Animal Kingdom (2010): Trailer ιστορίας εγκλήματος

Το καλύτερο crime drama των αυστραλιανών εποχών για πολλούς, άνοιξε στις αρχές του μήνα στη πατρίδα του, ανοίγει μέσα Αυγούστου στην Αμερική, και έχει από το σαββατοκύριακο trailer κομμένο από τη Sony Classics να δημιουργεί κάποιο θόρυβο στα διαδίχτυα. Το Animal Kingdom (2010) ξεκίνησε το θόρυβό του από το Sundance, τουλάχιστο για όσους σημαίνει κάτι το Mean Streets (1973) με το οποίο μάζεψε συγκρίσεις, όμως το βραβείο Διεθνούς Δράματος εκεί, έμεινε στη σκιά παραγωγών πιο.. αμερικάνικων από τους Aussie διαλόγους του. Στη πραγματικότητα το φιλμ δε πήρε βοήθεια από το βραβείο ούτε στο να βρει καμιά αίθουσα στη χώρα του, και αναγκάστηκε να περιμένει να τελειώσουν το κύκλο τους οι διεθνείς εγκληματικές υπερπαραγωγές σα το Sex and the City 2 (2010) και τους Kings of Mykonos (2010), αλλά έχει πια περάσει τα 3 εκατομμύρια αυστραλιανά δολάρια σε περιορισμένη διανομή και μαζεύει όλο και περισσότερα αποθεωτικά quotes παγκόσμια, σε μια πορεία που σίγουρα και αν όχι τιποτάλλο θα φτιάξει για τον πρωτάρη David Michôd όνομα αντίστοιχο με του Andrew Dominik από το Chopper (2000). Αντίθετα με τον Dominik και συνειδητά κόντρα στη γενικότερη τάση να γίνονται ριαλιτοστάρ οι υποκόσμιοι της Μελβούρνης, ο Michôd λέει στις σημειώσεις της παραγωγής ότι απέφυγε να βασίσει τους ήρωές του σε πραγματικά πρόσωπα, παρολαυτά του χρεώνουν ομοιότητες με τους φόνους της Walsh Street στη περιοχή πριν καναδυό δεκαετίες, κι άμα πας αυτό τον ειρμό μέχρι τη κάμερα τότε φαίνεται εύλογο το στιλ καλοσκηνοθετημένης πραγματικότητας που του διαπίστωσαν οι κριτικές. Σε ότι μπορείς να δεις και μόνος σου, αυτή η με κάθε λεπτομέρεια σχεδιασμένη πραγματικότητα έχει μια τάση για αργή κίνηση στις σκηνές χωρίς διαλόγους, πράγμα που σαφώς δείχνει σιγουριά αλλά από την άλλη ενόχλησε και κόσμο, με αποτέλεσμα να περιοριστεί μέχρι εξαφανίσεως στο trailer της SPC. Μόνο στο αυστραλιανό trailer περιορίστηκε και η κάτι σα σύνοψη της εικόνας της ταινίας, από το υπομονετικό χτίσιμο και τα ξεσπάσματα μέχρι το All Out of Love που δε θα το ξανακούσεις ποτέ με τον ίδιο τρόπο (σύμφωνα με όσους.. το άκουσαν), με πιο πιθανή αιτία (του περιορισμού) αυτό που εμπόδιζε τον Michôd να υλοποιήσει καν το σενάριό του, το πολυεπίπεδο της αφήγησης (με "χαρακτήρες που συστήνονται μετά τη μέση και άλλους που λάμπουν έντονα για καμιά 30αριά σελίδες και μετά πεθαίνουν"). Άλλωστε και η αμερικάνικη αφίσα έκοψε όλα τα κεφάλια εκτός από τέσσερα, τη μάνα της οικογένειας του εγκλήματος (όπου η Jacki Weaver δίνει προφανώς και τη πιο πασιάρικη ερμηνεία), το μεγαλύτερο γιο και τον κολλητό του, και τον εγγονό που έρχεται να μείνει μαζί τους για να κάνει και τις συστάσεις.