The Ides of March (2011): Venice opening trailer
Με έναν από τους πιο καυτούς ηθοποιούς των ‘90s μπροστά και πίσω από την κάμερα, ένα από τα πιο πολυτραγουδισμένα ταλέντα των ‘00s στο κύριο υποστηρικτικό ρόλο, και τον ως ώρας αδιαφιλονίκητο κυρίαρχο των καλλιτεχνικών κυκλωμάτων της δεκαετίας που διανύουμε για πρωταγωνιστή, το The Ides of March ανοίγει απόψε την Βενετία, προβάροντας τον αέρα κυριαρχίας της Sony στις αξιοβραβεύσιμες ανδρικές ερμηνείες της χρονιάς.
Στην τέταρτη σκηνοθετική του απόπειρα, ο George Clooney συνεχίζει το φλερτ του με το πολιτικό δράμα που τον έβαλε πίσω από την καρέκλα στις δυο πρώτες του δουλειές, αυτή τη φορά ψάχνοντας και τα ψυχολογικά αρώματα, στην ιστορία prodigy σχεδιαστή πολιτικής στρατηγικής με τη μούρη του Ryan Gosling, που για πρώτη φορά στην ατέλειωτη εμπειρία της περιορισμένης του ηλικίας, βρίσκεται μαζί με τον βετεράνο του Philip Seymour Hoffman, να στήνει την καμπάνια ανθρώπου που καταφέρνει να τον πείσει ότι μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο, μέχρι που κάτι πάει στραβά. Παίρνοντας το όνομα του τίτλου του από την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Καίσαρας, ο Clooney μεταφέρει στην οθόνη το θεατρικό Farragut North, που με τη σειρά του είχε εμπνευστεί ο Beau Willimon από καμπάνια υποψήφιου για το χρίσμα των Δημοκρατικών του 2004, τη χρονιά που ο Bush ο νεότερος κατάφερε να κρατήσει την πολυθρόνα του στο Λευκό Οίκο. Και από τον τίτλο της ταινίας και τη δυναμική των σχέσεων που αναπτύσσει ο Clooney ανάμεσα στους κεντρικούς ερμηνευτές του, μπορείς να υποθέσεις αρκετά για την πλοκή χωρίς να χρειάζεται να ψάξεις όλες τις αφορμές για παραλληλισμούς με την παρούσα πολιτική πραγματικότητα της Αμερικής και το κλίμα που την περιβάλλει.
Αυτή η έλλειψη εκπλήξεων είναι που υπερτονίστηκε κι από την πλειοψηφία των κριτικών που ξεπετάχτηκαν στα δίκτυα σήμερα, κι ακόμα περισσότερο οι διαδοχικές καταβυθίσεις της αφήγησης του Clooney και του συνσεναριογράφου του (και συνυποψηφίου του για το κείμενο του Goodnight and Good Luck (2005)), Grant Heslov, σε ολοένα και πιο γνώριμα μονοπάτια χολιγουντιανού δράματος χαρακτήρων, για κάτι που ξεκινά γεμάτο υποσχέσεις για ζουμερές δαγκωνιές σε πολιτικούς κώλους. Παρά τα φορμαλιστικά παιχνίδια πάντως, ο Clooney φαίνεται να είναι πιο σίγουρος για τη σκηνοθετική του κατεύθυνση, αποφεύγοντας τις τονικές κωλοτούμπες του Confessions of a Dangerous Minds (2002), σύμφωνα με το The Playlist, και σ’ αυτό βοηθούν τα μάλα η φωτογραφία του Phedon Papamichael κι οι νότες του Alexandre Desplat, απ’ ό,τι λέει ο Hollywood Reporter, οπότε μπορείς να προσθέσεις κι άλλα δυο ανδρικά ονόματα στις λίστες των προσμενόμενων υποψηφιοτήτων αν θες. Και προφανώς δεν μιλάμε για τις υποψηφιότητες των εκλογών του ’12, τις οποίες οι Sony δεν ενδιαφέρεται να εκμεταλλευτεί, προγραμματίζοντας την ταινία για αμερικάνικη έξοδο τον ερχόμενο Οκτώβρη, για να’ χει κι αρκετό χρόνο να δει ποιος θα τραβήξει περισσότερο να μπει η σιλουέτα του στις FYC καμπάνιες.
