Kung Fu Panda (2008): Καλοστρογγυλεμένο trailer

Στο κατα τα φαινόμενα καταστροφικό άνοιγμα του Speed Racer (2008) --που απ' ότι λένε κάτι γνωστοί μας, ο Μέσος Κοινός και ο Μέσος Κρητικός, δε πρόλαβαν να δουν ούτε τη σκόνη του, περίπου από το τρίτο δευτερόλεπτο και μετά, όταν και πάτησε το τούρμπο-- πόνταραν, με νέα trailer, o συμπαθητικός Igor (2008) των Weisteins, τα αγελαδοαρμεγικά Clone Wars (2008) του Lucas και το Kung Fu Panda (2008) της Dreamworks που μοιάζει το πρώτο κινούμενο της εταιρείας πάνω από το χαρακτηριστικά άπατο μέσο όρο της.

Ή τουλάχιστο έτσι λέει το buzz από τη βιομηχανία που υποδέχεται εδώ και μήνες, ειδικά από τη ShoWest και μετά, θριαμβευτικά τη παραγωγή, και φαίνεται αυθεντικό αντί για το αστραφτερά ολοκαίνουριο κεντρικό γρανάζι της πιο καλοσυντηρημένης προωθητικής μηχανής του Hollywood. Το νέο trailer, σε συσκευασία teaser, παίζει σα.. το teaser, παρουσιάζοντας με νέες σκηνές όλους τους χαρακτήρες του συνηθισμένα αστεράτου φωνητικού καστ, και για πρώτη φορά (επίσημα) τον χιονολεοπάρδαλο αντίπαλο του πιο τεμπελόχοντρου πάντα του πλανήτη στη προσπάθειά του να εκπληρώσει την αρχαία προφητεία που τον θέλει αστέρι του κουνγκ φου. Έτσι το απίθανο, χοντρό (κυριολεκτικά) και απανωτό χιούμορ των προηγούμενων περιορίζεται αναγκαστικά, η ελαφρά σρέκικη προδιάθεσή τους αποδεικνύεται ότι δεν ήταν επίπλαστη αλλά έχει ποτίσει και το φιλμ (βλέπε αστεία του κώλου), και ο αφορισμός "Kill Bill των animations" (που σχεδόν σίγουρα φυτεύτηκε από το marketing στις διαδιχτυακές αντιδράσεις) αγκαλιάζεται ολοκληρωτικά στην υπόκρουση, αφήνοντας πίσω το Kung Fu Fighting (που ακούστηκε μιάμιση φορά σε όσα προηγήθηκαν). Παρολαυτά, και παρόλο που η αίσθηση είναι κυρίως Sukiyaki Western Django (2007) σε κινούμενο και από την ανάποδη, το κέφι της χοντροκομμένης κίνησης είναι φανερό και αγνό όσο και η πρωτόγνωρη αυτοσυγκράτηση στις γκριμάτσες (τουλάχιστο) του κεντρικού χαρακτήρα, ο Mark Osborne στη σκηνοθεσία παραμένει εξίσου καθαρό ταλέντο, ο Jack Black (σε.. ταιριαστό ρόλο) κάτι ελπίζεις να 'χει μάθει από τα παθήματα του Shark Tale (2004), και η χρυσή τομή (στιλ Blue Sky ας πούμε) ανάμεσα στις χορδές που σου χώνει η Pixar (πλην Brad Bird) στη καρδιά για να παίξει βιολοντσέλο και το φτερό με το οποίο παραδοσιακά σε γαργαλάει από τη κοιλιά μέχρι λίγο πιο κάτω από τα παπάρια η Dreamworks, φαίνεται ακόμα πιθανή. Για να μη μείνει τίποτα στη τύχη πάντως, ο Black δημιουργεί πανταμόνιο στις Κάνες από χτες, η (φωνή της τιγρούλας) Angelina Jolie θα 'ναι φυσικά εκεί ως ο μαϊντανός κάθε φεστιβάλ τελευταία, και η προώθηση σχεδιάζει να κλέψει και πάλι, όπως πέρσι με το Bee Movie (2007), κάποια από τη λάμψη της πρεμιέρας την Τετάρτη.