Nacidas para Sufrir (2009)

Ηλικιωμένη θεία που θέλει να εξασφαλίσει τα γηρατιά της απ’ τις λυσσασμένες ανιψιές της και να κρατήσει κοντά της την αγία παραδουλεύτρα της, αποφασίζει ότι ο καλύτερος τρόπος να το κάνει, είναι να την παντρευτεί.Με εσάνς αλμοδοβαρικής τσαχπινιάς στην έμπνευση, αλλά δίχως τη σπιρτάδα και τη σεναριακή βαθύτητα στην εξέλιξη, ετούτη η μαύρη ισπανική ιλαροτραγωδία, ξεκινά να στήνει με αξιώσεις τολμηρής καυστικότητας, την ιδέα ενός λευκού γάμου, που προσπαθεί να δυναμιτίσει τις προκαταλήψεις για το ζευγάρωμα ομόφυλων συμβίων και να πλέξει μια εναλλακτική ιστορία γυναικών στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, πατώντας στην αγωνία της ταλαιπωρημένης γεροντοκόρης που έφαγε τα νιάτα της στο μεγάλωμα των ανιψιών της, για να βρεθεί τώρα αντιμέτωπη με την αχαριστία και την αχορταγιά τους. Αυτή είναι μονάχα η αφετηρία, για να εφαρμόσει ο Albaladejo την οικουμενικότητα τόσο των κανόνων του μελοδράματος, όσο και αυτών της συμβίωσης, ανεξαρτήτως φύλων, τοποθεσιών και ηλικιών. Το ζευγάρι έχει να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις των οικείων, τα κουτσομπολιά των παροικούντων, τα εσωτερικά παιχνίδια εξουσίας του, τα μυστικά του παρελθόντος του κι ακόμα και το φόρτωμα της άρρωστης πεθεράς, όπως θα είχε να τα αντιμετωπίσει αν ο γάμος τους ήταν, ας πούμε, καρπός ετερόφυλου εφηβικού έρωτα σύγχρονης ιταλικής ρομεντί. Παγιδεύοντας στα καλούπια της συμβατικότητας, το αντισυμβατικό του ζευγάρι, ο Albaladejo υπογραμμίζει την ασημαντότητα της διαφορετικότητάς τους, υπογράφοντας ένα αναπάντεχο ερωτικό γράμμα στον αυτοπροσδορισμό και την αποφασιστικότητα της ατομικότητας, ενώ την ίδια ώρα αναδεικνύει την παιχνιδιάρικη διάθεση της έμπνευσής του, χωρίς να προσπαθεί να σου τρίψει στη μούρη ούτε τις κωμικές του προθέσεις, ούτε τα φαρσικής φύσης σατιρικά του δοντάκια. Η νηφαλιότητα με την οποία διαχειρίζεται το θέμα, μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί για απροθυμία να το αγγίξει, όμως αυτή η ουδέτερη στάση του, είναι που αφήνει τη λεπτότητα των προθέσεων να αρωματίσει ένα συγκρατημένο τσαλάκωμα των κοινωνικών νορμών, μασκαρεμένο ως λαϊκή κωμωδία, με ιδιαίτερη αιχμή του, τη φυσικότητα των δροσερών του ερμηνειών.