The Veteran (2011)

Επιστρέφοντας από ηρωική στρατιωτική θητεία στο Αφγανιστάν, ο ήρωάς μας ανακαλύπτει ότι τις δεξιότητές του εκτιμάνε πλέον μόνο γκάνγκστερ και σκοτεινές κυβερνητικές υπηρεσίες. Long story short, ο Βρετανός Βετεράνος (2011) του Matthew Hope καταρρέει υπό το βάρος των φιλοδοξιών του, το σενάριο τον φέρνει αντιμέτωπο με οτιδήποτε, από την υπεράριθμη συμμορία του μπλοκ μέχρι το σύστημα που ελέγχει τον κόσμο μέσω της CIA και της Al-Qaeda, σχηματίζοντας και την τυπική υπερσυνωμοσιολογική θεωρία ότι όλη αυτή η υπουλία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και σε αγαστή συνεργασία. Ο ολοένα και ανερχόμενος Toby Kebbell έχει να υποδυθεί έναν ήρωα ανάμεσα σε Ταξιτζή (1976) και Ελαφοκυνηγό (1978), με δόσεις.. Insider (1999) και Jason Bourne, και τα καταφέρνει με την ίδια άνεση που ο Hope κινείται πίσω από τη κάμερα ανάμεσα στην επαγγελματική ψυχρότητα του Michael Mann και τη κλινική του Michael Haneke, όμως το φιλμ ουσιαστικά απευθύνεται σε ανθυπο-ταμπλόιντ κοινό, με καταμπουρδουκλωμένες αλλά ρητές (σε βαθμό λογύδριων από τον συμμορίτη της γειτονιάς μέχρι τον μεγάλο της βρετανικής αντιτρομοκρατικής) ατζέντες, και ξαφνικά ανοργανικά μετατραυματικά ξεσπάσματα (συνήθως σε έντονη αντίθεση με το υποτονισμένο των σκηνών που προηγήθηκαν), που κάθε άλλο παρά καταφέρνουν αυτή τη πολυσύνθετη μελέτη που επιδίωκε, υποθέτεις, ο δημιουργός του. Ο Hope συνεχίζει αυτή την σχεδόν προκλητική επίδειξη σκηνοθετικού ταλέντου κόντρα στην ηλιθιότητα του σεναρίου του, μέχρι το τέλος, ακόμα και το υποχρεωτικό γιουρούσι εναντίον όλων της κατάληξης, ακόμα κι αυτό έχει μια 90s πιστότητα και μια 70s αισθητική, και μια ολόκληρη προετοιμασία από την αφήγηση, στον τρόπο που ένας μπαρουτοκαπνισμένος στρατιώτης διαλύει ανεκπαίδευτο οπλισμένο μπουλούκι. Σε ένα.. παράλληλο σύμπαν πάντα.