Tamara Drewe (2010)

Δυναμική δημοσιογράφος επιστρέφει στο πατρικό της για να το φρεσκάρει και να το πουλήσει, αφού δοκιμάσει τις αντοχές του κρεβατιού της, αναστατώνοντας παρακείμενο καταφύγιο συγγραφέων.Περισσότερο σαν ταινία του Περάκη, παρά του Frears, η μεταφορά του επί διετίας συνοδευτικού των σελίδων της κριτικής, comic strip της Posy Simonds, επαναφέρει τον υποψήφιο για Όσκαρ σκηνοθέτη του The Queen (2006) στα ανάλαφρα λημέρια του High Fidelity (2000), για να στήσει μια γαργαλιστική, δροσιστική κομεντί, που δεν φοβάται να ακολουθήσει τα πιπεράτα καρέ της έμπνευσής της. Βασισμένη περισσότερο στο πνεύμα, παρά στην ίδια την ιστορία του graphic novel που προέκυψε απ’ τις σκιτσαριστές λωρίδες της Simonds (και η οποία είχε με τη σειρά της αντλήσει έμπνευση απ’ τη νουβέλα του Thomas Hardy, Far from the Madding Crowd), η κινηματογραφική εκδοχή της Tamara Drewe αποκτά θελκτικότατη ζουμερή σάρκα χάρη στην Gemma Arterton, που με τον αποκαλυπτικό της ρόλο-αποκάλυψη, θα σου δώσει πράγματα να σκέφτεσαι το βράδυ που θα γυρίσεις σπίτι. Δίχως να φοβάται την ευκολία της καρικατούρας, αλλά χωρίς να παραγνωρίζει και την ανάγκη σου για βάθος που και που, ο Frears επιδεικνύει τη σκηνοθετική του άνεση χωρίς να ζoρίζει τη βιρτουοζιτέ του, και παραδίδει ένα πάντρεμα μπαλαφάρας και σάτιρας, με μπόλικη απ’ την βρετανική ξηρότητα στο χιούμορ, κι έναν αέρα βουκολικό στην φρεσκαριστική απεικόνιση, που σε κάνει να βγαίνεις απ’ την αίθουσα τουλάχιστον ανανεωμένος, αν όχι και λίγο ξαναμμένος.