L' Ennemi Intime (2007): Alexandre Desplat interview

Μέλος της Ακαδημίας των Κινηματογραφικών Τεχνών κι Επιστημών απ’ το 2007, μετά την υποψηφιότητά του για τα Όσκαρ της με τη μουσική του βραβευμένου The Queen (2006), τιμημένος μ’ ένα σωρό βραβεία, φεστιβαλικά, συνολικά και κριτικά σ’ όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, από Αργυρές Αρκούδες και Χρυσές Σφαίρες, μέχρι BAFTA, και César, και γενικά ένας απ’ τους σημαντικότερους, καλύτερους, παραγωγικότερους και πλουραλιστικότερους συνθέτες εν ενεργεία σήμερα, ο Alexandre Desplat, γιός Ελληνίδας και Γάλλου, που μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αμερική και περνά όσες διακοπές καταφέρνει να μαζέψει, στο πατρικό του στην Αίγινα, είχε κάνει ένα γρήγορο πέρασμα από την Αθήνα τον περασμένο Απρίλη, για να παρουσιάσει στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, την υποψήφια για César συμμετοχή του στο πολεμικό δράμα L’ Ennemi Intime (2007), που βγαίνει στις αίθουσες την ερχόμενη Πέμπτη. Και παρά την εμφανή στο ζαλισμένο βλέμμα του κόπωση, ο άνθρωπος με το πρόσωπο που εκπέμπει ευγένεια και το ταλέντο που ξεπερνά την πατατίλα των ταινιών που ντύνει μουσικά (όπως πχ το The Golden Compass (2007), το Firewall (2006) και το Hostage (2005)), είχε κουράγιο να υπογράφει όπου στεκόνταν και βρισκόταν, υπομονετικά κι ακούραστα τις πλαστικές θήκες μιας αξιοζήλευτης δισκογραφίας που περιλαμβάνει διαμάντια όπως οι μουσικές του The Painted Veil (2006), του Syrianna (2005), ή το αριστουργηματικό soundtrack του Se, Jie / Lust, Caution (2007) (λίστα που μέσα στο χρόνο θα εμπλουτιστεί με μουσικές για το Cheri (2008) του Stephen Frears, το The Curious Case of Benjamin Button (2008) του David Fincher και τη γαλλική μεταφορά του κομικ Largo Winch (2008)), και την αντοχή να μας ξηγήσει τις μελωδίες του, όταν τον ξεμοναχιάσαμε στο φουαγιέ του Απόλλωνα.