Χώρα Προέλευσης (2010): Αποκλειστικό clip
Ξεκίνησε ως μια απ’ τις πλέον αναμενόμενες ταινίες της έκρηξης του νέου ελληνικού ταλέντου πριν ενάμιση χρόνο, για να κρυφτεί απ’ όλα τα ελληνικά φεστιβάλ όταν ξέσπασε το ομιχλώδες αντάρτικο και να πάρει το χρόνο της, για να κάνει το εκρηκτικό της ξεκίνημα με ντεμπούτο στο περασμένο φεστιβάλ Βενετίας, ως ελληνική συμμετοχή στην Εβδομάδα Κριτικής. Λίγα εικοσιτετράωρα μετά το ντεμπούτο της, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα, έκανε τα αποκαλυπτήριά της επί ελληνικού εδάφους, ως ταινία-έκπληξη των Νυχτών Πρεμιέρας. Τώρα, ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες την ερχόμενη Πέμπτη, με την υποστήριξη του Movies for the Masses, που σου έχει ένα αποκλειστικό κλιπάκι, για να σου ανοίξει την όρεξη.
Η θέαση της ταινίας, είναι το λιγότερο μια φιλμική εμπειρία, που σε προκαλεί να αναθεωρήσεις την άποψή σου για το τί είναι αφηγηματική γλώσσα στο σινεμά, και πώς πρέπει να την χρησιμοποιεί, αυτός που θέλει κάτι να σου πει. Μια γλώσσα που είναι καλύτερο να την δεις να απλώνεται όσο πιο αγνός μπορείς, γι’ αυτό και στο κλιπάκι που μας παραχώρησε ο σκηνοθέτης της, παίρνεις μονάχα μια ιδέα του από πού θα σου επιτεθεί. Οι προγεύσεις όμως των ερμηνειών του Χρήστου Πασσαλή και του Θάνου Σαμαρά, ως δυο κεντρικών απ’ την πληθώρα των χαρακτήρων που προλαβαίνει να σου παρουσιάσει στη διάρκειά της η ταινία, σου δίνουν μια ιδέα της έντασης που επικρατεί, σ’ αυτήν την ιστορία μιας ελληνικής οικογένειας σε αποσάθρωση, όπως αυτή προκαλείται απ’ την εξάπλωση στο χρόνο, της διαβρωτικής ικανότητας του επώδυνου μυστικού μιας επιβεβλημένης ενδοοικογενειακής υιοθεσίας. Η οποία αποτελεί τον πυρήνα και την αφορμή του στόρι μιας ταινίας, που απλώνει το βλέμμα της έξω απ’ τους τοίχους των σπιτιών των πρωταγωνιστών της, για να συλλάβει αυτό που θα μπορούσε κανείς να δει, ως άρρηκτη αλληλεπίδραση της μικροκλίμακας στο περιβάλλον της κι ανάποδα.
Η θέαση της ταινίας, είναι το λιγότερο μια φιλμική εμπειρία, που σε προκαλεί να αναθεωρήσεις την άποψή σου για το τί είναι αφηγηματική γλώσσα στο σινεμά, και πώς πρέπει να την χρησιμοποιεί, αυτός που θέλει κάτι να σου πει. Μια γλώσσα που είναι καλύτερο να την δεις να απλώνεται όσο πιο αγνός μπορείς, γι’ αυτό και στο κλιπάκι που μας παραχώρησε ο σκηνοθέτης της, παίρνεις μονάχα μια ιδέα του από πού θα σου επιτεθεί. Οι προγεύσεις όμως των ερμηνειών του Χρήστου Πασσαλή και του Θάνου Σαμαρά, ως δυο κεντρικών απ’ την πληθώρα των χαρακτήρων που προλαβαίνει να σου παρουσιάσει στη διάρκειά της η ταινία, σου δίνουν μια ιδέα της έντασης που επικρατεί, σ’ αυτήν την ιστορία μιας ελληνικής οικογένειας σε αποσάθρωση, όπως αυτή προκαλείται απ’ την εξάπλωση στο χρόνο, της διαβρωτικής ικανότητας του επώδυνου μυστικού μιας επιβεβλημένης ενδοοικογενειακής υιοθεσίας. Η οποία αποτελεί τον πυρήνα και την αφορμή του στόρι μιας ταινίας, που απλώνει το βλέμμα της έξω απ’ τους τοίχους των σπιτιών των πρωταγωνιστών της, για να συλλάβει αυτό που θα μπορούσε κανείς να δει, ως άρρηκτη αλληλεπίδραση της μικροκλίμακας στο περιβάλλον της κι ανάποδα.
Previously on Movies for the Masses: Somos Lo Que Hay (2010): Trailer σκληρού φαγητού