Cosmopolis (2012): Sélection officielle trailer

Ο Robert Pattinson χρειάζεται ένα κούρεμα περισσότερο κι απ’ ότι το χρειάζεται το χρέος της Ελλάδας, όπως φαίνεται απ’ τα δυο trailer του Cosmopolis, που κυκλοφόρησαν λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση της συμμετοχής της νέας ταινίας του David Cronenberg στο επίσημο διαγωνιστικό των Κανών, που θα υποδεχτεί τον Καναδό σκηνοθέτη στα κόκκινα χαλιά του για τέταρτη φορά, και επτά χρόνια μετά το A History of Violence (2005). Εκτός από κούρεμα, ο Pattinson προφανώς χρειαζόταν και ένα φρεσκάρισμα στο καλλιτεχνικό του προφίλ μετά την τετραετία του στο Twilight (2008), και ακόμη προφανέστερα, δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο project να πετάξει από πάνω του τη μορμονίλα της Stephenie Meyer, απ’ αυτήν την, όπως φαίνεται, επιστροφή του David Cronengerg στην πιο 80s-90s περίοδο της καριέρας του, με το σενάριο που έβγαλε απ’ το ομότιτλο μυθιστόρημα του Don DeLillo, για νεαρό πολυεκατομμυριούχο χρηματιστή, που εν είδει Οδυσσέα, ξεκινά με την θωρακισμένη, υπερπολυτελή, hi-tec λιμουζίνα του, να διασχίσει την πόλη για να βρει κομμώτρια, αλλά συναντά από τουρίστες αρχηγούς κρατών και πεθαμένους ράπερς, μέχρι διαδηλωτές κατά του μέλλοντος και γιγαντιαίους αρουραίους με δολοφονικά ένστικτα. Κι όλα αυτά, όταν δεν είναι απασχολημένος να ανακουφίζει τους πόνους υπερκαυλωμένων κορασίδων που ψάχνουν δερμάτινο καναπέ να ξαπλώσουν τις αγωνίες τους, στα διαλείμματα των προσπαθειών του ήρωα να διαλύσει όχι μονάχα την περιουσία των πελατών του, αλλά και της μοιχαλίδας γυναίκας του, και τη δική του μαζί. Ο κεντρικός ρόλος της ταινίας, που προοριζόταν για τον Colin Farrell, έμεινε ορφανός όταν ο τελευταίος προτίμησε κάτι πιο ευθύβολα μελλοντολογικό και κράτησε τις υποχρεώσεις του για το Total Recall (2012), κι έτσι ο πάλαι ποτέ δαγκωνιάρης Edward έφερε τη χλωμάδα του σε κάτι που η παραγωγή αποκαλεί την ταινία που περίμενες για την γενναία, νέα χιλιετία σου, κι ο Cronenberg χαρακτηρίζει ως κάτι που δεν έχεις ξαναδεί σε οθόνη από κανέναν, ποτέ, κι όχι μονάχα απ’ τον ίδιον. Το καλλιτεχνικό stretching του Καναδού μ’ αυτό το περίεργο μείγμα μελλοντοφοβικού και τεχνολαγνικού δράματος, που τον μεταφέρει απ’ τα κοστούμια εποχής του A Dangerous Method (2011), πίσω σε πιο gonzo μονοπάτια τύπου eXistenZ (1999) και Videodrome (1983), περιστοιχίζουν περιφερειακοί ερμηνευτές όπως η Samantha Morton, ο Jay Baruchel, ο ελβετικός σουγιάς Paul Giamatti και η μαϊντανίτσα Juliette Binoche, κι όπως καταλαβαίνεις, ο τίτλος είναι εύκολα ένας απ’ τους πλέον πολυαναμενόμενους της ερχόμενης σύναξης της Κρουαζέτ, όχι μονάχα για την διεθνή κριτική κοινότητα, αλλά και για τους ρεπόρτες με τα τεράστια φλας, σε μια χρονιά ιδιαίτερως φτωχή σε celebrity bait, όπως λέγαμε και χθες.