Secretariat (2010)

Το 1973, και τις τρεις κούρσες του αμερικάνικου ιπποδρομιακού Triple Crown τις κέρδισε μετά από 25 χρόνια το ίδιο άλογο, κάνοντας μάλιστα ρεκόρ που αντέχουν ακόμα και σήμερα σε δυο από αυτές. Ικανό να σε οδηγήσει στη σχιζοφρένεια, το Μεγάλο Φαβορί (2010) το χαίρεσαι πολύ σαν μία οικογενειακή, γλυκιά ταινία της Disney, όσο η άλλη πλευρά σου ωρύεται για την προπαγάνδα υπέρ του αμερικάνικου ονείρου, για τη ρεπουμπλικάνικη φιέστα, για τα σεναριακά κλισέ και τα δακρύβρεχτα τσιτάτα. Στις αρχές της δεκαετίας του '70, ο Secretariat, ένα μοναδικό στις επιδόσεις του άλογο, έκανε όλους τους φανατικούς των ιπποδρομιών να παραμιλάνε, αλλά τα φυσικά του χαρίσματα, προϊόν της καθαρόαιμης καταγωγής του βέβαια, δεν απασχολούν τη ταινία που αποδίδει τη νικηφόρα πορεία του στην ψυχή και το πείσμα, τόσο του ίδιου του ζώου, όσο και της ιδιοκτήτριάς του, Penny Chenery, και στη διαισθητική επικοινωνία τους. Ακόμη και όταν όλοι την πιέζουν να πουλήσει τη φάρμα της για 7 εκατομμύρια δολάρια, η Diane Lane σα Penny πεισμώνει ακόμη περισσότερο, προσλαμβάνει τον καλύτερο εκπαιδευτή αλόγων, και με οδηγό την πίστη, βάζουν φτερά στα πόδια του Secretariat. Ο Randall Wallace (We were soldiers (2002), The Man in the Iron Mask (1998)), παρά το στερεότυπο των ταινιών σπορ και την απαγγελία ολόκληρων βιβλίων με ψυχοτονωτικά μηνύματα από το σενάριο, έδωσε βαρύτητα στις σχέσεις των ηρώων και έχτισε πολύ καθαρούς και ιδιαίτερους χαρακτήρες. Οι επιλογές του στις σκηνές ιπποδρομιών σε βάζουν στην κυριολεξία στην πλάτη του αλόγου και σε κάνουν να νιώθεις την έξαψη των αγώνων από την πλευρά του αναβάτη. Η Lane δίνει άλλη μία εξαιρετική ερμηνεία, ισορροπώντας μεταξύ αδυσώπητης σκύλας και ευαίσθητης κόρης. Ο John Malkovich δημιουργεί έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα που στα δύσκολα ρίχνει το γαλλικό του, και που αν και προπονητής, δεν τον βλέπεις ποτέ να προπονεί.