Get Low (2009): Trailer οσκαρικής κηδείας

Θα έχει κλείσει σχεδόν χρόνο όταν καταφέρει να βγει στις αμερικάνικες αίθουσες, όμως το Get Low (2009), που ετοιμάζει την έξοδό του στις 30 Ιουλίου και ντεμπουτάρισε το καινούριο του trailer τη προηγούμενη βδομάδα, έρχεται έχοντας μαζέψει δάφνες απ’ τα σημαντικότερα των φεστιβάλ του καλλιτεχνικού κυκλώματος, ξεκινώντας με αποκαλυπτήρια στο περσινό φεστιβάλ του Toronto, όπου και κέρδισε ενθουσιώδη σημειώματα κι ενδιαφέρον τάξης του Κυνόδοντα (2009) κι εξασφαλίζοντας λίγο αργότερα τη διανομή του απ’ τη Sony Pictures Classic (σε μια ζόρικη χρονιά για τους ανεξάρτητους), ενώ συνέχισε με σταθμούς όπως το Sundance όπου επιβεβαιώθηκε απ’ όσους κριτικούς το είχαν χάσει στον Καναδά, το SXSW και το Tribeca που διεύρυναν το buzz του στην αμερικάνικη art-house αγορά και το Εδιμβούργο πριν μια βδομάδα, όπου πέρασε και σε εδάφη ευρωπαϊκά, κερδίζοντας το βραβείο κοινού. Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Felix “Bush” Breazeale, ενός ερημίτη μιας κάποιας επαρχιακής κωμόπολης, που αποφάσισε να κάνει την κηδεία του σαν πάρτι, όσο ήταν ακόμα ζωντανός, για να προλάβει να τη χαρεί (και να ξεκαθαρίσει και κάτι φήμες σχετικά με την ξαφνική απόσυρσή του απ’ την υπόλοιπη κοινωνία, σύμφωνα με το trailer), η ταινία είναι η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Aaron Schneider, διευθυντή φωτογραφίας με σχεδόν αποκλειστικά τηλεοπτική πείρα, οπότε μπορείς να καταλάβεις από που πηγάζουν οι αντιρρήσεις όσων διακρίνουν υπερβολικό και στημένο στιλιζάρισμα, όμως ακόμα και την απειρία του σκηνοθέτη του, κατάφερε προφανώς να καλύψει το σούσουρο που προκάλεσε η ερμηνεία του Robert Duvall στο ρόλο με το μούσι, σούσουρο που τον έβλεπε φαβορί για τα περασμένα Όσκαρ, αν η ταινία του είχε καταφέρει να βγει να διαγωνιστεί. Κι αν και η SPC τον κράτησε εκτός κούρσας, γιατί είχε και τα μούσια του Christopher Plummer να σπρώξει (με το The Last Station (2009)), ε φέτος θα τον ξαμολήσει να κυνηγήσει την έβδομη υποψηφιότητά του, για το δεύτερό του αγαλματάκι. Κι ίσως δεις βέβαια και τον Bill Murray να τον σιγοντάρει στις λίστες των δευτεραγωνιστών, για να 'χει κι η ταινία ένα βάρος ερμηνειών.