Casino Jack (2010)

Αμερικάνος λομπίστας σέρνει πίσω του καράβια και ερήμους διαφθοράς όσο ποζάρει για φωτογραφίες. Το αξιοσημείωτο και η αφορμή για να γίνει ταινία, είναι πως αποκαλύπτεται και πάει φυλακή. Αν έχασες την ευκαιρία να δεις, το σαββατοκύριακο που πέρασε στην Επίδαυρο, τον Kevin Spacey να μασάει τα σκηνικά σαν σαρδόνιος καταχθόνιος αντι-ήρωας, μη στεναχωριέσαι, ένα είδος επανάληψης αυτής της ερμηνείας θα βρεις και στο Casino Jack (2010) από σήμερα στις αίθουσες. Το φιλμ είναι βασισμένο σε πραγματική σκανδαλώδη ιστορία όπως ξέρεις ήδη, και τη μετατρέπει σε διασκέδαση, σε σάτιρα συγκεκριμένου "τρόπου ζωής" στην Washington όπως αντιπροσωπεύεται από τον χαρακτήρα Jack Abramoff. Η, γνωστή κι αυτή, αλήθεια είναι πως ο σκηνοθέτης George Hickenlooper (που πέθανε τον περασμένο Οκτώβριο στα 47 του) δεν είχε άλλες επιλογές, ο πραγματικός Jack Abramoff είχε ήδη γίνει θέμα του ντοκιμαντέρ Casino Jack and the United States of Money (2010), και η δικιά του παραγωγή, ως κυρίως καναδική επιπλέον, είχε την πίεση της εμπορικότητας. Όμως ακόμα και στον τετριμμένο στόχο του (τη διασκεδαστική σάτιρα) ο σκηνοθέτης δε πολυκατάφερε να πέσει μέσα, είτε για να κρατήσει ισορροπίες είτε για να δώσει περισσότερη τροφή (από σκηνικά) στον Spacey, ο Hickenlooper μετέτρεψε τον Abramoff σε ένα είδος καλοκάγαθου πονηρούλη που εξαπατούσε χαζούληδες φιλάργυρους Ινδιάνους και αδίστακτους χλιδάτους πολιτικάντηδες, για να χρηματοδοτεί τόσο τις αγαθοεργίες του όσο και το όνειρό του για αλυσίδα εστιατορίων όπου οι εβραίοι θα μπορούν να τρώνε κοσέρ.

Η ιστορία επικεντρώνεται σε δυο από τις κομπίνες του Abramoff και του συνεταίρου του στο έγκλημα Michael Scanlon, στη προσπάθειά τους να ελέγξουν ένα πλωτό καζίνο που ο ιδιοκτήτης του είχε περιπέτειες με το νόμο, και στο διαβόητο οικονομικό γδάρσιμο ινδιάνικων φυλών που θέλανε να προστατέψουν τα συμφέροντά τους στο τζόγο. Και, έκπληξη, ακόμα και στο περιορισμένο εύρος του περιορισμένου στόχου, το φιλμ δεν αριστεύει, ξοδεύει περισσότερο χρόνο στο πώς το δίδυμο χειρίζονταν τους εμπλεκόμενους παρά στο γιατί, σπαταλάει δυνάμεις στο να υπερτονίζει τη μωρότητα όλων τους αντί να την αφήνει να μιλάει από μόνη της. Ο Abramoff, είχε κάνει και παραγωγός στο Hollywood, καναδυό ταινίες με τον Dolph Lundgren, αφορμή για τον Spacey να υπερ-υποκριθεί κάποιον που κακο-υποκρίνεται υπερ-υποκρινόμενους χολιγουντιανούς αστέρες, oh joy.