Vincere (2009): Sélection officielle trailer

Ακόμα κι αν είσαι περαστικός, για τα βυζιά της Monica Bellucci στο κόκκινο χαλί της Ρώμης, τόσες φορές που τα 'ψαξες έμαθες ότι, ανα ημέρα, τουλάχιστο μια ταινία περνάει και για να ξεσκονίσει το κόκκινο χαλί στις Κάνες. Σήμερα, με το φεστιβάλ να έχει παρουσιάσει το μισό διαγωνιστικό του, είναι μέρα για ανοιξιάτικο (γενικό) καθάρισμα: το απόγευμα με Los Abrazos Rotos (2009) που έχει ήδη προβληθεί στη χώρα του Almodóvar χωρίς να κατασυγκινήσει ούτε κριτικούς ούτε κοινό, και το βράδυ με Vincere (2009) που ανοίγει αύριο στη χώρα του Benito Mussolini, χαρακτηρισμένο ήδη από νωρίτερα, και αυτό όπως και τόσα άλλα μέχρι τώρα, σαν από τις πιο εμπορικές δουλειές του σκηνοθέτη του, Marco Bellocchio.

Ο Bellochio βέβαια είναι στη καρδιά σου από τότε που 'βαλε τη Maruschka Detmers να κάνει πίπες στο Diavolo in Corpo (1986), και έχει πάει και πεντέξι φορές στις Κάνες αλλά, με εξαίρεση μια πολύ θαυμάσια στιγμή θαυμάσιας Ιταλίδας από τη Giovanna Mezzogiorno, το τρέιλερ το "εμπορικό" το βγάζει σαν "αίσθηση προηγούμενου αιώνα γενικά". Και οι σημειώσεις της παραγωγής δε κρύβουν ότι τον φασίστα δικτάτορα, από κάποιο σημείο και μετά, τον υποδύεται.. υλικό αρχείου της εποχής (λόγω περιορισμένου προϋπολογισμού φυσικά). Και η ιστορία, της Ida Irene Dasler που απαιτούσε από τον Mussolini να αναγνωρίσει και τον (υπαρκτό ή ανύπαρκτο ιστορικά) γάμο τους πέρα από το παιδί τους, δύσκολα βλέπεις να δικαιολογεί σπαραχτικό μελόδραμα άμα δεν είσαι τριχωτή φεμινίστρια. Παρολαυτά, η παραγωγή, που πήρε θετικότατες κριτικές από.. τα αφεντικά της και συγκρατημένες γενικά από τους υπόλοιπους ακόμα και στη χώρα της, ήταν βραβειακό φαβορί πριν παιχτεί και μάλλον παραμένει. Το ίδιο και οι Αγκαλιές του Almodóvar, ακόμα πιο αγαπημένου μιας διοργάνωσης που, όπως χιλιοματαξανάπαμε μέχρι και στη προηγούμενη παράγραφο, πολύ συνειδητά απέφυγε να προτείνει και πολλά πέρα από μετριότητες ταχτικών της φέτος.