Άλπεις (2011): Teaser μινιμαλιστικού μπουκώματος

Μια μέρα πριν την έναρξη του φεστιβάλ που θα φιλοξενήσει τα παγκόσμια αποκαλυπτήριά τους, και τέσσερα 24ωρα πριν την πρεμιέρα τους στο Lido, οι Άλπεις του Γιώργου Λάνθιμου παρουσίασαν το πρώτο τους οπτικοακουστικό υλικό, με τη μορφή ενός teaser τιγκαρισμένου στη μινιμαλιστική κρυπτικότητα, που έσκασε μύτη χθες βράδυ στο indieWire, πριν ξεκινήσει τις γύρες του στα ανεξαρτητοφιλικά κινηματογραφικά στέκια του δικτύου.

Όπως αντιλαμβάνεσαι κι απ’ τη σελίδα στην οποία ντεμπουτάρισε το προωθητικό της η ταινία, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, από τη χρονιά που ο Γιώργος Λάνθιμος έσκασε στο παγκόσμιο φεστιβαλικό κύκλωμα σαν κομήτης που δεν περίμενε κανένας, δίνοντας την ευκαιρία σε μια μικρή σελίδα σε κάποια γωνιά των Βαλκανίων, να ντεμπουτάρει trailers και συνεντεύξεις απ’ το σουξέ του Κυνόδοντα (2009) στις Κάνες. Δυόμιση χρόνια και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ μετά, ο Λάνθιμος επανέρχεται στο φεστιβαλικό προσκήνιο ως contender για το μεγάλο βραβείο της γηραιοτέρας των ευρωπαϊκών κινηματογραφικών διοργανώσεων, έχοντας αφήσει πίσω του μια ασυμβατότητα προγραμματισμών και προθέσεων με τις Κάνες, και βλέποντας μπροστά, την πρόκληση να ξεπεράσει την επιτυχία της συμπαραγωγού του, της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγκάρη με το Attenberg (2010), στην περσινή διοργάνωση του ίδιου Φεστιβάλ. Εκεί που η ταινία της Τσαγκάρη είχε κοντράρει στα ίσια δουλειές από Takashi Miike μέχρι Francois Ozon και η Arian Labed είχε σηκώσει το βραβείο απέναντι στην μέλλουσα οσκαρούχο Natalie Portman, εκεί ο Γιώργος Λάνθιμος θα πάει να τρίξει τα δόντια στον David Cronenberg και την Andrea Arnold, ελπίζοντας να κρεμάσει και τα σαγόνια της κριτικής επιτροπής, με τον ίδιο τρόπο που το είχε κάνει όταν έπαιζε σε γαλλικά νερά.

Τα πράγματα, προφανώς, θα είναι ακόμα πιο δύσκολα για τον Λάνθιμο ετούτη τη φορά, και για να το καταλάβεις, δε χρειάζεται να δεις καν το teaser (που καταφέρνει να βγει πιο ασυνάρτητο κι από εκείνο του Κυνόδοντα), ή να διαβάσεις και πολλά για την υπόθεση ομάδας ακτιβιστών, που αντικαθιστούν προσφάτως τεθνεώτες για να διευκολύνουν τη διαδικασία αποχαιρετισμού για τους συγγενείς που έμειναν πίσω --πόσο μάλλον να κάτσεις να μάθεις απ’ έξω τους 15 κανόνες τις οργάνωσης, όπως τους αέρισαν τα καλά παιδιά της Κινηματογραφικής Λέσχης της ΑΣΟΕΕ. Η κουβέντα για την ταινία του Λάνθιμου είχε ξεκινήσει απ’ το Μάη ακόμα, τότε που ήδη έτοιμη η κόπια (ή τουλάχιστον αρκετά έτοιμη για να προβάλλεται απ' τον sales agent της), δεν έκανε την εμφάνισή της στις λίστες των Κανών. Τα ενδεχόμενα, δύο: ή ο Fremaux δεν ήθελε να προβιβάσει τον Λάνθιμο στο μεγάλο διαγωνιστικό, ή ο Λάνθιμος δεν ήθελε να ξανακολυμπήσει στην Κυανή Ακτή. Όποιο κι αν διαλέξεις, η αποχή του Λάνθιμου απ’ το φεστιβάλ που τον ανέδειξε, μεταφράζεται πιο απλά: οι Άλπεις παίζουν στο δεύτερο, κι όχι στο πρώτο σε ισχύ κινηματογραφικό πανηγύρι του ντουνιά. Αυτό, εν συνεχεία, μεταφράζεται διαφορετικά: ή γεννά επιφυλάξεις για την ταινία, ή απλά οι συντελεστές της θέλαν να δοκιμάσουν διαφορετική στρατηγική του πλασαρίσματός της στην παγκόσμια αγορά. Κι όπως λέγαμε και στην αρχή, έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι απ’ την πρώτη φορά. Όμως, παρ’ ότι ο Λάνθιμος έχει αλλάξει παραγωγή, η προώθησή του μοιάζει ακόμα πιο πεισματάρικα κρυπτική, η ιδέα του σεναρίου του σκηνοθέτη και του Ευθύμη Φιλίππου είναι ακόμα πιο φιλόδοξη, κι ίσως και πιο προκλητική, κι άλλωστε ο σκηνοθέτης το’χε πει, πως μ’ ετούτη τη δουλειά του δεν θέλει να περπατήσει απλώς στα άκρα, αλλά κι ακόμα παραπέρα. Ε, ας ελπίσουμε κάπου εκεί να βρει και κάνα Λιοντάρι.