Never Let Me Go (2010): Μη οσκαρικό trailer
Never Let Me Go - Trailer
Τυπικά με αφορμή το ημίχρονο του 2010 που πλησιάζει, και ουσιαστικά για να ξεκινήσει η συζήτηση και να ενδιαφερθεί κανένας, trades, πρακτορεία, blogs και ξέμπαρκοι μετράνε αυτές τις μέρες τις πιθανές οσκαρικές υποψηφιότητες στο τέλος της χρονιάς. Κάπως περίεργα, το Never Let Me Go (2010) του Mark Romanek απουσιάζει από όλες τις λίστες, ακόμα και τις πιο τυφλά περιεκτικές, παρόλο που η Fox Searchlight έκανε ότι μπορούσε για να το βάλει εκεί (στις λίστες) με trailer παράλληλο του πολύ πιο κραυγαλέου Conviction (2010) κολλημένο κι αυτό στις κόπιες του πολύ πιο ακουσμένου Cyrus (2010).
Ο Cyrus βέβαια άνοιξε και πετυχημένα στις αίθουσες το σαββατοκύριακο που πέρασε, γιατί.. εμφανίστηκε αν όχι τιποτάλλο. Πέρασε από το Sundance και το SXSW για παράδειγμα, και οι δημιουργοί του, οι αδερφοί Duplass, έχουν μια συνέπεια, και στη δουλειά και στην εμφάνιση, που αρκετοί λένε ότι είναι καιρός πια να ανταμειφτεί. Ο Romanek από την άλλη, κινηματογραφικά τουλάχιστο, έχει πίσω του μια δεκαετία με καταραμένα project. Το One Hour Photo (2002) βγήκε περιορισμένο σε διάρκεια από τη παραγωγή, το A Cold Case με τον Tom Hanks δε περπάτησε, το A Million Little Pieces κουτρουβάλησε με τον James Frey στην ανυποληψία, το Wolfman (2010) ολοκληρώθηκε αλλά χωρίς αυτόν (τον Romanek) και όχι χωρίς να περάσει από σαράντα κύματα. Το Never Let Me Go γυρίστηκε πέρσι την άνοιξη και μέχρι το σχετικό tweet.. ολοκλήρωσης του σκηνοθέτη πριν κάνα μήνα, περίμενες τη συμφορά που θα το χτύπαγε, και με βαριά καρδιά αφού ως σοβαρός κινηματογραφόφιλος τον βγάζεις έξω και τον παίζεις και μόνο στη προοπτική Carey Mulligan, Keira Knightley και Sally Hawkins μαζί. Και η ταινία φαίνεται μέχρι τώρα για πολλά χαρτομάντιλα, όσοι την είδαν στο στάδιο της συναρμολόγησης στείλαν θετικές αναφορές και ο Spike Jonze έβαλε και τα κλάματα, συνεπέστατα με την υποδοχή το 2005 της ομώνυμης νουβέλας του Kazuo Ishiguro και κόντρα σε αυτό το ικανό να σε αποτρελάνει παραστατικό αλλά μη τονισμένο της ιστορίας που το σέβεται γενικά και η προώθηση χωρίς να αποκαλύπτει τη πραγματικά σπαραχτική αιτία του σπαραγμού του Andrew Garfield στο τέλος και του trailer και.. γενικά.
Ο Cyrus βέβαια άνοιξε και πετυχημένα στις αίθουσες το σαββατοκύριακο που πέρασε, γιατί.. εμφανίστηκε αν όχι τιποτάλλο. Πέρασε από το Sundance και το SXSW για παράδειγμα, και οι δημιουργοί του, οι αδερφοί Duplass, έχουν μια συνέπεια, και στη δουλειά και στην εμφάνιση, που αρκετοί λένε ότι είναι καιρός πια να ανταμειφτεί. Ο Romanek από την άλλη, κινηματογραφικά τουλάχιστο, έχει πίσω του μια δεκαετία με καταραμένα project. Το One Hour Photo (2002) βγήκε περιορισμένο σε διάρκεια από τη παραγωγή, το A Cold Case με τον Tom Hanks δε περπάτησε, το A Million Little Pieces κουτρουβάλησε με τον James Frey στην ανυποληψία, το Wolfman (2010) ολοκληρώθηκε αλλά χωρίς αυτόν (τον Romanek) και όχι χωρίς να περάσει από σαράντα κύματα. Το Never Let Me Go γυρίστηκε πέρσι την άνοιξη και μέχρι το σχετικό tweet.. ολοκλήρωσης του σκηνοθέτη πριν κάνα μήνα, περίμενες τη συμφορά που θα το χτύπαγε, και με βαριά καρδιά αφού ως σοβαρός κινηματογραφόφιλος τον βγάζεις έξω και τον παίζεις και μόνο στη προοπτική Carey Mulligan, Keira Knightley και Sally Hawkins μαζί. Και η ταινία φαίνεται μέχρι τώρα για πολλά χαρτομάντιλα, όσοι την είδαν στο στάδιο της συναρμολόγησης στείλαν θετικές αναφορές και ο Spike Jonze έβαλε και τα κλάματα, συνεπέστατα με την υποδοχή το 2005 της ομώνυμης νουβέλας του Kazuo Ishiguro και κόντρα σε αυτό το ικανό να σε αποτρελάνει παραστατικό αλλά μη τονισμένο της ιστορίας που το σέβεται γενικά και η προώθηση χωρίς να αποκαλύπτει τη πραγματικά σπαραχτική αιτία του σπαραγμού του Andrew Garfield στο τέλος και του trailer και.. γενικά.
Previously on Movies for the Masses: Eat Pray Love (2010): I trailer