Razzies 2011: Μέρα παραδοσιακότητας
Στη παραδοσιακή "Βραδιά Πριν τα Oscars®" σύμφωνα με το δελτίο τύπου τους, τα Χρυσά Βατόμουρα του John Wilson ξεχώρισαν τον Last Airbender και το Sex and the City 2 σα τις φόλες του 2010, σε μια τελετή στο Barnsdall Gallery Theatre όπου, επίσης παραδοσιακά, δεν εμφανίστηκε κανένας τιμώμενος να παραλάβει τα επίχρυσα αγαλματάκια της πλάκας που του αναλογούσαν.
Σαφώς πιο γελοιοποιημένο φιλμ της προηγούμενης χρονιάς, ακόμα και συνειδητά σε χώρες σα την Αγγλία όπου bender λένε αυτόν που.. ερρρρ.. τον παίρνει και γέρνει κάπως, το τερατούργημα του M. Night Shyamalan έσκιαξε περισσότερο το κοινό που τόλμησε να το δει σε τρεις ψευτοδιαστάσεις, πράγμα που ο Wilson είχε την οξυδέρκεια να το αναγνωρίσει, θεσμοθετώντας από φέτος και νέα κατηγορία, την Χειρότερη Βγαζομάτικη Κατάχρηση S3D (ή Worst Eye-Gouging Mis-Use of 3-D αν προτιμάς). Δυστυχώς, αυτή η κατηγορία υποσχέθηκε να είναι ειδική, μόνο για το 2010, υπονοώντας ότι το 2011 δε θα βρίσκει υποψήφιους, και στηρίζοντας ουσιαστικά την τάση της βιομηχανίας να κοροϊδεύει το κοινό μέχρι εξάντλησης της αφέλειάς του. Το ίδιο προσποιητή, παραδοσιακά και περισσότερο ακίνδυνη όσο η διοργάνωση μαζεύει περισσότερο ενδιαφέρον --φέτος υπήρχε και κάποιου είδους συμφωνία κάλυψης από το CBS, αντί για τα κινητά του παρελθόντος-- ήταν η επίθεση σε εύκολους στόχους, στιλ Twilight: Eclipse που μάζεψε 9 υποψηφιότητες, όσες και ο Bender, αλλά.. έμεινε τελικά με την όρεξη. Το Eclipse είχε βέβαια μαζεμένο μίσος, οι onliners το θέλανε να σαρώσει, αλλά δεν ήταν το χειρότερο της σειράς που έχει μείνει έτσι κι αλλιώς ουσιαστικά στο απυρόβλητο των RAZZIE® Awards. Aν υπήρχε και καμιά σοβαρή κριτική διάθεση στις επιθέσεις, άνετα θα μπορούσαν αυτές να επικέντρωναν, ας πούμε, στην Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων αντί για την Έκλειψη, στο Cop Out και τον Kevin Smith αντί για τους Expendables και τον Sylvester Stallone.
Πραγματικά χειρότερο πράμα του 2010 ήταν φυσικά το τρις βατομουριασμένο Sex and the City 2, ένα κατασκεύασμα τόσο οικτρό που μπορούσες άνετα να το χρησιμοποιήσεις και σα το φριχτότερο βασανιστήριο για όσους είχαν παρασυρθεί να υπερασπίζουν το πρώτο μέρος του (αυτό το non-movie που 'χε βγει το 2008). Και γι' αυτό παρολαυτά, τα σχόλια τόσο του Wilson προς τα πρακτορεία όσο και του Chip Dornell στη παρουσίαση, ήταν ανθρώπων που μάλλον δεν έκατσαν καν να (υποστούν το μαρτύριο να) δουν τι σχολιάζουν. Χαρακτηριστικά, όπως είδες δυστυχισμένε, οι Τσούλες της Αραβίας φόρτωσαν τη δίψα τους για πολυτέλεια σε κάτι μαυριδερούς στην έρημο για ξεκάρφωμα, το να τις κατηγορείς γι' αυτή (για τη δίψα) και όχι για την υποκρισία, είναι κάπως άστοχο, όσο αφορά το sequel.
Περισσότερα στο δελτίο τύπου "Sequels, Remakes, and 3-D Rip-Offs Dominate 2010 RAZZIE® Award "Winners""