Sundance 2010: Μέρα γυναικείας οσκαρολογίας
Δες/Κρύψε όλη τη τελετήΛίγο πριν η DGA τιμήσει για πρώτη φορά γυναίκα σκηνοθέτη στο πρόσωπο της Kathryn Bigelow και λίγο μετά την αγορά του φιλμ από τη Roadside Attractions, το Winter's Bone (2010) της Debra Granik κέρδισε το ουσιαστικά σημαντικότερο βραβείο του Sundance, αυτό του Αμερικάνικου Δράματος, τα ξημερώματα στο Racquet Club του Park City της Utah.
Βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα, ένα θρίλερ απόγνωσης σε ερημιές με πρωταγωνίστρια μια τινέιτζερ που ψάχνει το ναρκομανή πατέρα της όσο κάνει τη μάνα στα μικρά αδέρφια της, η παραγωγή είχε πάει στα χιονισμένα υψίπεδα της μορμονοπολιτείας με ζεστές προοπτικές, αφού η Granik είχε κερδίσει εκεί το βραβείο σκηνοθεσίας με τη προηγούμενη κοκαλοκεντρική δημιουργία της, το Down to the Bone (2004). Όμως πέρασε αρχικά ψιλοαπαρατήρητη το πρώτο σαββατοκύριακο των προβολών της, μέσα στο ενδιαφέρον για τις πιο εφετζίδικες που είχαν προγραμματιστεί όλες μαζεμένες, και ούτε στη διάρκεια της βδομάδας μάζεψε υπερθετικά σχόλια από τη βιομηχανία, παρόλο το μάλλον μεγαλύτερο από το συνηθισμένο μερίδιο άριστων κριτικών. Έτσι, αν πρόσεξες ότι το ευμεγέθες ανεξάρτητο πανηγύρι του Robert Redford πέρασε πρόπερσι από το να βραβεύει ενίοτε ταινίες στο δρόμο τους για τα Oscar® στο να έχει τα παπάκια να τις βάζει σε τέτοια πορεία, και με δεδομένη την εποχή των αδύναμων οσκαρικών κουρσών και των δυνατών διαδιχτυακών τιτιβισμάτων που φτάσαν φέτος σε οσκαρολογίες πριν τελειώσουν οι προβολές, μπορείς να πεις ότι η επένδυση της Roadside ήταν.. καλά πληροφορημένη, και να περιμένεις αρκετές χρυσαφένιες συζητήσεις για τη δεκαεννιάχρονη πρωταγωνίστρια Jennifer Lawrence στη συνέχεια.
Η Granik πήρε σπίτι και το βραβείο σεναρίου της κατηγορίας της, την ίδια ώρα που το πιο γυναικειότατο φιλμ του διαγωνιστικού, το λεσβιακού φόντου The Kids Are All Right (2010) της συνηθισμένης ύποπτης Lisa Cholodenko, κράταγε μόνο τα πεντέξι χρυσά αγαλματάκια του 2011 που του δώσανε από τώρα κάποια προγνωστικά, και μια συμφωνία διανομής $5 εκατομμυρίων με τη Focus Features. Αβράβευτο παρά τα (μάλλον περισσότερα όλων) στοιχήματα αλλά με διανομή (από τους Weinsteins) έφυγε και το Blu Valentine (2010) με τον βασιλιά της ανεξαρτησίας των 00s Ryan Gosling, και την ίδια μοίρα (κλεισμένο από τη Newmarket αυτό) είχε και το Hesher (2010) με τον φιλόδοξο διάδοχό του, Joseph Gordon-Levitt. Το indie κοινό που σπάνια συμφωνεί είτε με τη βασίλισσα Parker Posey στη φετινή επιτροπή είτε με οποιαδήποτε άλλη, βράβευσε το happythankyoumoreplease (2010) του πρωτάρη Josh Radnor του How I Met Your Mother αλλά, εκτός κι αν τη μαζέψει η Fox Searchlight (τα διεθνή δικαιώματα έχει ήδη η Myriad), η παραγωγή φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες να γίνει και από τις σπάνιες αγαπημένες του Sundance που δε πάνε πολύ παραπέρα.
Εθιμοτυπικά σημαντικότερο σαν τελευταίο βραβευμένο της βραδιάς, το Restrepo (2010), ένα ντοκιμαντέρ που ακολούθησε για ένα χρόνο μια αμερικάνικη διμοιρία στο Αφγανιστάν, δεν ήταν ακριβώς έκπληξη αφού μάζεψε ξώφαλτσες συγκρίσεις με το Hurt Locker (2008) αλλά απείχε πολύ από το πιο πιο buzzed, διχαστικό και αμφισβητημένο του φεστιβάλ, το Catfish (2010) που έπαιζε στη κατηγορία Spotlight. Στα αξιοσημείωτα της διοργάνωσης, καλύτερο Διεθνές Δράμα το Animal Kingdom (2009) έφερε συγκρίσεις με Tarantino και Scorsese για τον Αυστραλό David Michôd, πολυσυζητημένο το The Killer Inside Me (2010) έφερε συγκρίσεις με τον Αντίχριστο (2009) και διανομή από την IFC Films για τον Michael Winterbottom, και πολυτριγυρισμένο από τους διανομείς το Company Men (2010) χάραξε μια εποχή που παραγωγές τέτοιου μεγέθους δε πάνε στο Park City όταν έχουν διαπιστωμένα προβλήματα μπας και βρουν κάναν γκαβό. Το τελευταίο χρεώνεται στη νέα διεύθυνση του John Cooper, που γενικότερα έδωσε με όλους τους τρόπους σοβαρό ανεξάρτητο τόνο στο πρόγραμμά του καθιερώνοντας μέχρι και κατηγορία (τη Next) κάτω των $50 χιλιάδων, πειραματίστηκε το ίδιο σοβαρά με εναλλακτικές διανομές στιλ YouTube έστω κι αν δε του πολυβγήκαν, ανέστησε πετυχημένα τη μεταμεσονύχτια τρομάρα, και είχε έτσι κάθε λόγο να παρουσιάζει τ' αρχίδια του στο ρυθμό του Boom Boom Pow στη διάρκεια της τελετής.
Όλοι οι νικητές στο δελτίο τύπου "2010 SUNDANCE FILM FESTIVAL ANNOUNCES AWARDS"
Βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα, ένα θρίλερ απόγνωσης σε ερημιές με πρωταγωνίστρια μια τινέιτζερ που ψάχνει το ναρκομανή πατέρα της όσο κάνει τη μάνα στα μικρά αδέρφια της, η παραγωγή είχε πάει στα χιονισμένα υψίπεδα της μορμονοπολιτείας με ζεστές προοπτικές, αφού η Granik είχε κερδίσει εκεί το βραβείο σκηνοθεσίας με τη προηγούμενη κοκαλοκεντρική δημιουργία της, το Down to the Bone (2004). Όμως πέρασε αρχικά ψιλοαπαρατήρητη το πρώτο σαββατοκύριακο των προβολών της, μέσα στο ενδιαφέρον για τις πιο εφετζίδικες που είχαν προγραμματιστεί όλες μαζεμένες, και ούτε στη διάρκεια της βδομάδας μάζεψε υπερθετικά σχόλια από τη βιομηχανία, παρόλο το μάλλον μεγαλύτερο από το συνηθισμένο μερίδιο άριστων κριτικών. Έτσι, αν πρόσεξες ότι το ευμεγέθες ανεξάρτητο πανηγύρι του Robert Redford πέρασε πρόπερσι από το να βραβεύει ενίοτε ταινίες στο δρόμο τους για τα Oscar® στο να έχει τα παπάκια να τις βάζει σε τέτοια πορεία, και με δεδομένη την εποχή των αδύναμων οσκαρικών κουρσών και των δυνατών διαδιχτυακών τιτιβισμάτων που φτάσαν φέτος σε οσκαρολογίες πριν τελειώσουν οι προβολές, μπορείς να πεις ότι η επένδυση της Roadside ήταν.. καλά πληροφορημένη, και να περιμένεις αρκετές χρυσαφένιες συζητήσεις για τη δεκαεννιάχρονη πρωταγωνίστρια Jennifer Lawrence στη συνέχεια.
Η Granik πήρε σπίτι και το βραβείο σεναρίου της κατηγορίας της, την ίδια ώρα που το πιο γυναικειότατο φιλμ του διαγωνιστικού, το λεσβιακού φόντου The Kids Are All Right (2010) της συνηθισμένης ύποπτης Lisa Cholodenko, κράταγε μόνο τα πεντέξι χρυσά αγαλματάκια του 2011 που του δώσανε από τώρα κάποια προγνωστικά, και μια συμφωνία διανομής $5 εκατομμυρίων με τη Focus Features. Αβράβευτο παρά τα (μάλλον περισσότερα όλων) στοιχήματα αλλά με διανομή (από τους Weinsteins) έφυγε και το Blu Valentine (2010) με τον βασιλιά της ανεξαρτησίας των 00s Ryan Gosling, και την ίδια μοίρα (κλεισμένο από τη Newmarket αυτό) είχε και το Hesher (2010) με τον φιλόδοξο διάδοχό του, Joseph Gordon-Levitt. Το indie κοινό που σπάνια συμφωνεί είτε με τη βασίλισσα Parker Posey στη φετινή επιτροπή είτε με οποιαδήποτε άλλη, βράβευσε το happythankyoumoreplease (2010) του πρωτάρη Josh Radnor του How I Met Your Mother αλλά, εκτός κι αν τη μαζέψει η Fox Searchlight (τα διεθνή δικαιώματα έχει ήδη η Myriad), η παραγωγή φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες να γίνει και από τις σπάνιες αγαπημένες του Sundance που δε πάνε πολύ παραπέρα.
Εθιμοτυπικά σημαντικότερο σαν τελευταίο βραβευμένο της βραδιάς, το Restrepo (2010), ένα ντοκιμαντέρ που ακολούθησε για ένα χρόνο μια αμερικάνικη διμοιρία στο Αφγανιστάν, δεν ήταν ακριβώς έκπληξη αφού μάζεψε ξώφαλτσες συγκρίσεις με το Hurt Locker (2008) αλλά απείχε πολύ από το πιο πιο buzzed, διχαστικό και αμφισβητημένο του φεστιβάλ, το Catfish (2010) που έπαιζε στη κατηγορία Spotlight. Στα αξιοσημείωτα της διοργάνωσης, καλύτερο Διεθνές Δράμα το Animal Kingdom (2009) έφερε συγκρίσεις με Tarantino και Scorsese για τον Αυστραλό David Michôd, πολυσυζητημένο το The Killer Inside Me (2010) έφερε συγκρίσεις με τον Αντίχριστο (2009) και διανομή από την IFC Films για τον Michael Winterbottom, και πολυτριγυρισμένο από τους διανομείς το Company Men (2010) χάραξε μια εποχή που παραγωγές τέτοιου μεγέθους δε πάνε στο Park City όταν έχουν διαπιστωμένα προβλήματα μπας και βρουν κάναν γκαβό. Το τελευταίο χρεώνεται στη νέα διεύθυνση του John Cooper, που γενικότερα έδωσε με όλους τους τρόπους σοβαρό ανεξάρτητο τόνο στο πρόγραμμά του καθιερώνοντας μέχρι και κατηγορία (τη Next) κάτω των $50 χιλιάδων, πειραματίστηκε το ίδιο σοβαρά με εναλλακτικές διανομές στιλ YouTube έστω κι αν δε του πολυβγήκαν, ανέστησε πετυχημένα τη μεταμεσονύχτια τρομάρα, και είχε έτσι κάθε λόγο να παρουσιάζει τ' αρχίδια του στο ρυθμό του Boom Boom Pow στη διάρκεια της τελετής.
Όλοι οι νικητές στο δελτίο τύπου "2010 SUNDANCE FILM FESTIVAL ANNOUNCES AWARDS"
Previously on Movies for the Masses: Ο James Cameron μαζεύει Χρυσές Σφαίρες