Immortals (2011): Teaser χλαμυδόσουπας
Μιας και το 300 (2007) ξεκίνησε όλη αυτή τη συγκρατημένη αναβίωση της χλαμυδοπεριπέτειας απ’ το Hollywood, ήταν λογικό οι παραγωγοί του τίτλου που επανέφερε τα σανδάλια στα ταμεία, να επιστρέψουν κι οι ίδιοι αργά ή γρήγορα στο σμπαράλιασμα της αρχαιοελληνικής μυθολογίας. Και το κάνουν με την ταινία που ξεκίνησε ως Dawn of War για να μετονομαστεί War of the Gods, πριν το Clash of the Titans (2010) τους αναγκάσει να καταλήξουν στο εντελώς γενικόλογο Immortals, με τον σκηνοθέτη του The Cell (2000) και φανατικό βιντεοκλιπά, Tarem Singh, να παντρεύει το υπερστιλιζάρισμά του με την αισθητική ενός Caravaggio vs Fight Club (1999) όπως έλεγε στο περασμένο Wonder-Con, όπου και ντεμπουτάρισε το teaser που έσκασε σήμερα στα δίκτυα ως bootleg, πριν κυκλοφορήσει μερικές ώρες αργότερα σε πιο ορθόδοξη μορφή.
Η ταινία πιάνει ξανά το μύθο του Θησέα και τον μπλέκει με αυτόν της Τιτανομαχίας, βάζοντας όμως αυτήν την φορά τον Υπερίωνα, παραγκωνισμένο Τιτάνα της Ανατολής και επόπτη των αστερισμών και των πλανητών στην αρχαιοελληνική του μυθολογία, να παίρνει το στρατό των Ηρακλειδών και να ξεκινάει πόλεμο ενάντια σ’ όλη την ανθρωπότητα, ψάχνοντας παράλληλα το τόξο της Ηπείρου, με το οποίο θα μπορέσει να ρίξει τους δώδεκα θεούς απ’ τον Όλυμπο και να αναλάβει τα ηνία του σύμπαντος. Το ρόλο του (μεταλλαγμένου σε σχέση με την πραγματική του θέση στην παράδοση) Υπερίωνα, κρατάει ο Mickey Rourke, που όταν ανοίγει το trailer με τη βραχνή του φωνή μιλώντας για τις πολλές γυναίκες του, μάλλον για διαφορετική ταινία σε προϊδεάζει, αλλά όπως και να 'χει θα προσθέσει την απαραίτητη βαρύτητα σε ένα σύνολο πέρα απ’ την Freida Pinto στο ρόλο της Φαίδρας, έχει να βασιστεί κυρίως στον Henry Cavill ως Θησέα. Τον Cavill μπορείς να τον πάρεις και για συνδετικό κρίκο της ταινίας με τον Zack Snyder αν θες, αφού ο Βρετανός έλαχε να είναι και ο ίδιος που θα ενσαρκώσει τον all-American ήρωα με το μπλε κολάν και το κόκκινο βρακί, παρέχοντας έτσι έστω και κατά τύχη το βασικότερο δόλωμα της παραγωγής για Τύπο και fanboys στο περασμένο Wonder Con, όσο κι αν η Relativity Media προσπαθούσε να πιπιλίσει μυαλά για τον «οραματιστή σκηνοθέτη» της και τις αποστάσεις του οράματός του απ’ αυτό του Snyder. Που το βλέπεις άλλωστε: δεν είναι δα και γεμάτο slo-mo και σκοτωμένες σέπιες το προωθητικό του.