Super 8 (2011): Νοσταλγικό trailer
Ξέρεις εκείνα τα εκνευριστικά τρέιλερ που πιάνουν την ταινία από την αρχή της και μέσα σε δύο λεπτά την έχουν αφαιμάξει, την έχουν ξεζουμίσει, δείχνουν πλοκή, δείχνουν ανατροπές, δείχνουν το τέλος, τα πάντα; Και μετά βρίζεις την ώρα και τη στιγμή που πάτησες το play; Ε, το trailer του Super 8 που έκανε πρεμιέρα χθες, δεν είναι ένα από αυτά. Κι όμως, χωρίς ουσιαστικά να σου δείχνει τίποτα, σε κάνει να αναμένεις με τεράστια αγωνία την ταινία. Από τον JJ Abrams δε θα μπορούσες να περιμένεις κάτι άλλο. Ο άνθρωπος έχει βασίσει σχεδόν όλη του την καριέρα στο να θέτει τα σωστά ερωτήματα, με τον σωστό τρόπο. Η μεταφυσική πλεκτάνη αιώνων πίσω από τους διπλούς και τριπλούς κατασκόπους του Alias. Το μυστηριώδες νησί, οι Άλλοι, οι ανεξήγητες δυνάμεις στο Lost. Το αγνώστων λοιπών χαρακτηριστικών Λαγοπόδαρο που αναζητούσε μετά μανίας ο Philip Seymour Hoffman στο Mission Impossible III (2006). Το κρυπτικό trailer του Cloverfield (2008), που υπονοούσε την ύπαρξη ενός τέρατος που δε μας αποκάλυπτε.
Στο Super 8, την πολυαναμενόμενη συνεργασία του με τον παιδικό του ήρωα Steven Spielberg (ο οποίος διατηρεί το ρόλο παραγωγού, αλλά και της τεράστιας επιρροής, όπως εύκολα θα διακρίνεις), ο Abrams λέει την ιστορία μιας ομάδας παιδιών που βγαίνουν σε κάτι λαγκάδια έξω από το Οχάιο εν έτει 1979 για να γυρίσουν μια ταινία με ζόμπι, αλλά η κάμερά τους καταγράφει όχι μόνο τον εκτροχιασμό ενός τρένου, αλλά πιθανότατα και κάτι που βρισκόταν μέσα σε αυτό. Τι είναι αυτό το αόριστο ‘κάτι’; Φίλος ή εχθρός; Ίσως εξωγήινος; Γιατί συνέβη αυτό το ατύχημα; Και γιατί να τοποθετείται η δράση στο 1979, χρονιά που ο ίδιος ο Abrams είχε ηλικία παρεμφερή με εκείνη την νεαρών ηρώων του; Μικρές απορίες που σε κάνουν να θες να δεις την ταινία όλο και περισσότερο όσο τις σκέφτεσαι. Να βιώσεις όχι μόνο την αγωνία και την καταιγιστική δράση που εγγυημένα θα σου προσφέρει ο άνθρωπος που γύρισε δύο από τις καλύτερες μπλοκμπαστεριές των τελευταίων 15 χρόνων (το πάντα υποτιμημένο Mission Impossible III και το θαυμάσιο, προπέρσινο reboot/sequel του Star Trek). Αλλά και το συναρπαστικό συναίσθημα της ανακάλυψης και το πώς θα συνδεθεί με την ίδια την αγάπη προς το filmmaking και το σινεμά φαντασίας, όπως μαρτυρούν οι γεμάτες έκπληξη φατσούλες των πιτσιρικιών, η μουσική του Michael Giacchino που συνεχίζει στην πορεία του ως νέος John Williams, οι αναμνήσεις που φέρνει στην επιφάνεια το λογότυπο της Amblin, αλλά και η ίδια η ύπαρξη της Super 8 ως σύμβολο αθωότητας και δίψας για δημιουργία. Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον ίδιο Abrams, το Super 8 μοιάζει να είναι ακριβώς το (σπάνιο) είδος του απόλυτα προσωπικού μπλοκμπάστερ που έχουμε απόλυτη ανάγκη μέσα στα καλοκαίρια των υπερηρώων και των ανακυκλωμένων ιδεών. Ένας τρόπος για τον action auteur να δηλώσει εμφατικά πως, αφού τα κατάφερε θαυμάσια ως gun for hire σε ένα star vehicle και σε ένα franchise ηλικίας 45 χρόνων, είναι ώρα να κάνει κάτι δικό του. Επιτέλους.
