Blitz (2011)

Ο επιθεωρητής Κάλαχαν του Λονδίνου, πιάνει στο κατόπι μανιακό που έχει βαλθεί να ξεπαστρέψει το αστυνομικό σώμα.Βασισμένο στην ομότιτλη απ’ τη σειρά νουβελων του Ken Bruen με βασικούς ήρωες του κεντρικούς της ταινίας, ετούτη η προσπάθεια του ψημένου βιντεοκλιπά, αλλά νεόκοπου στα κινηματογραφικά, Elliott Lester, κάνει ό,τι μπορεί για να αρθεί στα ύψη των σύγχρονων νουάρ που ξεγέννησε ο Fincher με το Seven (1995) και το Zodiac (2007) πριν τα περάσει σε άλλα επίπεδα ο Nolan με Dark Knight (2008) κι Inception (2010), όμως ο Lester δεν έχει ούτε το βλέμμα, ούτε το υλικό για να φτάσει τον πήχη που μόνος του διαλέγει για τον εαυτό του. Αναμενόμενα, η κεντρική ατραξιόν της ταινίας είναι ο Jason Statham, που σε ρόλο σκληροτράχηλου αστυνομικού στα πρόθυρα της υπερκόπωσης και με τόσο γρέτζα άποψη για τους κανόνες όσο άγριο είναι και το δερμάτινο μπουφάν του, αυτή τη φορά κρατιέται σε πολύ πιο νουάρ τόνους απ’ ό,τι τον έχεις συνηθίσει, με τη δράση να μην απομακρύνεται πολύ παραπέρα απ’ την ένταση που προκαλεί το μυώδες κρανίο του όταν αρχίζει να το σφίγγει. Ο Paddy Considine, ως gay συνεργάτης του στην επαναφορά απ' την υπερκόπωση, με αυστηρά κοστούμια και εξίσου άτεγκτη στάση απέναντι στο έγκλημα και την εγκληματική αναποτελεσματικότητα των κανόνων, βοηθά να καρυκευτεί ερμηνευτικά ένα κατά τα άλλα άγευστο σύνολο, που προδίδεται κυρίως απ’ την αφέλεια και την επικινδυνότητα της επιλογής του Aidan Gillen να σου σερβίρει μια δική του, μισοψημένη εκδοχή του Heath Ledger για τον Joker, ως απειλή για την κοινωνική ευμάρεια που προσφέρουν οι μπάτσοι στα όρια του νόμου και στη μέθη της εκδίκησης. Ο Parker προσπαθεί να προσφέρει σκηνοθετική ποικιλία σ’ ένα σενάριο που παρά τους γρήγορους ρυθμούς του, παραμένει κομματάκι μονότονο κι επαναληπτικό, όμως τις σέπιες του τις έχεις ξαναδεί και τα πλάνα του προδίδουν αμηχανία. Οπότε δεν σου κάνει και καμιά ιδιαίτερη εντύπωση που όταν πλησιάζει η ώρα του φινάλε, οι ευκολίες μετατρέπονται σε λογικά άλματα ολκής, και το κλείσιμο σε αφήνει με την πίκρα της απάτης.