The Debt (2010): Toronto gala trailer
Μάλλον το πρώτο στην ιστορία χολιγουντιανό remake ισραηλινής παραγωγής, το Debt (2010) του John Madden, ψάχνει καταξίωση τα ξημερώματα στο Roy Thomson Hall, έχοντας πάρει συγκρατημένες και σκόρπιες θετικές κριτικές μέχρι τώρα. Κατασκοπικό θρίλερ σε δυο ιστορικές περιόδους, το φιλμ ακολουθεί τριπλέτα στελεχών της Mossad, στα 60s που αναλαμβάνουν να απαγάγουν τον φανταστικό "χειρούργο του Birkenau" για να τον πάνε να δικαστεί, και στα 90s που έρχονται στην επιφάνεια τα μυστικότερα της μυστικής αποστολής.
Θεωρητικά το φιλμ ανήκει περισσότερο στη Helen Mirren, η κόρη της γράφει βιβλίο για να αφηγηθεί τι έγινε στα 60s πιέζοντας τη κατάσταση στο να εκραγεί, η ίδια έχει πιστωθεί στο Ισραήλ με το μεγαλύτερο μερίδιο της επιτυχίας της αποστολής, και γύρω από αυτήν εξακολουθούν να ανάβουν τα πάθη του ερωτικού τριγώνου που είχε προκύψει με το που βρέθηκαν ένα γυναικείο και δυο αντρικά ονόματα στο cast πίσω στην Ανατολική Γερμανία. Αλλά όπως βλέπεις και στο trailer, τη πραγματική λάμψη στο Debt τη δίνουν τα ατσάλινα μπούτια της Jessica Chastain, που δε σε πείθει μεν και πολύ παραπάνω από την Angelina Jolie ότι μπορεί να σε δείρει (κάτι λίγα κιλά παραπάνω σε πείθει, για την ακρίβεια), όμως περιμένει τα φλας της δημοσιότητας για μήνες και ως κυρία Brad Pitt στο ακόμα άφαντο Tree of Life (2011) του Terrence Malick, και η εμφάνισή της εδώ είναι το coming out party της, σύμφωνα με όσους έχουν δει τη ταινία και όχι μόνο. Η Jessica με τον καυτό καβάλο (i.e. firecrotch), όπως και οι υπόλοιποι του τρίου σε νεαρή ηλικία, ευνοούνται βέβαια και από ένα σενάριο που ακριβώς εκεί ξοδεύεται, στο πλέξιμο συμπαγούς αφήγησης όσο η ομάδα προσπαθεί να εκτελέσει την αποστολή της σε τραχύ έδαφος, και όσο φυσικά ο καβάλος γίνεται κοινής χρήσης ακόμα και από τον Γερμανό χασάπη, έστω και κλινικά για τον τελευταίο (οι γυναικολογικές εξετάσεις είναι αφορμή για να τον πλησιάσει το τριολέ των κατασκόπων). Το ξόδεμα το επισημαίνει και η κριτική του Variety από το Deauville το οποίο φαίνεται να διάλεξε η παραγωγή για να κάνει παγκόσμια πρεμιέρα, επιλέγοντας ένα είδος αργού roll-out και στα φεστιβάλ, δικαιολογημένα και από την όχι και τόσο εξόφθαλμη ποιότητά της και από τη γενικότερη αδιαφορία του κοινού τα τελευταία χρόνια για τέτοιου είδους θρίλερ. Το ξόδεμα το είχαν επισημάνει νωρίτερα και όσοι είδαν το πρωτότυπο ισραηλινό Ha-Hov (2007)· κοινά και στα δυο φιλμ, το πρώτο τόξο δεν εκβιάζει ούτε δράση ούτε ένταση στήνοντας ένα εντυπωσιακό θρίλερ, μέχρι το τρίτο έχει εκφυλιστεί σε γελοιότητες παύλα αφορμές για εντυπωσιακά set pieces, και στα εκτεταμένα rewrites που χρειάζονταν, ο Matthew Vaughn που ανακοίνωσε τη παραγωγή του remake στη περσινή Berlinale, δεν είχε προφανώς τη δυνατότητα να επενδύσει.
Σύμφωνα με τις ίδιες αναφορές πάντως, αρκετά ενδιαφέρον σα δομή, το ισραηλινό φιλμ φώναζε με τα κάπως στείρα κι άψυχα production values του για παραγωγή με περισσότερα λεφτά. Kαι ο Vaughn έδειξε τουλάχιστο στο Kick-Ass (2010) ότι μπορεί να επενδύσει τα δολάρια εκεί που χρειάζονται πιο πολύ, το Debt σίγουρα φαίνεται πιο κοντά σε κλάση Munich (2005) απ' ότι θα περίμενες, και η Mirren προφανώς προσλήφθηκε για να κάνει σοβαρότερες τις τελευταίες παραλυμένες σκηνές, ακριβώς αντίθετα απ' ότι στο RED (2010) ας πούμε. Ερωτηματικό ήταν ο Madden μιας και το τελευταίο πράμα που παρέδωσε σκηνοθετικά ήταν το Killshot (2008) αλλά εδώ δεν έχει προβλήματα, ερωτηματικό παραμένει η τύχη της Miramax αφού ακόμα και οι επενδυτές που την αγόρασαν (μετά από άπειρες διαδικασίες πλειστηριασμών) ψιλοεξαφανίζονται μέχρι να επανέλθουν. Προς το παρόν η διανομή πάει για περιορισμένη έξοδο στις 29 Δεκεμβρίου με το ένα μάτι στα βραβεία και το άλλο στη πιθανά αποδοτική κυριαρχία στην άγονη γεναροφλεβαρική περίοδο.