Mortal Kombat: Rebirth στα fighting games
Το πιο σοκαριστικό όταν ακούω να μιλάνε για ταινίες που βασίζονται στο Mortal Kombat (και οποιοδήποτε fighting game, δηλαδή), είναι ότι όλοι απογοητεύονται όταν βγαίνουν μάπες. Περιμένουμε δηλαδή πραγματικά καλή κινηματογραφική αφήγηση από την ιδέα ότι υπάρχουν κάποιοι παραφουσκωμένοι μπρατσαράδες με τη fashion sense κάποιου που... για μισό λεπτό. Déjà vu. Κάπου το έχω ξαναζήσει αυτό. Δεν ξέρω αν ο Kevin Tancharoen ζήλεψε τον Joey Ansah και το Street Fighter: Legacy, αλλά το Mortal Kombat: Rebirth είναι μια παρόμοια προσπάθεια – μια απόπειρα διύλισης της ουσίας του περιβόητου fighting game των 90s σε κινηματογραφική μορφή.
Το Mortal Kombat, γενικά, υπήρξε πιο τυχερό από το Street Fighter στις εκάστοτε μεταφορές του – ή τουλάχιστον στην πρώτη του μεταφορά το 1995, όχι τόσο στο Mortal Kombat: Annihilation (1997) και την επακόλουθη τηλεοπτική σειρά. Αλλά το θέμα στο Mortal Kombat δεν ήταν ποτέ το αν ήταν καλύτερο παιχνίδι από το αντίπαλό του δέος, ή το πόσο καλύτερα μεταφερόταν στον κινηματογράφο. Ήταν το γεγονός ότι, που να πάρει, όταν ήμασταν 12 χρόνων είχαμε δει ένα ηλεκτρονικό όπου ο νικητής ξερίζωνε το κεφάλι του αντιπάλου του μαζί με τη σπονδυλική του στήλη. Τα απίστευτα βίαια fatalities που άγγιζαν την κωμωδία με την υπερβολή τους ήταν αυτό που έκανε το franchise να ξεχωρίσει, κάτι που οι ως τώρα adaptations του μάλλον αγνόησαν.
Ο Tancharoen μπορεί να προέρχεται από το Fame (2009) και από επεισόδια του reality των Pussycat Dolls, αλλά φαίνεται να καταλαβαίνει απόλυτα την κύρια ατραξιόν του αντικειμένου του. Το 8λεπτο φιλμάκι του, που φαίνεται σαν setup μιας νέας ταινίας Mortal Kombat και περιλαμβάνει ονόματα όπως ο Michael Jai White και η Jeri Ryan, γυρίστηκε σαν δοκιμαστικό για να το δείξει ο σκηνοθέτης στη Warner Bros (κάτοχο των δικαιωμάτων, τόσο για τις ταινίες όσο και για τα παιχνίδια) και να κόψει πιθανό ενδιαφέρον. Όμως η ποιότητα του στησίματος, ο έξυπνος χειρισμός του υλικού και η ωμότητα που παραπέμπει στο videogame ήταν αρκετά για να το θεωρήσουν πολλοί στο internet ακόμα και viral trailer για ανακοίνωση νέου παιχνιδιού (το οποίο, κατά.. διαβολική σύμπτωση, ανακοινώθηκε χθες, λέγεται σκέτο Mortal Kombat και θα αποτελεί επιστροφή στις ρίζες της σειράς). Προσωπικά, σαν παλιός φαν του παιχνιδιού, θα έβλεπα ευχαρίστως την πρόταση του Tancharoen στο σινεμά. Ακόμα κι αν ο Johnny Cage αποκεφαλίζεται νωρίς, εγώ πάντα πήγαινα το Scorpion (και το fatality του) περισσότερο έτσι κι αλλιώς.
Το Mortal Kombat, γενικά, υπήρξε πιο τυχερό από το Street Fighter στις εκάστοτε μεταφορές του – ή τουλάχιστον στην πρώτη του μεταφορά το 1995, όχι τόσο στο Mortal Kombat: Annihilation (1997) και την επακόλουθη τηλεοπτική σειρά. Αλλά το θέμα στο Mortal Kombat δεν ήταν ποτέ το αν ήταν καλύτερο παιχνίδι από το αντίπαλό του δέος, ή το πόσο καλύτερα μεταφερόταν στον κινηματογράφο. Ήταν το γεγονός ότι, που να πάρει, όταν ήμασταν 12 χρόνων είχαμε δει ένα ηλεκτρονικό όπου ο νικητής ξερίζωνε το κεφάλι του αντιπάλου του μαζί με τη σπονδυλική του στήλη. Τα απίστευτα βίαια fatalities που άγγιζαν την κωμωδία με την υπερβολή τους ήταν αυτό που έκανε το franchise να ξεχωρίσει, κάτι που οι ως τώρα adaptations του μάλλον αγνόησαν.
Ο Tancharoen μπορεί να προέρχεται από το Fame (2009) και από επεισόδια του reality των Pussycat Dolls, αλλά φαίνεται να καταλαβαίνει απόλυτα την κύρια ατραξιόν του αντικειμένου του. Το 8λεπτο φιλμάκι του, που φαίνεται σαν setup μιας νέας ταινίας Mortal Kombat και περιλαμβάνει ονόματα όπως ο Michael Jai White και η Jeri Ryan, γυρίστηκε σαν δοκιμαστικό για να το δείξει ο σκηνοθέτης στη Warner Bros (κάτοχο των δικαιωμάτων, τόσο για τις ταινίες όσο και για τα παιχνίδια) και να κόψει πιθανό ενδιαφέρον. Όμως η ποιότητα του στησίματος, ο έξυπνος χειρισμός του υλικού και η ωμότητα που παραπέμπει στο videogame ήταν αρκετά για να το θεωρήσουν πολλοί στο internet ακόμα και viral trailer για ανακοίνωση νέου παιχνιδιού (το οποίο, κατά.. διαβολική σύμπτωση, ανακοινώθηκε χθες, λέγεται σκέτο Mortal Kombat και θα αποτελεί επιστροφή στις ρίζες της σειράς). Προσωπικά, σαν παλιός φαν του παιχνιδιού, θα έβλεπα ευχαρίστως την πρόταση του Tancharoen στο σινεμά. Ακόμα κι αν ο Johnny Cage αποκεφαλίζεται νωρίς, εγώ πάντα πήγαινα το Scorpion (και το fatality του) περισσότερο έτσι κι αλλιώς.
Previously on Movies for the Masses: Write the Future: Μπάλα σε πρώτο πλάνο
Το κείμενο είναι του Μιχάλη Τέγου του GameOver.gr