The King's Speech (2010): Trailer ορθοφωνίας

Με φρέσκo το βραβείο κοινού από το Toronto και κορυφαίο σε αρκετές οσκαρικές προβλέψεις πριν καν εμφανιστεί νωρίτερα στο Telluride, το King's Speech (2010) για το τραύλισμα του Γεωργίου VI, έχει από χτες trailer κομμένο από τη Weinstein Company να παίζει σε ακατονόμαστη σελίδα για τα μεθεόρτια.

Όσο οι Weinsteins σάρωναν τα σημαντικότερα φεστιβάλ της αμερικάνικης βραβειακής περιόδου, η Sony σκούπιζε τα διαδιχτυακά 64στηλα με πιο ελεγχόμενες ιδιωτικές προβολές του Social Network (2010) του David Fincher, και μπορείς να πεις ότι χτες οι Εβραίοι με τις άδειες τσέπες επέστρεψαν το ίδιο νόμισμα στους Γιαπωνέζους με το αδίστακτο marketing, κυριαρχώντας οι πρώτοι στα τιτιβίσματα με το βασιλικό τους trailer ακριβώς τη μέρα που οι δεύτεροι κάνανε παγκόσμια πρεμιέρα της facebook-ο-ταινίας τους στη Νέα Υόρκη. Στο κόκκινο χαλί του Διχτύου έβρεξε στη συνέχεια με ένα τεράστιο ποτιστήρι και ο Mark Zuckerberg, ο οποίος έχει για ξόδεμα και κάτι εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια εκτός από άλλους τόσους φίλους, και ανακοίνωσε στην Oprah ότι δωρίζει $100M στα δημόσια σχολεία του New Jersey, υπενθυμίζοντας παράλληλα στους οσκαρολόγους ότι οι επιθέσεις που θα δεχτεί για τη μη αυθεντικότητά της η ταινία του Fincher, θα κάνει να φαίνονται ολοσέλιδες διαφημίσεις αυτές που είχαν φάει παλιότερα ακόμα και καλοπροαίρετες παραγωγές σα το A Beautiful Mind (2001). Έτσι προς το παρόν ο Λόγος του Βασιλιά μοιάζει το καλύτερο στοίχημα για αγαλματάκι καλύτερης ταινίας, και όπως και να 'χει θα πρέπει να κουβαλάς πια μεγαλύτερη τρέλα και από τον Γεώργιο III του franchise, για να πιστεύεις ότι έχει κανείς άλλος ελπίδες για Α' αντρικό ρόλο με τον Colin Firth απέναντι. Όπως απέδειξε ο Forest Whitaker, και μάλιστα την ίδια χρονιά που η Helen Mirren έπαιρνε Oscar® για αυτοκρατορικότατη.. τηλεταινία, ακόμα και μαύρος σε ρόλο Αφρικανού κανιβάλου χτυπάει άνετα ακαδημαϊκό χρυσάφι άμα τον βάλεις κάτω από τίτλο στιλ Ο Τελευταίος Βασιλιάς της Σκωτίας (2006), ενώ επιπλέον ο Firth ποτέ δε το πάει σε φουλ κεκές, φαίνεται να έχει μετρήσει με ακρίβεια και με τον σκηνοθέτη του την έκταση των τραυλισμάτων, ώστε αυτά να μην αλλάζουν το ρυθμό, να μην αποξενώνουν το κοινό, να φαίνονται ενστικτώδη και αυθεντικά. Βοήθεια στον πρωταγωνιστή, εκτός από λογοθεραπευτές φαίνεται να έδωσε και ο σεναριογράφος, ο 70άρης David Seidler που είχε προσωπική εμπειρία από τέτοια προβλήματα και για τον οποίο το φιλμ μάλλον αποτελεί έργο ζωής (το βιογραφικό του περιλαμβάνει κυρίως τηλεοπτική δουλειά), οπότε άνετα ποντάρεις και το εξοχικό σε υποψηφιότητες κι αυτουνού.

Σύμφωνα με τον θρύλο, το σενάριο έφτασε στον Tom Hooper από serendipity· σε μορφή θεατρικού, το άκουσε η μάνα του όταν την είχαν προσκαλέσει Αυστραλιανοί φίλοι της σε εναλλακτική παράσταση όπου το απήγγειλαν, χωρίς να έχει ξαναπάει σε ανάγνωση έργου στη ζωή της. Κρίνοντας από το trailer, όταν τελικά ο Hooper βρήκε καλή κινηματογραφική ιδέα στο γραπτό, δε βρήκε και προϋπολογισμό μεγαλύτερο από μεγέθους fringe theater στο να την υλοποιήσει, αλλά κρίνοντας και από τη Damned United (2009), ο σκηνοθέτης δεν θα είχε σκοπό έτσι κι αλλιώς να κάνει ακόμα ένα costume porn όπως έμπρακτα δεν ήθελε να κάνει ακόμα ένα άχρωμο sports movie. Η κριτική του Variety παρατηρεί πως ο Hooper χρησιμοποιεί και στο Speech την ίδια επιχειρησιακή μέθοδο, επικεντρώνεται στο δέσιμο των δυο αντρών στο κέντρο της ιστορίας, δεσμό που τον προωθεί φυσικά και η.. προώθηση της TWC και που θεωρητικά προκύπτει από τη προσπάθεια του λογοθεραπευτή του βασιλιά να εξαφανίσει τα κωλύματα στην εκφορά εξαφανίζοντας τα κολλήματα της μοναρχιδικής ανατροφής. Ο ίδιος ο Hooper δηλώνει παντού με περηφάνεια πως το μυστικό του όπλο ήταν ο αγαπημένος του Stanley Kubrick φακός 18mm, αν και δεν τον χρησιμοποιεί ακριβώς για να εκθέτει τα production values του (αντίθετα, μάλλον για να.. εκθέτει τα production values του τον χρησιμοποιεί) και η συνεπαγόμενη κοιλότητα στα κοντινά (από τόσο ευρείες γωνίες) δε βοηθάει ακριβώς το δραματικό του δράματος. Σίγουρα πάντως το αποτέλεσμα είναι παλαβιάρικο όσο και οι διάλογοι, και φανερά τα κάδρα ψάχνουν στην ανεπάρκεια των σκηνικών να βρουν γεωμετρικά σχήματα (σε σχέση με τις κεφάλες, επισημαίνει ο Hooper, λες και δε θα το παρατηρούσες) με επιτυχία, οπότε.. βάλε και μια υποψηφιότητα χωρίς βραβείο για τον director στο στοίχημα.