Tungsten (2010): Trailer πρεμιέρας

Συνήθως όταν θέλω να σκεφτώ κάτι δημιουργικό, φορτώνω μερικές καινούριες μουσικές στο i-pod, βάζω στα αυτιά μου ακουστικά και παίρνω τον ηλεκτρικό, ή το τρόλεϊ, ή κάποιο λεωφορείο, χωρίς να πηγαίνω κάπου συγκεκριμένα. Έτσι το Tungsten είναι ένα γνήσιο τέκνο των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς της Αθήνας. Εκεί συνάντησα σχεδόν όλους τους χαρακτήρες του έργου. Τον ελεγκτή, τον λαθρεπιβάτη, τον τύπο που διαβάζει τις "Οδηγίες για μία πετυχημένη συνέντευξη σε 30 λεπτά". Πρώτα βρήκα τους χαρακτήρες και μετά έφτιαξα μία μικρή ιστορία, μέσα στην οποία κινούνται. Μία ιστορία που μιλάει μεν για τη βία που μας περιστοιχίζει, αλλά τη δείχνει μόνος ως προς τα αποτελέσματά της.

Για να μετατρέψεις όμως μία ιστορία σε ταινία χρειάζονται πολλά πράγματα. Και κυρίως χρήματα, τα οποία δεν είχα. Βασίστηκα κυρίως σε φίλους, αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα υπήρχε και η ταινία. Είναι πολύ δύσκολο πράγμα η ανεξάρτητη παραγωγή. Πρέπει να κάνεις πολύ περισσότερες δουλειές από αυτές που κάνεις σε μία χρηματοδοτούμενη παραγωγή. Το Tungsten είναι μία ταινία που έγινε με ελάχιστα χρήματα. Οι συντελεστές της, μέχρι σήμερα, δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ. Μετά το τέλος των γυρισμάτων, έλεγα ότι αποκλείεται να ξανακάνω ταινία με τέτοιες συνθήκες. Τώρα, φυσικά, το ξανασκέφτομαι.

Το πιο δύσκολο κομμάτι στην όλη διαδικασία ήταν η συνεργασία με τους ηθοποιούς: μέχρι σήμερα η κύρια ασχολία μου ήταν το ντοκιμαντέρ και η διαφήμιση, κι είναι δύσκολο όταν κάνεις πρώτη ταινία να προσεγγίσεις κάποιον που δεν ξέρεις και να του πεις "θέλω να παίξεις στην ταινία μου". Σκέφτεται ο άλλος ποιος είσαι, τι ξέρεις από σινεμά, και δεν έχεις κάτι δικό σου να του δείξεις. Αν εξαιρέσεις το σενάριο, πρέπει να σε εμπιστευτεί σχεδόν στα τυφλά. Δεν αρκεί να σε συμπαθήσει, οι συμπαθητικοί δεν κάνουν απαραίτητα καλές ταινίες. Οι ηθοποιοί, εκτός από το ταλέντο τους, σού δανείζουν και την εικόνα τους, γιατί ο περισσότερος κόσμος, όταν δει μια ταινία (και κυρίως μία κακή ταινία), δεν θυμάται ποιος την έκανε αλλά ποιους έβλεπε να παίζουν. Οπότε οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές.

Τον τίτλο τον επέλεξα θέτοντας στον εαυτό μου το ερώτημα: "Αν η ταινία ήταν φτιαγμένη από κάποιο υλικό, ποιό θα ήταν αυτό το υλικό"; Το tungsten είναι ένα υλικό πολύ σκληρό, δύσκολο στην επεξεργασία, φθηνό, που χρησιμοποιείται κυρίως στην κατασκευή των πηνίων των ηλεκτρικών λαμπτήρων. Άρα, ό,τι έπρεπε.