Fair Game (2010): Trailer δράσης αντίδρασης
Fair Game - Trailer
Από το σκηνοθέτη του Bourne Identity (2002), βασισμένο σε πραγματική ιστορία, γεμάτο συνεχή κίνηση και δραματικές εκρήξεις, το Fair Game (2010), ένα κατασκοπικό θρίλερ της Summit, στις αίθουσες από αρχές Νοεμβρίου.
Ή αλλιώς, όπως αρκετές τις τελευταίες δυο βδομάδες, καί η εταιρεία με σήμα τα δρακουλίνια έβγαλε trailer για φθινοπωρινή ταινία της μέσα στη περίοδο της genre-ο-σαβούρας στις αμερικάνικες αίθουσες (και άρα χωρίς να ξέρει πόσο σοβαρό τόνο να κρατήσει), πριν δυοτρείς μέρες, στη επίσημη σελίδα της παραγωγής και σε κάτι άλλες ακατανόμαστες. Από τη συγκρατημένη κριτική υποδοχή στις Κάνες (όπου εκπροσώπησε την Αμερική στο διαγωνιστικό όπως είπαμε), ήταν δεδομένο έτσι κι αλλιώς πως στις εκρήξεις θα βασίζονταν η προώθηση του Fair Game, το αντιπροσωπευτικότερο quote που θα μπορούσε να επιλέξει (η προώθηση) για να βάλει σκεπτόμενους κώλους σε καρέκλες ήταν μόνο αυτό του Kirk Honeycutt που αμφέβαλλε για το πόσο το κοινό θα μπορούσε να κοιτάξει την "εξαιρετικά καλοπαιγμένη" ταινία χωρίς τις "στρεβλώσεις πολιτικών πεποιθήσεων". Και είναι βέβαια δεδομένο πως ούτε η ταινία θα μπορούσε να βγει χωρίς πολιτικές αποφάσεις, η ιστορία αφορά ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της προηγούμενης δεκαετίας στη χώρα του Bush Jr. και η απουσία από τα credits δυο σημαντικών ονομάτων, του Richard Armitage και του Robert Novak, είναι αρκετή για να δείξει πως οι κινηματογραφικές συντομεύσεις γίναν υπέρ του πιο πιθανού αλλά αδύνατο να τεκμηριωθεί παρασκηνίου. Αν δε ξέρεις την υπόθεση ή αν από την άλλη έχεις μια βαθιά πίστη πως ο Obama είναι μουσουλμάνος, λίγη σημασία έχουν ολαυτά βέβαια, στο bottom line θέμα σίγουρα υπήρχε και άξιζε και καλύτερη αντιμετώπιση από τη ξώφαλτση του Nothing But the Truth (2008), ενδιαφέρον σίγουρα δε μπορεί να έχει λιγότερο απ' τα κολεγιακά χρόνια του Mark Zuckerberg, το Hollywood σήκωσε λευκή σημαία μετά την αποτυχία του Green Zone (2010) αλλά η Ακαδημία του εξακολουθεί να έχει θεωρητικά ενδιαφέρον για απολογισμούς της εποχής της ρεπουμπλικάνικης θλιβερής υπερπαπάρας, το Fair Game (και ειδικά η Naomi Watts) παραμένει στο παιχνίδι μέχρι να αποδειχτεί τίποτα καλύτερό του.
Ή αλλιώς, όπως αρκετές τις τελευταίες δυο βδομάδες, καί η εταιρεία με σήμα τα δρακουλίνια έβγαλε trailer για φθινοπωρινή ταινία της μέσα στη περίοδο της genre-ο-σαβούρας στις αμερικάνικες αίθουσες (και άρα χωρίς να ξέρει πόσο σοβαρό τόνο να κρατήσει), πριν δυοτρείς μέρες, στη επίσημη σελίδα της παραγωγής και σε κάτι άλλες ακατανόμαστες. Από τη συγκρατημένη κριτική υποδοχή στις Κάνες (όπου εκπροσώπησε την Αμερική στο διαγωνιστικό όπως είπαμε), ήταν δεδομένο έτσι κι αλλιώς πως στις εκρήξεις θα βασίζονταν η προώθηση του Fair Game, το αντιπροσωπευτικότερο quote που θα μπορούσε να επιλέξει (η προώθηση) για να βάλει σκεπτόμενους κώλους σε καρέκλες ήταν μόνο αυτό του Kirk Honeycutt που αμφέβαλλε για το πόσο το κοινό θα μπορούσε να κοιτάξει την "εξαιρετικά καλοπαιγμένη" ταινία χωρίς τις "στρεβλώσεις πολιτικών πεποιθήσεων". Και είναι βέβαια δεδομένο πως ούτε η ταινία θα μπορούσε να βγει χωρίς πολιτικές αποφάσεις, η ιστορία αφορά ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της προηγούμενης δεκαετίας στη χώρα του Bush Jr. και η απουσία από τα credits δυο σημαντικών ονομάτων, του Richard Armitage και του Robert Novak, είναι αρκετή για να δείξει πως οι κινηματογραφικές συντομεύσεις γίναν υπέρ του πιο πιθανού αλλά αδύνατο να τεκμηριωθεί παρασκηνίου. Αν δε ξέρεις την υπόθεση ή αν από την άλλη έχεις μια βαθιά πίστη πως ο Obama είναι μουσουλμάνος, λίγη σημασία έχουν ολαυτά βέβαια, στο bottom line θέμα σίγουρα υπήρχε και άξιζε και καλύτερη αντιμετώπιση από τη ξώφαλτση του Nothing But the Truth (2008), ενδιαφέρον σίγουρα δε μπορεί να έχει λιγότερο απ' τα κολεγιακά χρόνια του Mark Zuckerberg, το Hollywood σήκωσε λευκή σημαία μετά την αποτυχία του Green Zone (2010) αλλά η Ακαδημία του εξακολουθεί να έχει θεωρητικά ενδιαφέρον για απολογισμούς της εποχής της ρεπουμπλικάνικης θλιβερής υπερπαπάρας, το Fair Game (και ειδικά η Naomi Watts) παραμένει στο παιχνίδι μέχρι να αποδειχτεί τίποτα καλύτερό του.
Previously on Movies for the Masses: Love and Other Drugs (2010): Trailer οσκαροφιλοδοξιών