Hunger (2008)

Hunger, Poster

Σκηνοθεσία: Steve McQueen
Σενάριο: Steve McQueen, Enda Walsh
Παίζουν: Michael Fassbender, Long Kesh


Δες/Κρύψε το trailer

Hunger, PhotographΌπως υπονοεί, αναντίρρητα ειλικρινά, από τον τίτλο του, που παραλείπει το "strike", το Hunger (2008) του Βρετανού Steve McQueen ενδιαφέρεται για την απεργία πείνας του μέλους του IRA Bobby Sands, κυρίως σα σταθμό ανάμεσα στους πυροβολημένους χριστιανούς αγίους και τα ανορεξικά φιλόδοξα κοριτσάκια. Έχοντας αναλάβει το έργο, πριν καμιά πενταετία, από το Channel 4, με βάση το παρελθόν του σε film installations, o McQueen μάλλον ευτύχησε η σύγχρονη φασαρία για το Abu Ghraib και το Guantanamo Bay να κάνουν τις συνθήκες κράτησης στο Long Kesh στα τέλη του '70 πάλι επίκαιρες, και έτσι το πρώτο μέρος του φιλμ επικεντρώνεται στις διαμαρτυρίες, με τη χρήση κουβερτών και σκατοπασαλειμάτων, στις οποίες είχαν καταφύγει νωρίτερα οι φυλακισμένοι παραστρατιωτικοί Ιρλανδοί, στη προσπάθειά τους να αποκτήσουν και πάλι κάποια από τα δικαιώματα αιχμαλώτων πολέμου που είχαν για ένα φεγγάρι. Ενδιάμεσα, για το τρίτο μέρος του έργου, ο δημιουργός παρεμβάλλει ένα θεατρικό διάλογο, γραμμένο από τον Enda Walsh, με ένα παπά να προσπαθεί να πείσει τον Sands ότι αποτρελάθηκε και επιχειρεί εγωιστική αυτοκτονία.

Η λιτή δομή του φιλμ ενισχύεται από τη πειθαρχημένη φορμαλιστική ματιά του σκηνοθέτη αλλά, στο μεγαλύτερο μέρος, εξάρσεις υπερκινητικής βίας και ωμών σοκαριστικών εικόνων σου κρατάνε το ενδιαφέρον, παρόλο που οι πιο εκκωφαντικές δηλώσεις γίνονται ήρεμα και φευγαλέα (ο κλειδοκράτορας τσεκάρει το αυτοκίνητο για μπόμπες στη διάρκεια της φαινομενικά ήσυχης πρωινής προετοιμασίας του, αίμα τρέχει από το κεφάλι του έγκλειστου στη διάρκεια της φαινομενικά τυπικής υποδοχής του). Στη ροή, η εντυπωσιακή αρχικά και σίγουρα από τις πιο ενδιαφέρουσες της χρονιάς, συνθετική ικανότητα του McQueen, αναλώνεται όλο και περισσότερο σε δυσδιάκριτους συμβολισμούς (τι θέλει να πει ο ποιητής δίνοντας ατελείωτη έμφαση στο καθάρισμα των σκατών σε σχέση με το χρόνο δημιουργίας τους?) και άκομψες ευκολίες (κλαίει ο ματατζής για το σπασμένο του γκλομπ όσο οι άλλοι ακόμα δοκιμάζουν πόσο αντέχουν τα δικά τους να βαράνε γυμνούς ανθρώπους), θύμα και της βασικής αργόσυρτης αφηγηματικής του επιλογής (που τη κάνει αναγκαστικά απλοποιητική, όσο κι αν ισχυρίζεται το αντίθετο) αλλά και των τεχνικών ικανοτήτων των συνεργατών του (που κάνουν τη κάμερα να τρεμοπαίζει όταν δε θα 'πρεπε). Και το τελευταίο μέρος, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να εξετάζει και κανέναν που πεθαίνει από ανίατη νόσο, ακουμπάει τα όρια τυπικούρας στην αναπαράσταση νεκροκρεβατικών ψευδαισθήσεων, και ξεπερνάει αυτά του απολιτικισμού, παραλείποντας εντελώς, ακόμα και στα credits, τη μαζική απήχηση που είχαν οι απεργίες πείνας του '81 (αποδεικνύοντας, άσχετα με ότι μπορείς να πεις για την εκμετάλλευσή τους στη συνέχεια, και ενάντια σε ότι διαδίδαν έντεχνα οι Βρετανοί, ότι ο IRA είχε λαϊκό έρεισμα).

Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει

*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής

ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΙΝΤΕΑΛ
Πανεπιστημίου 46 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3826720.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 20.20/ 22.20. Σάβ. & 01.00

ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΑΝΔΟΡΑ
Σεβαστουπόλεως 117, Ερ. Σταυρός (ΜΕΤΡΟ Πανόρμου), 210-6980796, 2106998631.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.00/ 23.00

Λ. ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΟΣΚΑΡ
Αχαρνών 330 (ΗΣΑΠ Κάτω Πατήσια), 210-2234130, 2102234226.
Πεμ. - Τετ.: 18.10/ 20.10/ 22.10

ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 3 Class
Δροσίνη 16 (απέναντι στο Βάρσο), Κηφισιά, 210-6231601, 2106231933.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 20.30/ 22.40

ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ PRINCE FIMCENTER
Λ. Συγγρού 106, Φιξ (ΜΕΤΡΟ Συγγρού-Φιξ), 210-9215305.
Πεμ. - Τετ.: 17.15/ 19.00/ 20.45/ 22.30/ 00.15


Also on Movies for the Masses: Hunger (2008): Trailer Πρεμιέρας

13 Responses so far.

  1. cheaptalk said

    Όπως περίμενες, το Hunger είναι υποψήφιο για τα περισσότερα BIFAs, εφτά (7) συνολικά. Η σχετική έκπληξη είναι ότι για τα ίδια, ακριβώς, προτάθηκε και το In Bruges, ενώ έξι (6) υποψηφιότητες συγκέντρωσε το, αγαπημένο του Τορόντο, Slumdog Millionaire του Danny Boyle, που κλείνει αύριο το κάποτε αγαπημένο μας φεστιβάλ του Λονδίνου αλλά είδε τις, ακόμα αρκετές, οσκαρικές του πιθανότητες να μειώνονται από το "R" rating που του φόρτωσε η MPAA τη προηγούμενη βδομάδα.

  2. cheaptalk said

    Αρκετούς μήνες μετά, ο Άκης Καπράνος πέτυχε το φιλμ να προτείνεται σαν "έξοχο παράδειγμα εθνικιστικού κινηματογράφου" σε φυλλάδια του ΛΑΟΣ. Πράγμα που σε μένα δε προξενεί βέβαια ακριβώς έκπληξη, και σε σένα μπορεί και να δείχνει και πόσο επικίνδυνα απλοποιητικές και ψευτοδίκαιες μπορεί να είναι αυτού του είδους οι ψευτομοντέρνες ψευτοαφηρημένες εικαστικές παρεμβατικές απολιτικιές. Οπότε, in retrospective, κάνε και δυόμισι το τριάρι που με το ζόρι έβαλα για να μη κατηγορηθώ για άδικη αναχρονιστική στρατευμένη σκοπιά.

  3. Γιωργος said

    Cheaplog,τι εννοεις οτι αυτη η ταινια ειναι απολιτικη;
    Οτι ο σκηνοθετης δεν παιρνει ξεκαθαρα θεση;
    Ρωταω,διοτι μοιαζει αντιφατικο,απο τη μια να τη χαρακτηριζεις δυο φορες απολιτικη,και απο την αλλη να λες οτι δε σου κανει εντυπωση να χαρακτηριζεται παράδειγμα εθνικιστικού (δηλαδη ξεκαθαρα
    πολιτικου) κινηματογράφου.

  4. cheaptalk said

    Όπως λέω και στη κριτική, η ταινία παίρνει μια πολύ πολιτική απεργία πείνας και τη μετατρέπει σε πάλη του ανθρώπου με.. το σώμα του. Όταν πιάνεις μια τέτοια πράξη και τη παρουσιάζεις έξω από την ιδεολογία της, τότε μπορεί να νομίζεις ότι είσαι πολύ αφηρημένος και εικαστικός και παρεμβατικός, αλλά ουσιαστικά τη χειρουργείς με τον ίδιο τρόπο που θα τη κατακρεουργούσε και κάποιος της αντίθετης ιδεολογίας στη παρουσίαση.

  5. ΓΙΩΡΓΟΣ said

    Γενικά,η όλη υπόθεση με τον ΙRA,το ιρλανδικό ζήτημα κτλ,είναι πολύ μπερδεμένη και τελικά ανάγεται στο ερώτημα,τι νομιμοποιείται,ηθικά πάντα,να κάνει κάποιος,του οποίου αθώοι συμπολίτες δολοφονούνται, προμελετημένα και εν ψυχρώ,ενω διαδηλώνουν ειρηνικά.Ή κάποιος του οποίου κομμάτι της χώρας του,βρίσκεται υπό κατοχή.Ο IRA,ενώ αρχικά είχε όλα τα δίκια με το μέρος του,απάντησε στα εγκλήματα με εγκλήματα(π.χ τυφλά χτυπήματα στο Λονδίνο,με νεκρους αθώους ανθρώπους).Έτσι,μπορεί να μην έχασε το δίκαιο των αιτημάτων του,έχασε όμως το δικαίωμα να λέει ότι τα "χέρια" του είναι καθαρά από αθώο αίμα, και τελικά το μόνο που κατάφερε,ήταν να δώσει άλλοθι στη Θάτσερ για ακόμα πιο απάνθρωπες πολιτικές(φυλακίσεις χωρίς δίκες,βασανιστήρια στις φυλακές κτλ).

    Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνει κάποιος πολιτική ταινία.O τρόπος της bigeLow και αυτός του McQueen.Στην πρώτη περίπτωση φέρνεις την πραγματικότητα στα μέτρα σου,παρουσιάζοντας μόνο τα γεγονότα που σε βολεύουν.Κάπως έτσι "καταφέρνεις",μέσα σε ένα δίωρο φιλμ,να μετατρέψεις τον αμερικάνο μισθοφόρο στρατιώτη από δολοφόνο σε ήρωα,ξαναγράφοντας την ιστορία.Έτσι,μπορεί να κερδίζεις όσκαρ και χρήματα,επιτρέπεις όμως σε ανθρώπους στην άλλη άκρη του κόσμου να σε γλεντάνε 4 τα μεσάνυχτα.

    Υπάρχει και ο άλλος τρόπος,του Hunger.Σε αυτή την περίπτωση,δεν αρκεί απλώς να έχεις απόψη πάνω στο θέμα,αλλά πρέπει να είσαι τόσο σίγουρος για την ορθότητα της,που να αντέξεις να παρουσιάσεις και τα επιχειρήματα της άλλης πλεύρας και τελικά να αφήσεις τα γεγονότα να μιλήσουν για σένα.

    Ακόμα και στην περίπτωση ενός,κατά πάσα πιθανότητα,φανταστικού διαλόγου(γιατί ποιος θα μπορούσε να τον είχε καταγράψει;),ο McQueen(ο οποίος συνυπογράφει και το σενάριο),δεν πέφτει στην παγίδα να στήσει ένα ιδεολογικό,προπαγανδιστικό πάρτυ,αλλά παρουσιάζει απόλυτα πειστικά (και) τα επιχειρήματα κατά της δράσης του IRA(στην συγκεκριμένη περίπτωση κατά των απεργειών πείνας).Έχω δει την ταινία μια φορά και την συγκεκριμένη σκηνή τρεις,τέσσερις.Ενώ την έβλεπα για πρώτη φορά,πίστευα οτι ο παπάς παίζει με τον Sands σαν την γάτα με τον ποντίκι,όμως τελικά συμβαίνει το αντίθετο.

    Αν θέλει κάποιος να καταλάβει αν ο σκηνοθέτης παίρνει θέση στην ταινία,αρκεί να δει μόνο αυτή τη σκηνή.Με το να ισχυροποιήσει σε ενοχλητικό βαθμό την επιχειρηματολογία του ιερέα,αλλά να βγάλει νικητή,στην διαμάχη τους,τον Sands,ο McQueen κάνει το μήνυμα του ακόμα πιο ισχυρό,σχεδόν εκκωφαντικό.Γιατί τελικά,"putting my life in the line is not the only thing i can do.It's the right thing"

  6. cheaptalk said

    Ερρρ.. για τον διάλογο, γράφω στη κριτική, αναφέροντας και ποιος τον έγραψε. Και στο δεύτερο σχόλιο, αναφέρω ότι ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει για εκκωφαντικά και άλλα μηνύματα, αλλά το γεγονός παραμένει ότι η ταινία καταγράφεται σαν έξοχο παράδειγμα εθνικιστικού κινηματογράφου. Και είναι, γιατί αυτός είναι ο εθνικισμός του 21ου αιώνα, οι του ΛΑΟΣ το γνωρίζουνε καλύτερα από τον καθέναν που πιάνει να αναρωτιέται μόνος του, άμα ήτανε αρκετά ειρηνόφιλοι οι του IRA. Όπως γράφω και στο τέλος της κριτικής, αυτές οι απεργίες πείνας συγκλόνισαν τότε τον κόσμο. Το να τις πασάρεις σα τις απεργίες πείνας που κάνει ο καθένας πικραμένος στα Προπύλαια πια, και να το εξετάζεις τον άλλον σα να πεθαίνει από AIDS κι από πάνω, αυτό είναι το "ισχυρό, εκκωφαντικό" μήνυμα της ταινίας.

  7. ΓΙΩΡΓΟΣ said

    Έγραψες την κριτική 2 Οκτωβρίου 2008,αποκλείεις να μην θυμάσαι κάτι καλά;Αυτό που προσπάθησα να σου εξηγήσω είναι ότι η απεργία πείνας ΔΕΝ παρουσιάζεται έξω από την ιδεολογία της.Μπορεί να μην αναλύεται ολόκληρη,όμως σε ολόκληρο το δεύτερο μέρος,ο Sands,μέσω του διαλόγου που έγραψε ο Enda Walsh,εξηγεί και την φιλοσοφία και τις ιδέες του.Θα είχες δίκιο σε όσα γράφεις,αν δεν υπήρχε η σκηνή με τον παπά. Επίσης,δεν τις “πασάρει σαν τις απεργίες που κάνει ο κάθε πικραμένος στα Προπύλαια” γιατί επί μία ώρα στην αρχή της ταινίας δείχνει τις απάνθρωπες συνθήκες φυλάκισης,οι οποίες (συνθήκες) ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν στις απεργιές πείνας.

    Δηλαδή,πρώτα παρουσιάζει πρακτικά-σωματικά τι τραβούσαν,μετα θεωρητικά-πνευματικά-ηθικά τι πίστευαν και στο τέλος εσύ,Cheaplog,λες ότι η “πράξη παρουσιάζεται έξω από την ιδεολογία της”.Εγώ,δε λέω οτι η ταινία είναι πλήρης,όμως αν ήταν πλήρης,θα ήταν ντοκιμαντέρ και όχι ταινία,και θα κρατούσε 15 ώρες και όχι 1,5.Πιστεύω,ωστόσο,ότι είναι μια εξαιρετική κινηματογραφίκη εμπειρία-σοκαριστική,σχετικά αντικειμενική,αληθοφανής,καλοφτιαγμένη και με καλές ερμηνείες.Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα μπορεί να διαβάσει βιβλία ή άρθρα.

    Έχεις γράψει δύο φορές για τον Καρατζαφέρη.Ok,συμφωνώ να προβληματίζει κάποιον η αναφορά ενός φασίστας σε μία ταινία,όμως μέχρι εκεί.Δεν είναι δυνατόν,η γνώμη μου,για κάτι,να καθορίζεται από τη γνώμη κάποιου άλλου.Όπως δεν είναι δυνατόν,η αξία ενός έργου να καθορίζεται από τη γνώμη κάποιου (πόσο μάλλον όταν αυτός ο κάποιος,είναι ο Καρατζαφέρης).Θυμάμαι τη Sadahzinia να λέει ότι η Δαπ έχει χρησιμοποιήσει,σε συγκέντρωσεις της,τραγούδια των Active Member.Σύμφωνα με το δικό σου σκεπτικό,αυτό συνεπάγεται ότι τα τραγούδια τους είναι σκάρτα.

    Επίσης γράφεις ότι “παραλείπεται εντελώς, ακόμα και στα credits,η μαζική απήχηση που είχαν οι απεργίες”.Αυτό δεν ισχύει.Στα credits αναφέρεται ότι ο Sands εκλεχτήκε βουλευτής,αφού ξέκινησε την απεργία και ότι,έστω και ανεπίσημα,η Θάτσερ,δέχτηκε να αναγνωρίζονται ως πολιτικοί κρατούμενοι,οι άνθρωποι του IRA.Τα παραπάνω δεν θα γίνονταν χωρίς λαϊκή πίεση.Ίσως ο λόγος που το σέναριο δεν δίνει βάση στη στάση των ανθρώπων,να είναι αυτό που έγραφα πριν,ότι δηλαδή,η αξία μιας πράξης δεν έχει παντα,άμεση σχέση,και σίγουρα δεν είναι ανάλογη,με την απήχηση που θα έχει.

    Και κάτι τελευταίο,για τον διάλογο.Αυτό που εννοώ,είναι ότι είναι δύσκολο να ξέρουμε αν έγινε ποτέ μια τέτοια συζήτηση στην πραγματικότητα.Γιατί θα μπορούσε π.χ., να έχει γράψει ο Walsh τον διάλογο για την ταινία,όμως να είναι βασισμένος σε πραγματικά γεγονότα,που κάποιος κετέγραψε,και άρα να έχει λιγότερη ελευθερία όσον αφορά το περιεχόμενο του.

  8. cheaptalk said

    Τώρα ρε φίλε εντάξει, δες ότι θες εσύ ο αντικειμενικός. "Αντικειμενικό" μπορεί να πεις, να γράφεις άρθρο για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και να δίνεις ίση βαρύτητα από τη μια στην έτσι πολύ φλου παρουσίαση της γνώμης ολόκληρης της επιστημονικής κοινότητας, και από την άλλη στις πληρωμένες αντιρρήσεις κάποιων συγκεκριμένων. Αυτού του είδους την καρατζαφέρεια "αντικειμενικότητα", εξυπηρετεί και η ταινία, και έχει προφανώς και τους θαυμαστές της. Τώρα δε θυμάμαι τι λέγανε και αν υπήρχανε credits στη ταινία, ότι την ίδια "αντικειμενικότητα" με την ύπαρξη.. ευαίσθητων βασανιστών στο Long Kesh εξυπηρετούσανε κι αυτά είμαι σίγουρος.

  9. cheaptalk said

    Ε και όπως το διαβάζω τώρα, στη κριτική προφανώς εννοώ ότι τα credits παραλείπουνε όσα αναφέρει μέχρι και η Wikipedia. Αυτό ούτε τέχνη είναι ούτε αφηρημενιά, ούτε αφηρημάδα. Είναι συγκεκριμένη τοποθέτηση.

  10. ΓΙΩΡΓΟΣ said

    "Αυτού του είδους την καρατζαφέρεια "αντικειμενικότητα", εξυπηρετεί και η ταινία, και έχει προφανώς και τους θαυμαστές της”

    Cheaplog,σέβομαι το ότι απαντάς σε όσους σχολιάζουν,όμως αυτό δεν σου δίνει το δίκαιωμα να προσβάλλεις.Κάποιος που διαφωνεί μαζί σου,δεν είναι απαραίτητα ιθαγενής.Έχεις γράψει αρκετές ανακρίβειες,προσπάθησα να στις επισημάνω όσο πιο αναλυτικά και ευγενικά μπορώ,και εσύ αντί να μιλήσεις επί της ουσίας,πετάς την μπάλα στην εξέδρα.

    Στις 17-9 έγραψα ολόκληρη έκθεση ιδεών,για το πόσο σημαντικό ρόλο στην ταινία παίζει ο διάλογος,διότι εκεί ουσιαστικά αναλύεται όλη η φιλοσοφία του Sands.
    Προσπάθησα δηλαδή να σου εξηγήσω,που υπάρχει,αυτό,που λες ότι λείπει,για να γράφεις “πιάνεις μια τέτοια πράξη και τη παρουσιάζεις έξω από την ιδεολογία της ”
    Η δικιά σου απάντηση δεν είναι π.χ. “αυτός ο διάλογος δεν είναι αρκετός και αδικεί την ιδεολογία του Sands” ή “δεν θυμάμαι πως ακριβώς πάει ο δίαλογος”,
    αλλά:“για τον διάλογο, γράφω στη κριτική”.
    Τι γράφεις στην κριτική;
    "Ο δημιουργός παρεμβάλλει ένα θεατρικό διάλογο, γραμμένο από την Enda Walsh , με ένα παπά να προσπαθεί να πείσει τον Sands ότι αποτρελάθηκε και επιχειρεί εγωιστική αυτοκτονία.”

    Εγώ,σα βλάκας και ιθαγενής που είμαι,επανέρχομαι,σου γράφω νέα έκθεση ιδεών και σου ξαναεξηγώ ότι η απεργία πείνας ΔΕΝ,ΔΕΝ,ΔΕΝ παρουσιάζεται έξω από την ιδεολογία της.Δεν είναι ολόκληρη,όμως είναι εκεί(η ιδεολογία και οι λόγοι πίσω απο την απεργία).Επί δύο παραγράφους προσπαθώ να εξηγήσω από που προκύπτει αυτό.Η δικιά σου απάντηση είναι να με ειρωνευτείς: “Δες ότι θες εσύ ο αντικειμενικός”.

    Σου λέω με συγκεκριμένο παράδειγμα (Αctive Μemeber) γιατί η αναφορά (εξαιτίας της οποίας,τώρα που το ξαναδιαβάζω,έκοψες και μισό αστέρι) ενός καραγκιόζη (Καρατζαφέρη) σε μία ταινία δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα για την αξία της,και το δικό σου “σχόλιο” πάνω σ’ αυτό είναι να αναφερθείς πάλι στον Καρατζαφέρη.Πάλι.

    Γράφεις για τα credits.Συμφωνώ ότι θα έπρεπε να δίνει περισσότερες πληροφορίες από όσες δίνει ήδη.Όμως,από αυτό το γεγονός,μέχρι να φτάσουμε στην ύπαρξη συνομωσίας,η απόσταση είναι μεγάλη.Του σεναριογράφου αρκούσαν δύο γεγονότα.Εσύ,Cheaplog,θέλεις όσα “αναφέρει μέχρι και η Wikipedia”(τα οποία είναι μερικές σελίδες).Πρέπει,οπωσδήποτε,κάποιος από τους δυο σας να είναι ύποπτος;

    Και αν τα παραπάνω δε σε έπεισαν,και για να δεις πόσο άδικος είσαι,στην προσέγγιση σου στην ταινία,ορίστε,και κάτι τελευταίο:
    Γράφεις:“την ίδια "αντικειμενικότητα" με την ύπαρξη.. ευαίσθητων βασανιστών στο Long Kesh εξυπηρετούσαν κι αυτά,είμαι σίγουρος”,υπονοώντας ξεκάθαρα ότι η ύπαρξη ευαίσθητων βασανιστών στο Long Kesh είναι ό,τι πιο ακραίο έχεις ακούσει...ποτέ.
    Είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστεί μπάτσους ή βασανιστές,όμως,είτε σου αρέσει,είτε όχι,και είτε μου αρέσει,είτε όχι,τέτοιες περιπτώσεις ανθρώπων,που άλλαξαν,δεν είναι προϊόν της φαντασίας.
    Σου μεταφέρω από το βιβλίο “Πριν Ξημερώσει” του Gerry Adams,προσωπικού φίλου του Βobby Sands,προέδρου του Sinn Fein και πρώην κρατουμένου στο Long Kesh,σελ.281:
    “Λίγες εβδομάδες αργότερα,ο ίδιος τύπος,ήρθε και μου είπε:“Γυρίζω πίσω.Δεν είχα συνειδητοποιήσει πώς έχουν τα πράγματα.Έχεις δίκιο,είστε πολιτικοί κρατούμενοι”.
    Πραγματι,παραιτήθηκε και επέστρεψε στην Αγγλία.”

  11. cheaptalk said

    Μου γράφεις έκδεση ιδεών για τη ταινία σα να μη την είδα. Σου λέω ότι την είδα. Μου λες για τη σκηνή με τον παπά, σα να μη την είδα. Σου λέω ότι την είδα. Μου λες για τα credits σα να μη τα είδα. Σου λέω ότι τα είδα. Αυτή η δουλειά γίνεται, και αυτές τις "ανακρίβειες" επισημαίνεις.

    Εγώ είχα πει ότι η ταινία έχει καρατζαφέρεια λογική, και αυτό ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ, στη ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Ότι και να λες είναι επιχείρημα ότι ο Καρατζαφέρης δε ξέρει τι κάνει, αλλά ΕΣΥ δεν καταλαβαίνεις τι κάνει, ούτε το τι κάνει ο McQueen καταλαβαίνεις, και αυτό που κάνει είναι προφανώς πολύ κοντά στην δικιά σου ιδεολογία, στη πράξη, όσο και να νομίζεις ή να ισχυρίζεσαι το αντίθετο.

    Μου λες για το πως χρησιμοποιούν οι άλλοι κάποιο τραγούδι των Active Member, και νομίζεις ότι έχεις και επιχείρημα. Ε δεν έχεις ρε φίλε, ίσα ίσα σου λέω και πως χρησιμοποιούν οι άλλοι και την πράξη του Bobby Sands, μπροστά σου είναι και δε το καταλαβαίνεις. Μπορώ κι εγώ να γράψω δέκα κατεβατά και να επιμένω μέχρι τελικής πτώσης ότι η ΔΑΠ σέβεται και εκτιμάει ότι λένε οι Active Member. Αλλά ότι και ο McQueen κάνει, τους αφομοιώνει στην ιδεολογία της. ΔΕΝ τους προτείνει σαν.. υπόδειγμα δεξιού στίχου και μελοποίησης, σαν ήδη αφομοιωμένη ιδεολογία.

    Είναι γεγονός ότι κάποιοι από το Long Kesh πήγανε στα σπίτια τους. Είναι γεγονός ότι πήγανε γιατί φάγανε μερικές μπόμπες, και ακόμα περισσότερη κατακραυγή. Αυτό ο Adams το αναφέρει σαν επιτυχία της πρακτικής του IRA και των κρατουμένων. ΔΕΝ το αναφέρει σα παράδειγμα της ευαισθησίας των βασανιστούληδων. Και τέλος εδώ, αρκετά αναπτύχθηκε η ιδεολογία McQueen πιστεύω.

  12. cheaptalk said

    Ο Gerry Adams ήτανε σημαντικό και πολύ ένοπλο στέλεχος του IRA στα 70s, το ξέρει όλη Ιρλανδία, ο ίδιος το αρνείται πλέον, όλοι καταλαβαίνουν και τους λόγους. Οι εκτελέσεις Βρετανών αστυνομικών στο Long Kesh άρχισαν με αυτή του Patrick Dillon τον Απρίλιο του 1976, αμέσως μετά το σταμάτημα του προνομίου της πολιτικής κράτησης, τον Μάρτιο του 1976, και ταυτόχρονα φυσικά με αντιδράσεις των κρατουμένων στο εσωτερικό της φυλακής, το αναφέρει και η Wikipedia. Το να μην έχει κάποιος ιδέα, ούτε από την ιστορία της Ιρλανδίας, ούτε από πολιτική γενικότερα, ούτε από κινηματογράφο παραπέρα, κατανοητό, είναι. Το να νομίζει ότι έχει, και να περνάει για υποστήριξη της αποψάρας του ότι βρει μπροστά του στο δίχτυο, χωρίς να το κατανοεί ή να διαβάζει έστω και καμιά πρόταση παραπέρα, αυτό κατανοητό δεν είναι, πολλά άλλα είναι.

  13. cheaptalk said

    Τέλος, σημειώνω ότι η κριτική γράφτηκε αρχές Οκτωβρίου του 2008, κάνα μήνα προτού η ταινία προβληθεί στην Ιρλανδία και καταγραφούν οι εκεί αντιδράσεις. Που δεν ήτανε βέβαια και πολύ διαφορετικές, είτε θέλει κανένας να το καταλάβει είτε όχι, με καθυστέρηση τριών χρόνων κιόλας.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.