Quartier Lointain (2010)

Ηλικιωμένος δημιουργός comics ξυπνάει έπειτα από λιποθυμία, ανακαλύπτει ότι είναι και πάλι έφηβος και αποφασίζει να αλλάξει το δυσοίωνο μέλλον της οικογένειάς του.Τρίτη μεγάλου μεγάλου μήκους ταινία για τον Sam Garbarski μετά το δραματικό Le Tango des Rashevski (2003) και το υποψήφιο για Χρυσή Άρκτο Irina Palm (2007), και βασισμένη στο manga του Jiro Taniguchi, Harukanaru machi e η νέα ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη είναι ένα μείγμα φαντασιακού δράματος και προβληματικών οικογενειακών δεσμών, μπλεγμένα όλα μαζί σε μια αναπόφευκτη μοίρα. Με κεντρική ιδέα που θυμίζει χολυγουντιαvές ελαφρότητες τύπου 17 Again (2009) αυτή η γαλλική παραγωγή κρατιέται μακριά από χαζοχιουμορίστικες καταστάσεις και κρυόκωλα ευτράπελα. Στην προσπάθεια αναζήτησης μιας κάποιας υποθεσιακής και σκηνοθετικής ποιότητας όμως, η ταινία αποτυγχάνει να παρουσιάσει κάτι το πραγματικά αυθεντικό. Η δραματική ένταση παραμένει χαμηλά σε όλη τη διάρκειά της, για να ταιριάξει με την ευρωπαϊκή της καταγωγή, η εναλλαγή ώριμου παρόντος - εφηβικού παρελθόντος γίνεται απρόσμενα και μπερδεμένα, ενώ και η προβληματική προσωπικότητα του πατέρα που εγκαταλείπει την οικογένεια, δεν είναι τελικά και τόσο προβληματική ώστε να δικαιολογεί την όποια εμμονή του ήρωα για την σωτηρία της μητέρας από το μοναχικό μέλλον που την περιμένει. Αν και η σκηνοθεσία αιχμαλωτίζει την αίγλη των 60’s με ράθυμες βόλτες ποδηλάτων, βινυλιακά ακούσματα και pin-up αισθητική σε καταπράσινα, φωτογραφικά backgrounds, εντούτοις κάτι λείπει από τους πρωταγωνιστές που δε φαίνεται να ξεκολλούν ποτέ από την στατική παρουσία και τους μηχανικούς διαλόγους τους, με αποτέλεσμα η ταινία να σκαλώνει σε ερμηνείες που διαφορετικά θα την είχαν κάνει μια από τις πιο ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές επιλογές του φθινοπώρου.