Legend of the Guardians (2010): Zack & Deb Snyder interview

Για να προετοιμάσει το έδαφος για την ευρωπαϊκή εξάπλωση του Legend of the Guardians, του νέου της animated franchise για ένα μάτσο πολεμίστριες κουκουβάγιες που προστατεύουν τον άμαχο πληθυσμό από ένα μάτσο άλλες αιμοδιψείς κουκουβάγιες, η Warner Bros μάζεψε στο Λονδίνο μια χούφτα δημοσιογράφους από Μέσα όλης της Ευρώπης, κι ανάμεσά τους και δύο από την Ελλάδα. Ο ένας, γράφει στον μοναδικό εβδομαδιαίο οδηγό πόλης που έχει απομείνει στην πρωτεύουσα. Ο άλλος, στην ιντερνετική σελίδα που είχε οδηγήσει την εταιρεία που τον κάλεσε, να γυρίσει ανάποδα τη βαλκανική χερσόνησο, όταν είχε κάνει σε παγκόσμια πρώτη, τη διαρροή του trailer του 300 (2006), της πρώτης τεράστιας επιτυχίας του σκηνοθέτη που η Warner θα παρουσίαζε. Κάτι το οποίο ο Zack Snyder, όταν έγινε η σύσταση, ενθουσιωδώς αποκάλεσε awesome. Μάντεψε ποιανού τη συνέντευξη βλέπεις από πάνω.

Το Legend of the Guardians: The Owls of Ga’Hoole (2010), όπως είναι ο πλήρης τίτλος, είναι η πρώτη από τη σειρά ταινιών που σχεδιάζει η Warner, για την κινηματογραφική μεταφορά της δεκαπεντάτομης σειράς παιδικών βιβλίων της Kathryn Lasky, δικαιώματα στην οποία απέκτησε το 2005, πριν περάσει την παραγωγή στην Village Roadshow τρία χρόνια μετά, για να αξιοποιήσει την καλή της συνεργασία με την Animal Logic, την αυστραλέζικη εταιρεία που είχε στήσει το Happy Feet (2006), με τους χορευταράδες πιγκουίνους που έφτασαν ρυθμικά ως τα Όσκαρ. Το πνεύμα του Zack Snyder και της ομάδας του, συμπεριλαμβανομένης προφανώς και της γυναίκας του, Deborah Snyder, που τελεί χρέη παραγωγής σε όλες τις δουλειές του απ’ το 300 και μετά, ήταν να φτιάξουν μια οικογενειακή περιπέτεια που να μην τσιγκουνεύεται τη δράση. Αλλά για να φτάσουν ως εκεί, έπρεπε πρώτα να αποδεχτούν το γεγονός ότι θα χρειαζόταν να είναι πιο ευέλικτοι αυτή τη φορά στη μεταφορά τους, απ’ ότι ήταν με το graphic novel του Frank Miller, αλλά και με τους Watchmen του Alan Moore. Κι επιπλέον, θα έπρεπε να προσαρμοστούν με την απαιτητικότητα του να σκαρφιστούν και να δημιουργήσουν απ’ το τίποτα, ένα ολόκληρο σύμπαν όχι μόνο από σκηνικά, αλλά κι από κινήσεις κι εκφράσεις κι ερμηνείες, όλα τους ψηφιακά. Ψηφιακά που, παρ’ όλη τη χρονοβόρα φύση τους, απελευθέρωσαν τον Zack Snyder καλλιτεχνικά, με το βαθμό λεπτομέρειας που του έδωσαν τη δυνατότητα να αποδώσει σκηνοθετικά, αλλά του δημιούργησαν και ερωτήματα φιλοσοφικά, όπως λέει, για το πώς μπορεί να μπολιαστεί η φυσιολογία κι η κινησιολογία κουκουβάγιας κι ανθρώπου. Η τεχνοτροπία κι η τεχνολογία που ανέπτυξε η ομάδα του, άνοιξε έναν καινούριο δρόμο στο animation, σύμφωνα με την Deborah, ο οποίος όμως, στους ίδιους δεν θα χρησιμεύσει, όχι άμεσα τουλάχιστον, με το πιάτο τους να είναι ήδη γεμάτο, απ’ τα σχέδια του Christoffer Nolan και του David Goyer, για την αναβίωση ενός άλλου ιπτάμενου ήρωα, χρώματος μπλε, με κόκκινες λεπτομέρειες. Ο Snyder, μόλις σταματήσει τα τρεχάματα για το Legend of the Guardians (που βγαίνει αύριο στις ελληνικές αίθουσες) κι ολοκληρώσει και τα φινιρίσματα στο Sucker Punch του, θα πέσει με τα μούτρα στον καινούριο Superman, για τον οποίο τηρεί τη σιγή ιχθύος που επιδεικνύουν κι οι άνθρωποι που του έδωσαν τη δουλειά. Το μόνο που καταφέρνει να πει, είναι ότι ο ίδιος δεν έχει ιδέα για την ήδη πολυτραγουδισμένη επιστροφή του General Zod, σε μια πλοκή που φέρεται σαν να μην έχει δει. Αλλά θα 'ναι, λέει, γαμιστερή.