I Am Legend (2007)

Στρατιωτικός γιατρός είναι ο μόνος επιζών ιού που έχει μετατρέψει τον πλανήτη σε βαμπίρ και ψάχνει θεραπεία στην ανοσία του.Παρότι η τρίτη μεταφορά του sci-fi βιβλίου, και η μόνη με τον τίτλο του στην αφίσα, αυτή του Lawrene (με το χεράκι του Goldsman) έχει τόση σχέση με την πηγή της έμπνευσή της, όση, ας πούμε, με το 28 Μέρες Μετά (2002), ή το... Fido (2006). Και ως η μόνη μεταφορά με τον τίτλο του βιβλίου στην αφίσα, το λές τουλάχιστον δικαιολογημένο να κουβαλάει ως την έξοδό της την προσμονή των fans του Matheson να δουν και ολόκληρο το βιβλίο στην οθόνη, και μετά την προβολή της, να κουβαλάει την απογοήτευσή τους, αν μη τι άλλο, που (με το χεράκι του Goldsman) ο τσαπατσούλης, πότης, συναισθηματικά ανισσόροπος και κομματάκι σχιζοφρενής ήρωάς του με το δραματικό παρελθόν, μεταμορφώθηκε σε μανιακό της υγιεινής ζωής, στρατιωτικά πειθαρχημένο, εξωπραγματικά γυμνασμένο και πεισματικά αποφασισμένο ακαδημαϊκό american hero, με επίσης δραματικό αλλά σαφώς πιο ευκολοχώνευτο παρελθόν. Και μαζί μ' αυτόν, κι ένα σωρό άλλα πράγματα στην ιστορία και το περιβάλλον του, μεταλλάχθηκαν πέραν αναγνώρισης και ταυτοποίησης, σε σημείο να απορείς με ποιό δικαίωμα πλασάρεται ως μεταφορά.

Αλλά πέρα απ' την απορία, δεν τρέχει και τίποτα εδώ που τα λέμε. Το βιβλίο του Matheson θα μπορούσες να το πεις κινηματογραφικό μόνο για τον κινηματογράφο του Tarkovsky ίσως, κι αυτός ένα σωρό αλλαγές θα έπρεπε να του κάνει για να του προσθέσει βάθος έτσι κι αλλίως, και η ταινία του Lawrence, Tarkovsky δεν επρόκειτω ποτέ να γίνει (για το καλό όλων μας). Aλλά δεν έγινε και πολλά περισσότερα από ένα high concept, high budget πειρπετειώδες θριλεράκι, που ξεμένει νωρίς από concept, αλλά κρατάει μέχρι και μετά το τέλος του budget του, και έχει μερικές εντυπωσιακές ψηφιακές βελτιστοποιήσεις, αναστατωτικούς ρυθμούς, ανατριχιαστικά πλάνα άδειας και παρατημένης στη ζουγκλοποιήση Νέας Υόρκης και εξάρσεις συναρπαστικής δράσης, να σου κρατούν συντροφιά στα σκοτάδια της πεινασμένης αλλά άνισης, σαθρής κι αναποφάσιστης για την ταυτότητά της πλοκής, όπως τα βαμπιροζόμπι της. Και έχει βέβαια τον Will Smith σε κορωνίδα της καριέρας του, ως τελευταίος (;) άνθρωπος στη γη να αντιπροσωπεύει εσένα και το διπλανό σου και το διπλανό του απο πίσω σου στην ειδυλιακότερη των εκδοχών σας, ως πλάσματα ονειροπόλα, επίμονα και μαχητικά, που υποτιμούν τα τέρατα που δημιουργούν, αλλά είστε πρόθυμοι να δώσετε τη ζωή σας, για την επικράτηση του είδους σας απέναντί τους. Σα γνήσιοι πατριώτες (Αμερικάνοι).