Αυτό το καλοκαίρι το S3D έδειξε τα δόντια του

Όσο η εμπορική κινηματογραφική περίοδος ξεκινάει στην Ελλάδα, το Hollywood κλείνει τη δικιά του, και στον απολογισμό τα εισιτήρια βγαίνουν πολύ λιγότερα αλλά τα κέρδη ανεβασμένα. Χάρη φυσικά στα ακονισμένα δόντια του S3D που ορμάει σε αγέλες μόλις μυριστεί δολάριο στη τσέπη σου, και φαίνεται να οδήγησε τις εισπράξεις στα $4.35 δις, $100 εκατομμύρια περισσότερα από την αντίστοιχη περσινή περίοδο, σύμφωνα με τους ανεπίσημους υπολογισμούς του Paul Dergarabedian που αναπαρήγαγε το Associated Press. Μέχρι τη Labor Day, την ερχόμενη Δευτέρα που κλείνει επίσημα το καλοκαίρι στην Αμερική και όχι μόνο κινηματογραφικά, τα ίδια projections μιλάνε για 552 εκατομμύρια εισιτήρια, λιγότερα και από τα 563 εκατομμύρια του 2005, του καλοκαιριού της "μεγάλης ύφεσης" σε αυτόν τον αιώνα και για την αμερικάνικη κινηματογραφική βιομηχανία πάντα. Αν ψάξεις και το πινακάκι με τα μεγάλα καλοκαιρινά ανοίγματα του 2010, βλέπεις ότι Toy Story 3, Shrek Forever After, Despicable Me και Last Airbender κόψανε μαζί λίγο πάνω από $1δις, και δε χρειάζεται να έχεις και πολλή επαφή με τις εμπορικές δυνατότητες του κάθε φιλμ για να πεις ότι το ποσό αυτό θα ήταν τουλάχιστο 30% μικρότερο σε δυο πραγματικές διαστάσεις προβολής.

Σε αυτή τη τάση του ξοδέματος για ψευδαίσθηση όγκου στον αέρα κοπανιστό μέχρι την οθόνη, το προηγμένο καταναλωτικά αμερικάνικο κοινό ακολουθεί με κάνα χρόνο καθυστέρηση τον.. τρίτο κόσμο. Πέρσι, παρά τις απλόχερες προσπάθειες του Jeffrey Katzenberg, δε καταγράφτηκαν στη χώρα του τα τρελά επεισόδια τύπου Ice Age 3 (2009) που οδήγησαν σε αύξηση εσόδων τα ταμεία του υπόλοιπου πλανήτη πριν καν τα σαρώσει το Avatar (2009). Αλλά το CGI φαινόμενο του James Cameron έδωσε τελικά ακόμα και στους παθημένους και μαθημένους Αμερικανούς την επιπλέον ψευδαίσθηση σοβαρότητας στη νέα επαναξαναματαεμφάνιση του S3D, παρά τις προειδοποιήσεις πιο γνωστά πλέον του Roger Ebert, και για το ερχόμενο διάστημα ετοιμάζονται τόσες σχετικές παραγωγές που πραγματικά δε θα ξέρεις από ποιά να φυλάξεις τη μούρη σου για να μη της τρίβει ότι βρει ο καθένας μέσα από την οθόνη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο ίδιος ο Cameron κοπανάει υποκριτικά όπου τις βρει, δημιουργίες στιλ Piranha 3D (2010) που επιστρέφουν τη συγκεκριμένη τεχνολογία στις campy ρίζες της, κοπάνημα που έχει στόχο να παρατείνει την εποχή των αγελάδων με χρυσά ματογυάλια. Όπως λέει και ο παραγωγός των Piranha, Mark Canton, αν το μέλλον του κινηματογράφου είναι στερεοσκοπικό για κάθε είδους ταινία, πως μπορεί να υπάρξει σκεπτικό που να αποκλείει ήδη τα είδη-προφήτες του?