The Crazies (2010): Συνετό trailer
Δες/Κρύψε το trailer #1
Αν έχεις μια επαφή με Αγγλικά και τη χρήση της γλώσσας ανά δεκαετίες, καταλαβαίνεις ότι ο τίτλος της ταινίας προκαλεί μειδιάματα στα σύγχρονα αμερικάνικα ακροατήρια, αλλά αν έχεις και καμιά επαφή με τον τρομοχώρο επιπλέον, καταλαβαίνεις ότι οι Crazies (2010), το δεύτερο trailer των οποίων ξεφύτρωσε το σαββατοκύριακο στο Yahoo! Movies, είναι remake της ομώνυμης παραγωγής του George Romero από το '73, παραγωγής που ήταν επιπλέον κύρια έμπνευση και για το 28 Days Later... (2002) του Danny Boyle.
Για να δημιουργήσει τα δικά του τέρατα ο Boyle διασταύρωσε βέβαια στη δικιά του ταινία τα τρελά παιδιά του Romero με τους πιο γνωστούς απογόνους του παπού των ζόμπι, και κάτι τέτοιο επιχειρεί όπως βλέπεις και η επίσημη αναδιασκευή, που ξεφορτώνεται σα να μην υπήρξαν ποτέ τις εικονικές στολές βιολογικού πολέμου που καθόρισαν και τη γενικότερη εικόνα των Crazies (1973) στις επόμενες δεκαετίες. Σύμφωνα με το νέο σενάριο στο οποίο έχει βάλει το χεράκι του και ο υπεύθυνος για τα εικονικότερα τρομοριμέικ του νέου αιώνα (The Texas Chainsaw Massacre (2003), The Amityville Horror (2005)), Scott Kosar, η τοξίνη που αποτρελαίνει τους κατοίκους της κωμόπολης όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα, μολύνει το νερό αυτή τη φορά (και όχι τον αέρα), και έχει και φανερά συμπτώματα.. ζομπιοποίησης από κάποιο σημείο και μετά. Πράγματα που βοηθάνε προφανώς το φιλμ να αποκτήσει και μια πιο ψυχολογική Stephen King-ική ατμόσφαιρα από τη μια, και μια πιο σύγχρονη ανθρωποφάγα από την άλλη, με σημαντικό.. ευτύχημα να φαίνεται και το όλο εγχείρημα λιγότερο φτηνό και υπερφιλόδοξο για τον προϋπολογισμό του απ' ότι αυτό του Romero, μιας και τα χρήματα (κάπου $10-15 εκατομμύρια) δεν έτρεχαν και πάλι από τίποτα κάνουλες. Στη πραγματικότητα, η στάμπα της Participant Media (πρώην Participant Productions) του Jeff Skoll στη παραγωγή, εγγυάται ότι τα χρήματα συνοδεύονταν από κοινωνικοπολιτικές ευαισθησίες, και μαζί με το όνομα του Romero στην εκτέλεση (της παραγωγής) σου ολοκληρώνουν μια σιγουριά προσπάθειας σεμνής, χαρισματικής και ψιλοασυμβίβαστης, σε βαθμό που αρχίζεις να τσιμπιέσαι ακόμα κι αν δεν έχεις συνδέσει τα χειρότερα με τον όρο "horror remake".
Στο γενικότερο πνεύμα, το δεύτερο τρέιλερ αφουγκράζεται όλες τις διαμαρτυρίες που διατυπώθηκαν διαδιχτυακά στα σχόλια κάτω από το πρώτο, η αρχή του παραπέμπει κατευθείαν στο ξεκίνημα του πρωτότυπου, η διάρκεια δε πιάνει να φτάσει μέχρι και το τέλος της ταινίας, ο τόνος είναι ο σωστός στη σκηνή στο πλυντήριο αυτοκινήτων (σκηνή ανθολογίας σύμφωνα με όλες τις, πολύ θετικές συνολικά, αναφορές από τα screenings), μέχρι και η καταχρησιμοποιημένη εκτέλεση του Mad World έμεινε εκτός για να ικανοποιηθούν όσοι αγανάκτησαν σα να είχαν τα σχετικά πνευματικά δικαιώματα. Τη σκηνοθεσία έχει ο γιος του Michael "Disney CEO για είκοσι χρόνια" Eisner που σαφώς γράφει καθαρότερα απ' ότι στη Sahara (2005) και θα τον βλέπεις και ταχτικότερα πλέον σύμφωνα με τα project που του 'χουν κολλήσει στο IMDb.
Για να δημιουργήσει τα δικά του τέρατα ο Boyle διασταύρωσε βέβαια στη δικιά του ταινία τα τρελά παιδιά του Romero με τους πιο γνωστούς απογόνους του παπού των ζόμπι, και κάτι τέτοιο επιχειρεί όπως βλέπεις και η επίσημη αναδιασκευή, που ξεφορτώνεται σα να μην υπήρξαν ποτέ τις εικονικές στολές βιολογικού πολέμου που καθόρισαν και τη γενικότερη εικόνα των Crazies (1973) στις επόμενες δεκαετίες. Σύμφωνα με το νέο σενάριο στο οποίο έχει βάλει το χεράκι του και ο υπεύθυνος για τα εικονικότερα τρομοριμέικ του νέου αιώνα (The Texas Chainsaw Massacre (2003), The Amityville Horror (2005)), Scott Kosar, η τοξίνη που αποτρελαίνει τους κατοίκους της κωμόπολης όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα, μολύνει το νερό αυτή τη φορά (και όχι τον αέρα), και έχει και φανερά συμπτώματα.. ζομπιοποίησης από κάποιο σημείο και μετά. Πράγματα που βοηθάνε προφανώς το φιλμ να αποκτήσει και μια πιο ψυχολογική Stephen King-ική ατμόσφαιρα από τη μια, και μια πιο σύγχρονη ανθρωποφάγα από την άλλη, με σημαντικό.. ευτύχημα να φαίνεται και το όλο εγχείρημα λιγότερο φτηνό και υπερφιλόδοξο για τον προϋπολογισμό του απ' ότι αυτό του Romero, μιας και τα χρήματα (κάπου $10-15 εκατομμύρια) δεν έτρεχαν και πάλι από τίποτα κάνουλες. Στη πραγματικότητα, η στάμπα της Participant Media (πρώην Participant Productions) του Jeff Skoll στη παραγωγή, εγγυάται ότι τα χρήματα συνοδεύονταν από κοινωνικοπολιτικές ευαισθησίες, και μαζί με το όνομα του Romero στην εκτέλεση (της παραγωγής) σου ολοκληρώνουν μια σιγουριά προσπάθειας σεμνής, χαρισματικής και ψιλοασυμβίβαστης, σε βαθμό που αρχίζεις να τσιμπιέσαι ακόμα κι αν δεν έχεις συνδέσει τα χειρότερα με τον όρο "horror remake".
Στο γενικότερο πνεύμα, το δεύτερο τρέιλερ αφουγκράζεται όλες τις διαμαρτυρίες που διατυπώθηκαν διαδιχτυακά στα σχόλια κάτω από το πρώτο, η αρχή του παραπέμπει κατευθείαν στο ξεκίνημα του πρωτότυπου, η διάρκεια δε πιάνει να φτάσει μέχρι και το τέλος της ταινίας, ο τόνος είναι ο σωστός στη σκηνή στο πλυντήριο αυτοκινήτων (σκηνή ανθολογίας σύμφωνα με όλες τις, πολύ θετικές συνολικά, αναφορές από τα screenings), μέχρι και η καταχρησιμοποιημένη εκτέλεση του Mad World έμεινε εκτός για να ικανοποιηθούν όσοι αγανάκτησαν σα να είχαν τα σχετικά πνευματικά δικαιώματα. Τη σκηνοθεσία έχει ο γιος του Michael "Disney CEO για είκοσι χρόνια" Eisner που σαφώς γράφει καθαρότερα απ' ότι στη Sahara (2005) και θα τον βλέπεις και ταχτικότερα πλέον σύμφωνα με τα project που του 'χουν κολλήσει στο IMDb.
Previously on Movies for the Masses: Up in the Air (2009): Trailer.. miles away