Το Γάλα (2011): Set visit
Movies for the Masses | set visit | Το Γάλα
Το θεατρικό σίγουρα θα το ’χεις ακούσει ως ένα απ’ τα πιο πετυχημένα πράγματα που έχει ανεβάσει στη σύγχρονη εποχή το Εθνικό. Μετά τον υπερπάταγο που έκανε στα ελληνικά σανίδια, το κείμενο του Βασίλη Κατσικονούρη για την ιστορία μιας οικογένειας παλιννοστούντων απ’ τη Ρωσία και τις εκρηκτικές αναδιαρθρώσεις των ισορροπιών που προκαλεί η απόφαση του ενός γιου να παντρευτεί, κυνηγώντας την πολυπόθητη ένταξη στην κανονικότητα, έχει ήδη ταξιδέψει σε θέατρα της Κύπρου, της Σερβίας και της Πολωνίας, ενώ προσεχώς ετοιμάζεται να αποκτήσει και το γερμανικό του διαβατήριο, έχοντας ήδη κλείσει τέσσερα χρόνια παρουσίας στα θεατρικά προγράμματα της Αθήνας.
Σ' αυτά τα τέσσερα χρόνια του, μεταξύ πολλών θεατών, η ευστοχία του έργου σημάδεψε και τους ανθρώπους που αποφάσισαν να το απαθανατίσουν σε φιλμ, στήνοντας την κινηματογραφική του εκδοχή. Αγγιγμένος βαθύτατα απ’ τα αρχετυπικά ζητήματα περί οικογένειας, πατρίδας και κοινωνικής αποδοχής, ο Γιώργος Σιούγας, που στο μεταξύ έφτιαξε το όνομά του σκηνοθετώντας μερικές απ’ τις δημοφιλέστερες τηλεοπτικές σειρές των τελευταίων ετών (το Κλείσε τα Μάτια, το Έτσι Ξαφνικά, η Βέρα στο Δεξί και τα Μυστικά της Εδέμ έχουν την υπογραφή του), έβαλε πείσμα να κάνει με αυτήν την ιστορία το πρώτο του κινηματογραφικό βήμα. Βήμα που, μέσα από την βοήθεια του αδικοχαμένου πια Κωνσταντίνου Παπαχρόνη, υποστήριξε και ο ίδιος ο Κατσικονούρης, βάζοντας τη σφραγίδα του στο σενάριο για μια μεταφορά που, αν πιστέψεις τους συντελεστές της, έχει κερδίσει το στοίχημα της αποθεατρικοποίησης απ’ το κείμενό της κιόλας, αλλά ακόμα κι αν είσαι καχύποπτος, ο τρόπος που αντιμετώπισε το ζήτημα ο Σιούγας, δείχνει να είναι, αν μη τι άλλο, ενθαρρυντικός. Μένει να το επιβεβαιώσει κιόλας, φυσικά, με την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες, κάπου στα τέλη του πρώτου τριμήνου του 2011, αφού τόσο οι συντελεστές, όσο και η Odeon που έχει αναλάβει τη διανομή, είναι αρκετά αισιόδοξοι για τη διεθνικότητα του θέματος, για να ελπίζουν ότι τα πρώτα αποκαλυπτήρια της ταινίας, θα γίνουν το Φλεβάρη, στο ερχόμενο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Σ' αυτά τα τέσσερα χρόνια του, μεταξύ πολλών θεατών, η ευστοχία του έργου σημάδεψε και τους ανθρώπους που αποφάσισαν να το απαθανατίσουν σε φιλμ, στήνοντας την κινηματογραφική του εκδοχή. Αγγιγμένος βαθύτατα απ’ τα αρχετυπικά ζητήματα περί οικογένειας, πατρίδας και κοινωνικής αποδοχής, ο Γιώργος Σιούγας, που στο μεταξύ έφτιαξε το όνομά του σκηνοθετώντας μερικές απ’ τις δημοφιλέστερες τηλεοπτικές σειρές των τελευταίων ετών (το Κλείσε τα Μάτια, το Έτσι Ξαφνικά, η Βέρα στο Δεξί και τα Μυστικά της Εδέμ έχουν την υπογραφή του), έβαλε πείσμα να κάνει με αυτήν την ιστορία το πρώτο του κινηματογραφικό βήμα. Βήμα που, μέσα από την βοήθεια του αδικοχαμένου πια Κωνσταντίνου Παπαχρόνη, υποστήριξε και ο ίδιος ο Κατσικονούρης, βάζοντας τη σφραγίδα του στο σενάριο για μια μεταφορά που, αν πιστέψεις τους συντελεστές της, έχει κερδίσει το στοίχημα της αποθεατρικοποίησης απ’ το κείμενό της κιόλας, αλλά ακόμα κι αν είσαι καχύποπτος, ο τρόπος που αντιμετώπισε το ζήτημα ο Σιούγας, δείχνει να είναι, αν μη τι άλλο, ενθαρρυντικός. Μένει να το επιβεβαιώσει κιόλας, φυσικά, με την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες, κάπου στα τέλη του πρώτου τριμήνου του 2011, αφού τόσο οι συντελεστές, όσο και η Odeon που έχει αναλάβει τη διανομή, είναι αρκετά αισιόδοξοι για τη διεθνικότητα του θέματος, για να ελπίζουν ότι τα πρώτα αποκαλυπτήρια της ταινίας, θα γίνουν το Φλεβάρη, στο ερχόμενο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Previously on Movies for the Masses: Η Κληρονόμος (2009): Set visit