεδιαστής παραγωγής (Μεξικό)

• Mirjana Karanovic / Μιριάνα Καράνοβιτς, ηθοποιός (Σερβία)

• Lav Diaz / Λαβ Ντίαζ, σκηνοθέτης (Φιλιππίνες)

• Lissy Bellaiche / Λίσι Μπελές, διευθύντρια πωλήσεων στην Εταιρία Δανών Παραγωγών (Δανία)

• György Pálfi / Γκιόργκι Πάλφι, σκηνοθέτης (Ουγγαρία)

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ

• Βραβείο Καλύτερης ταινίας-Χρυσός Αλέξανδρος (40.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία:

ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΖΩΗΣ / AJAMI

των Scandar Copti (Σκαντάρ Κόπτι) και Yaron Shani (Γιαρόν Σάνι), Ισραήλ -Γερμανία


• Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος
(25.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία:

ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΤΙΜΗΣ/ MEDALIA DE ONOARE/ MEDAL OF HONOR

του Calin Peter Netzer (Κάλιν Πέτερ Νέτσερ), Ρουμανία

• Βραβείο Σκηνοθεσίας στον:

RIGOBERTO PEREZCANO (ΡΙΓΟΜΠΕΡΤΟ ΠΕΡΕΣΚΑΝΟ)

για την ταινία:

ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ: ΒΟΡΡΑΣ / NORTEADO / NORTHLESS, Μεξικό-Ισπανία

• Βραβείο Σεναρίου εξ ημισείας στους:

SCANDAR COPTI (ΣΚΑΝΤΑΡ ΚΟΠΤΙ) & YARON SHANI (ΓΙΑΡΟΝ ΣΑΝΙ)

για την ταινία:

ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΖΩΗΣ / AJAMI των Scandar Copti (Σκαντάρ Κόπτι) και Yaron Shani (Γιαρόν Σάνι), Ισραήλ -Γερμανία

και στον:

TUDOR VOICAN

για την ταινία:

ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΤΙΜΗΣ/ MEDALIA DE ONOARE/ MEDAL OF HONOR του Calin Peter Netzer (Κάλιν Πέτερ Νέτσερ), Ρουμανία

• Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στον:

VICTOR REBENGIUC

για την ερμηνεία του στην ταινία:

ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΤΙΜΗΣ/ MEDALIA DE ONOARE/ MEDAL OF HONOR του Calin Peter Netzer (Κάλιν Πέτερ Νέτσερ), Ρουμανία

• Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας:

RUTH NIRERE

για την ερμηνεία της στην ταινία:

Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΦΥΓΕ ΤΑΞΙΔΙ / LE JOUR OU DIEU EST PARTI EN VOYAGE / THE DAY GOD WALKED AWAY του Philippe van Leeuw (Φιλίπ βαμ Λέου), Βέλγιο – Γαλλία

• Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος στην ταινία:

ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ / SARAMEUL CHATSEUMNIDA / MISSING PERSON

του Lee Seo (Λι Σέο), Νότια Κορέα

• Ειδική Μνεία στην ηθοποιό:

KATHARINA SCHÜTTLER

για την ταινία

ΘΑ ΄ΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ / ES KOMMT DER TAG / THE DAY WILL COME της Σουζάνε Σνάιντερ, Γερμανία - Γαλλία

Ειδική Μνεία για το σενάριο και το θέμα της ταινίας:

ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΑΠ΄ ΤΟ ΜΠΑΚΑΛ / CHILDREN METAL DIVERS / BAKAL BOYS του Ralston Jover (Ράλστον Τζόβερ), Φιλιππίνες

ΒΡΑΒΕΙΑ FIPRESCI

Η Κριτική Επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Κριτικών Kινηματογράφου (FIPRESCI) αποτελούμενη από τους: Ronald Bergman/ Ρόναλντ Μπέργκαν (Μ. Βρετανία) Πρόεδρος, Bo Green Jensen/Μπο Γκριν Γιένσεν (Δανός), Leo Soesanto / Λεό Σοεσάντο (Γαλλία), Δημοσθένης Ξιφιλίνος (Ελλάδα)

Απονέμει τα εξής βραβεία:

Για το Eπίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα στην ταινία:

• ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΤΙΜΗΣ / MEDALIA DE ONOARE / MEDAL OF HONOR του Calin Peter Netzer (Κάλιν Πέτερ Νέτσερ), Ρουμανία

Για Ελληνική Ταινία στην ταινία:

• Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

του Περικλή Χούρσογλου, Ελλάδα


ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ»

Το βραβείο «Ανθρώπινες αξίες» της Βουλής των Ελλήνων, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 15.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία:

• ΛΙΒΑΝΟΣ / LEBANON του Samuel Maoz (Σαμιουέλ Μαόζ), Ισραήλ- Γαλλία - Γερμανία

Το σκεπτικό της απόφασης:

«Εκ μέρους του Προέδρου της Βουλής, κυρίου Φίλιππου Πετσάλνικου, θα θέλαμε καταρχάς να ευχηθούμε μακροημέρευση και επιτυχία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής των Ελλήνων απονέμει για πέμπτη συνεχή χρονιά το βραβείο «Ανθρώπινες αξίες», σε μια ταινία της παγκόσμιας, ανεξάρτητης κινηματογραφικής παραγωγής, από το πρόγραμμα του φεστιβάλ «Ημέρες Ανεξαρτησίας».

Φέτος, πρόκειται για μια ταινία που καταφέρνει, περιορίζοντας στο ελάχιστο τα εργαλεία της κινηματογραφικής αφήγησης – τον χώρο, τον χρόνο, τα πρόσωπα – να αποτυπώσει σε όλη της την έκταση τη φρίκη του πολέμου. Ταυτόχρονα, φαίνεται να επιμένει ότι η ανθρώπινη αγριότητα, σε ακραίες συνθήκες, δεν είναι παρά μόνον μια συγκυριακή και αναστρέψιμη παρεκτροπή από τη βασική συνθήκη της ύπαρξης, που είναι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη».

BΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ FISCHER

Το βραβείο Κοινού FISCHER του Διεθνούς Διαγωνιστικού τμήματος του 50ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 4.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία:

• ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΖΩΗΣ / AJAMI

των Scandar Copti (Σκαντάρ Κόπτι) και Yaron Shani (Γιαρόν Σάνι), Ισραήλ -Γερμανία

Το βραβείο Κοινού FISCHER του Ελληνικού Προγράμματος του 50ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 4.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία:

•ΜΠΙΛΟΜΠΑ

της Σοφία Παπαχρήστου, Ελλάδα

Το βραβείο Κοινού FISCHER του τμήματος Ματιές στα Βαλκάνια του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία:

• ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΟΣ / HONEYMOONS

του Goran Paskalzević (Γκόραν Πασκάλιεβιτς), Σερβία - Αλβανία

Το βραβείο Κοινού FISCHER του τμήματος DigitalWave του 50ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία:

• ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΕΛΒΙΣ

του Βασίλη Ραϊση, Ελλάδα

ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΤΕΚΤ

Ειδικό βραβείο τεχνικής αρτιότητας ΕΤΕΚΤ – ΟΤ (Ένωση Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου Τηλεόρασης - ΟΤ) απονέμεται στην ταινία:

• ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΤΙΜΗΣ/ MEDALIA DE ONOARE/ MEDAL OF HONOR

Του Κάλιν Πέτερ Νέτσερ (Calin Peter Netzer), Ρουμανία


ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΕΚΚ

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου απονέμει φέτος συμβολικά το βραβείο της στον εξώστη β΄. Ακολουθεί το σκεπτικό:

«Η ΠΕΚΚ διαπιστώνει ότι, μετά από τρεις φορές, παλαιότερα, τέταρτη φέτος, δεν υπάρχουν οι αντικειμενικές συνθήκες για την απονομή βραβείου στην καλύτερη ελληνική ταινία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Η γιορτή για τα 50 χρόνια του, δεν είναι, δυστυχώς, γιορτή και για το ελληνικό σινεμά. Μπορεί να νιώθουμε δικαιωμένοι για την πρότασή μας να διεθνοποιηθεί ο θεσμός, αυτή την ώρα όμως, δεν νιώθουμε ευχαριστημένοι, επειδή, αν και έγκαιρα εναντιωθήκαμε στον τρόπο απονομής των Κρατικών Βραβείων, δεν ακουστήκαμε –και να σήμερα τα αποτελέσματα...

Παρόντες και απόντες, υπεύθυνοι, φορείς, σωματεία και παρέες οφείλουμε να υπερβούμε κάθε διαχωριστική γραμμή ώστε να συναντηθούμε στο τοπίο του διαλόγου με ειλικρινείς προτάσεις και χωρίς αποκλεισμούς για ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, μακριά από το συνεχνιακό πνεύμα και κοντά στο μέλλον.

Λέμε ξανά ναι στη Θεσσαλονίκη και τη σχέση εμπιστοσύνης κι υποστήριξης ανάμεσα στην πόλη, στο θεσμό και στον ελληνικό κινηματογράφο γενικότερα. Η εποχή του γιγαντισμού και του σούπερ-μάρκετ ανήκει στο παρελθόν. Αυτό που απαιτεί η εποχή είναι ευελιξία και ισχυρότερη, διακριτή φυσιογνωμία. Αναπόσπαστο κομμάτι μιας τέτοιας ταυτότητας είναι η ελληνική ταινία και το κοινό.

Γι’ αυτό, αποκαθιστώντας μια φετινή παράλειψη, τιμούμε ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του θεσμού, απονέμοντας συμβολικά το βραβείο μας στον εξώστη β’, όαση ελευθερίας και αναζήτησης αξιών σε καιρούς δύσκολους, πριν εκφυλιστεί και παρεκτραπεί.

Καθώς το σύγχρονο σινεμά δυναστεύεται από λογιστές ή γραφειοκράτες και η Αγορά επιβάλλει τους αδυσώπητους όρους της, η επιβίωση του καλού κινηματογράφου εξαρτάται απολύτως από την συνδρομή και την αφοσίωση του πλέον απαιτητικού θεατή».


ΒΡΑΒΕΙΟ «ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ»

O Δήμος Θεσσαλονίκης αναγνωρίζοντας το ρόλο που ο ελληνικός κινηματογράφος και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχουν διαδραματίσει στην ανάδειξη της πόλης της Θεσσαλονίκης σε κινηματογραφική πρωτεύουσα θεσμοθετεί από φέτος το βραβείο «Το Σινεμά και η Πόλη». Το βραβείο απονέμεται στην ταινία από το διεθνές πρόγραμμα η οποία αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το αστικό τοπίο. Το βραβείο που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 15.000 ευρώ απονέμεται στην ταινία:

• ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΙ Η ΒΡΟΧΗ/ LA SANGRE Y LA LLUVIA / BLOOD AND RAIN

του Jorge Navas (Χόρχε Νάβας), Κολομβία -Αργεντινή

ΒΡΑΒΕΙΑ DIGITALWAVE 09

ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (15.000 ευρώ) σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, απονέμεται στην ταινία:

* ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΕΛΒΙΣ

του Βασίλη Ραΐση, Ελλάδα

ΚΑΙ ΤΟ 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ DIGITALWAVE 09 (10.000 ευρώ), απονέμεται στην ταινία:

* ΤΟ ΚΟΥΤΙ

των Φώτη και Αποστόλη Πάσσου, Ελλάδα


ΒΡΑΒΕΙΟ CROSSROADS – ΦΟΡΟΥΜ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

Το βραβείο που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ απονέμεται:

• PASQUA σεναριογράφος / σκηνοθέτης Ivan Marinovic, παραγωγός Branislav Srdic, A Atalanta, Σλοβενία – Τσεχία - Μαυροβούνιο

και ειδική μνεία:

• ODYSSEY OF A VAGABOND PRINCESS σεναριογράφος / σκηνοθέτης Altinai Petrovic Njegosh, παραγωγός Janja Kralj, Shilo Films, Γαλλία


ΒΡΑΒΕΙΟ BALKAN FUND – ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΕΝΑΡΙΟΥ (10.000 ΕΥΡΩ για κάθε ταινία)

3 ΒΡΑΒΕΙΑ:

• MOTHER OF ASPHALT σεναριογράφος / σκηνοθέτης Dalibor Matanic, παραγωγός Ankica Juric Tilic, εταιρία: Kinorama, Κροατία, Βραβείο CNC

• ROMANIAN SPRING σεναριογράφος / σκηνοθέτης Anca Miruna Lazarescu, παραγωγός Verona Meier, εταιρεία: Razor Films, Ρουμανία - Γερμανία

• ORANGE GARDENS σεναριογράφος / σκηνοθέτης Özkan Küçük, παραγωγός Suncem Koçer, εταιρεία: Mesopotamia Cinema Collective & Yapim 13, Τουρκία


3 Responses so far.

  1. verbal said

    Ως γνωστόν, το παραπάνω κείμενο, γράφεται παραδοσιακά, κάνα δίωρο πριν την τελετή λήξης του φεστιβάλ και δημοσιεύεται στις 10 που λήγει το εμπάργκο για την αποκάλυψη των βραβείων. Οπότε, άφ' ενός φέτος παίζει να έμαθες τον νικητή του Χρυσού Αλέξανδρου κάνα τέταρτο πριν το μάθει κι ο ίδιος, αφ' εταίρου γι' αυτό δεν αναφέρεται στην ίδια την τελετή.

    Η οποία, αν θες να ξέρεις, αν στιγματίστηκε από κάτι, ήταν απ' την αποχή του Θ. Αγγελόπουλου, προέδρου της κριτικής επιτροπής του Διεθνούς Τμήματος, ο οποίος δεν μπόρεσε να παραστεί και να καλέσει τον Werner Herzog στη σκηνή να απονείμει τον Χρυσό Αλέξανδρο, λόγω "ανειλημμένων υποχρεώσεων", όπως δεν είχε μπορέσει να παραστεί ούτε στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ, "λόγω ασθενείας". Η μεθοδική απουσία του κου Αγγελόπουλου, απ' τις μεγάλες επίσημες στιγμές του Φεστιβάλ, σαν να τους κρατάει μανιάτικο μέχρι να γυρίσει θριαμβευτής στην προεδρεία, μιλάει, υποθέτω, περισσότερο απ' ότι οποιεσδήποτε αναφορές στο αν γυρνούσε έστω για να φτύσει τα υπόλοιπα μέλη της κριτικής επιτροπής φέτος.

    Η χαρά του Περικλή Χούρσογλου "που υπάρχουν και ξένοι κριτικοί" να (του) δώσουν βραβεία στους Έλληνες, σε αντιδιαστολή με τους ντόπιους κριτικούς με τον "ξινό και σκληρό λόγο", καθώς και η απογοητευμένη αποχώρηση του Σταύρου Ιωάννου (διαγωνιζόμενου στο Διεθνές Τμήμα) στα μισά της τελετής, προκάλεσαν επίσης ένα κάποιο κους-κους στη διάρκεια της βραδιάς. Αξιοσημείωτη ήταν όμως κι η απόφαση της κας Μουζάκη, σε αντίθεση με τη στάση της στην τελετή έναρξης, να αναγνωρίσει την αγωνία "των φίλων που δεν βρίσκονται μαζί μας και απέχουν από το φετινό Φεστιβάλ" και διευκρίνισε ότι το "Φεστιβάλ Κινηματογράφου ενώνει τη φωνή του με τις φωνές των συναδέλφων που επέλεξαν από άλλη θέση να διεκδικήσουν τα ίδια πράγματα". "Διεκδικούμε έναν νέο νόμο για τον κινηματογράφο και αναμένουμε από την πολιτεία να τηρήσει την υπόσχεση της", σημείωσε, πριν κλείσει την πρώτη μη υπνωτισμένη ομιλία της καριέρας της στο Φεστιβάλ, λέγοντας "κλείσαμε τα 50, πάμε στο μέλλον με ορμή", αντί για το σύνηθες "αύριο πιάνουμε δουλειά για το επόμενο", που υποθέτω όλο και κάτι σημαίνει για όποιον τρώει τα νύχια του για το αν θα βρει τη Μουζάκη εκεί και του χρόνου.

  2. verbal said

    Με μαντάτα που πλέον περιμέναμε να σκάσουν μετά το Νοέμβρη του '10, μας καλημέρισε σήμερα ο Δελτίος Τύπου, μεταφέροντας την ανακοίνωση οτι "η Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κ. Δέσποινα Μουζάκη, με επιστολή της προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο, του γνωστοποίησε την πρόθεσή της να αποχωρήσει από τα καθήκοντά της από τον Οργανισμό, έχοντας ολοκληρώσει τη θητεία και το έργο της.

    [...] Ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλος Γερουλάνος αποδέχθηκε την παραίτηση της κ. Μουζάκη, την ευχαρίστησε για το έργο που πρόσφερε στη διάρκεια της πενταετούς θητείας της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και [...] της ευχήθηκε καλή συνέχεια στις μελλοντικές της επιδιώξεις", όπως, ας πούμε, το πόστο που έχει αναλάβει (απ' τον περασμένο χειμώνα) στο ΔΣ της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

    Δεδομένης της μέρας που ανακοινώθηκε η είδηση, μπορείς να θεωρήσεις στανταράκι θέμα συζήτησης στην Croisette από αύριο-μεθαύριο, τόσο την ίδια την αποχώρηση, όσο και τη λίστα των μνηστήρων της θέσης που ορφάνεψε. Αν και στο διάστημα απ' το Νοέμβρη που το αναφέραμε, μέχρι σήμερα, το φαβορί (που ήταν Καλλιτεχνικός Διεθυντής έταιρου δημοφιλέστατου, πρωτευουσιάνικου κινηματογραφικού φεστιβάλ) όχι μόνο παραμένει, αλλά φαίνεται να έχει ισχυροποιηθεί κιόλας, ως ενδεχόμενη φιγούρα που θα κοσμήσει τον κόλπο της Θεσσαλονίκης.

  3. verbal said

    Ούτε απογευματινό καφέ δε μας άφησε να πιούμε ο Δελτίος Τύπου που επέστρεψε με το όνομα του Δημήτρη Εϊπίδη, για να λήξει το δράμα του ακέφαλου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, πριν καν ξεκινήσει.

    Σύμφωνα με την ανακοίνωση, που δεν έχει ακόμη προωθήσει ο ίδιος ο οργανισμός του Φεστιβάλ, "το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ανακοινώνει την τοποθέτηση του κ. Δημήτρη Εϊπίδη ως νέου Διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ο κ. Δημήτρης Εϊπίδης, [είναι] προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας με σημαντική εμπειρία στην καλλιτεχνική διεύθυνση μεγάλων φεστιβάλ κινηματογράφου [και] σε αυτόν οφείλονται τόσο το εξαιρετικά επιτυχημένο, παράλληλο πρόγραμμα του Φεστιβάλ, «Νέοι Ορίζοντες» (1992-2005) όσο και η ανάδειξη του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης-Εικόνες του 21ου αιώνα (1999 έως σήμερα) σε ένα από τα πλέον επιτυχημένα διεθνώς στο είδος του."

    Αξίζει να σημειωθεί ότι το όνομα του κυρίου Εϊπίδη είχε κάνει τις βόλτες του σε φεστιβαλικά και παραφεστιβαλικά πηγαδάκια, όχι όμως ως ιδιαίτερα ισχυρός διεκδικητής, όχι για κανέναν άλλον λόγο, πέρα απ' τα ισχυρότερα εγώ των υπολοίπων. Μπορεί αυτό να τον βοήθησε να μην καεί ως χαρτί, η επιλογή του πάντως από το υπουργείο, συμπλέει με τη γενικότερη νοοτροπία της κυβέρνησης, να επαναφέρει στις κεφαλές τους ικανούς, αντί των λαμπερών. Και βέβαια, θα βοήθησε και το ιστορικό του στο να καταφέρνει να κάνει καλά πράγματα με ζόρικα budget, κάτι που στα επερχόμενα σφιχτά ζωνάρια του ΔΝΤ, πιθανότατα θα έκανε την κα Mουζάκη να τινάξει ή τα μυαλά της, ή τον προϋπολογισμό της στον αέρα.

    Κι έτσι, ακέφαλο μένει τώρα (για την ώρα) το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ένα ενδεχόμενο που δεν είχαμε σκεφτεί να σπεκουλάρουμε για αντικαστάτες, αλλά επειδή το ενδιαφέρον είναι σημαντικά χαμηλότερο σ' αυτό, θα αναγκαστούμε στις Κάνες να ασχοληθούμε πάλι με τις ταινίες της, και τις Γαλλίδες της Κυανής Ακτής. Σε λα βι, που λένε.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.